To Utumno ("Κάτω Κόσμος" σε Quenya) ή Udûn ("Κόλαση" σε Sindarin), ήταν το πρώτο και μεγαλύτερο των φρουρίων του Melkor στο μακρινό Βορρά της Μέσης-Γης που δημιουργήθηκε στις αρχαίες μέρες. Ήταν το σπίτι για τις στρατιές των δαιμόνων, των έκπτωτων Ainur που συμμάχησαν με τον Melkor, και πολλών τεράτων που έγιναν σε παρωδία των φυσικών πλασμάτων και όντων της Μέσης-Γης. Το Utumno είχε πολλές εκατοντάδες μπουντρούμια, βαθιές αίθουσες φωτιάς και πάγου, αλλά και σπήλαια, σήραγγες και δωμάτια, επιτρέποντας πολλά πράγματα να παραμένουν κρυφά και μυστικά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το Ουτούμνο χτίστηκε από τον Μέλκορ μετά τον πρώτο του εκδιωγμό από την Άρντα, όταν ο κόσμος ήταν νέος. Αν και οι Βάλαρ είχαν δημιουργήσει εκείνο τον καιρό τις Δύο Λάμπες και η Άρντα ήταν λουσμένη στο φως, το οχυρό του Μέλκορ χτίστηκε κάτω από τα Σιδερένια Βουνά, βαθιά μέσα στη γη, εκεί όπου το φως της Ίλλουιν και της Όρμαλ ήταν αδύναμο και κρύο. Παρόλο που οι Βάλαρ δεν ήξεραν τίποτα ακόμη γι' αυτό, η κακία του Μέλκορ ξεχύθηκε από εκεί και η Άνοιξη της Άρντα δεν άντεξε. Εκεί συγκεντρώθηκαν όλες οι κακές δυνάμεις του κόσμου με αρχηγό τον Άρχοντα του Σκότους. Ο αριθμός τους ήταν τεράστιος και ο Μέλκορ διαστρέβλωσε πολλά όμορφα πράγματα δίνοντάς τους τρομακτικές και φοβερές μορφές. Τα μεγαλύτερα δεινά του κόσμου εξετράφησαν σε αυτόν τον τόπο. Κακά πνεύματα, φαντάσματα, βρικόλακες και δαίμονες παραμόνευαν στις αίθουσες του Ουτούμνο και στοίχειωναν τα γύρω δάση. Όλα ήταν υπό την εξουσία του Μέλκορ και των έκπτωτων Μάιαρ υπηρετών του, τον Μπάλρογκ Γκόθμογκ και τον Σάουρον. Ήταν εκεί όπου, μετά από βασανισμό και ακρωτηριασμό αιχμάλωτων Ξωτικών, δημιουργήθηκαν τα πρώτα Όρκς ως παρωδία των Πρωτογέννητων.
Από το Ουτούμνο, ο Μέλκορ δηλητηρίαζε και παρενέβαινε σε όλες τις εργασίες των Βάλαρ που γίνονταν κατά τη διάρκεια της Άνοιξης της Άρντα. Λίγο αργότερα, ο ίδιος και οι υπηρέτες του επιτέθηκαν στις Δύο Λάμπες των Βάλαρ και τις έριξαν κάτω, καταστρέφοντας τον κόσμο και αναγκάζοντας τους Βάλαρ - μετά την καταστροφή του Άλμαρεν όπου κι έμεναν - να πάνε δυτικά στην ήπειρο του Άμαν. Το Ουτούμνο ερημώθηκε το 1099 των Χρόνων των Δέντρων, στον πόλεμο που ξεκίνησαν οι Βάλαρ εναντίον του Μέλκορ για χάρη των Ξωτικών, όπου προκειμένου να τα προστατέψουν αποφάσισαν να εκμηδενίσουν τη δύναμη του εχθρού στο Βορρά. Έτσι, επιτέθηκαν στο Ουντούν με όλες τους τις δυνάμεις και το κατέστρεψαν εντελώς, αλυσοδένοντας τον Μέλκορ και μεταφέροντάς τον αιχμάλωτο πίσω στο Βάλινορ, όπου έμεινε φυλακισμένος για τρεις εποχές.
Ο Μέλκορ είχε δημιουργήσει ένα δεύτερο και μικρότερο φρούριο στο δυτικό άκρο των Έρεντ Ένγκριν για να λειτουργεί ως άμυνα του Ουτούμνο. Ήταν το φρούριο της Άνγκμπαντ, το οποίο αρχικά διοικούταν από τον Σάουρον. Μετά την καταστροφή του Ουτούμνο, ο Μέλκορ ανοικοδόμησε και οχύρωσε την Άνγκμπαντ ως το νέο λημέρι του.
Το Ουτούμνο χτίστηκε από τον Μέλκορ μετά τον πρώτο του εκδιωγμό από την Άρντα, όταν ο κόσμος ήταν νέος. Αν και οι Βάλαρ είχαν δημιουργήσει εκείνο τον καιρό τις Δύο Λάμπες και η Άρντα ήταν λουσμένη στο φως, το οχυρό του Μέλκορ χτίστηκε κάτω από τα Σιδερένια Βουνά, βαθιά μέσα στη γη, εκεί όπου το φως της Ίλλουιν και της Όρμαλ ήταν αδύναμο και κρύο. Παρόλο που οι Βάλαρ δεν ήξεραν τίποτα ακόμη γι' αυτό, η κακία του Μέλκορ ξεχύθηκε από εκεί και η Άνοιξη της Άρντα δεν άντεξε. Εκεί συγκεντρώθηκαν όλες οι κακές δυνάμεις του κόσμου με αρχηγό τον Άρχοντα του Σκότους. Ο αριθμός τους ήταν τεράστιος και ο Μέλκορ διαστρέβλωσε πολλά όμορφα πράγματα δίνοντάς τους τρομακτικές και φοβερές μορφές. Τα μεγαλύτερα δεινά του κόσμου εξετράφησαν σε αυτόν τον τόπο. Κακά πνεύματα, φαντάσματα, βρικόλακες και δαίμονες παραμόνευαν στις αίθουσες του Ουτούμνο και στοίχειωναν τα γύρω δάση. Όλα ήταν υπό την εξουσία του Μέλκορ και των έκπτωτων Μάιαρ υπηρετών του, τον Μπάλρογκ Γκόθμογκ και τον Σάουρον. Ήταν εκεί όπου, μετά από βασανισμό και ακρωτηριασμό αιχμάλωτων Ξωτικών, δημιουργήθηκαν τα πρώτα Όρκς ως παρωδία των Πρωτογέννητων.
Από το Ουτούμνο, ο Μέλκορ δηλητηρίαζε και παρενέβαινε σε όλες τις εργασίες των Βάλαρ που γίνονταν κατά τη διάρκεια της Άνοιξης της Άρντα. Λίγο αργότερα, ο ίδιος και οι υπηρέτες του επιτέθηκαν στις Δύο Λάμπες των Βάλαρ και τις έριξαν κάτω, καταστρέφοντας τον κόσμο και αναγκάζοντας τους Βάλαρ - μετά την καταστροφή του Άλμαρεν όπου κι έμεναν - να πάνε δυτικά στην ήπειρο του Άμαν. Το Ουτούμνο ερημώθηκε το 1099 των Χρόνων των Δέντρων, στον πόλεμο που ξεκίνησαν οι Βάλαρ εναντίον του Μέλκορ για χάρη των Ξωτικών, όπου προκειμένου να τα προστατέψουν αποφάσισαν να εκμηδενίσουν τη δύναμη του εχθρού στο Βορρά. Έτσι, επιτέθηκαν στο Ουντούν με όλες τους τις δυνάμεις και το κατέστρεψαν εντελώς, αλυσοδένοντας τον Μέλκορ και μεταφέροντάς τον αιχμάλωτο πίσω στο Βάλινορ, όπου έμεινε φυλακισμένος για τρεις εποχές.
Ο Μέλκορ είχε δημιουργήσει ένα δεύτερο και μικρότερο φρούριο στο δυτικό άκρο των Έρεντ Ένγκριν για να λειτουργεί ως άμυνα του Ουτούμνο. Ήταν το φρούριο της Άνγκμπαντ, το οποίο αρχικά διοικούταν από τον Σάουρον. Μετά την καταστροφή του Ουτούμνο, ο Μέλκορ ανοικοδόμησε και οχύρωσε την Άνγκμπαντ ως το νέο λημέρι του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου