Οι Glittering Caves, τα Αστραφτερά Σπήλαια, που ονομάζονταν επίσης Aglarond, ήταν τα υπέροχα σπήλαια γεμάτα κοσμήματα που βρίσκονταν στα Λευκά Όρη πίσω από το Helm's Deep στο Rohan. Μετά τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού έγιναν ένα από τα πιο σημαντικά βασίλεια των Νάνων στην αρχή της Τέταρτης Εποχής. Aglarond σημαίνει "Σπήλαια της Δόξας" ή "Σπήλαια του Φωτός" στη Sindarin.
Οι Αστραφτερές Σπηλιές βρίσκονταν πίσω από το Φαράγγι του Χελμ, κάτω από τα Λευκά Όρη, στο βορειοδυτικό τμήμα τους. Επεκτείνονταν βαθιά κάτω από τα βουνά, με πολλά περάσματα, σκάλες, αίθουσες και θαλάμους, με αμμώδη δάπεδα και ψηλούς θόλους για οροφές, ενώ οι τοίχοι τους ήταν γυαλισμένη πέτρα με πολύτιμους λίθους και κρυστάλλους. Ο Γκίμλι τις αποκάλεσε "ένα από τα θαύματα του Βορείου Κόσμου". Όπως λέγεται, ο Λέγκολας εντυπωσιάστηκε κι έμεινε άφωνος μετά την επίσκεψή του εκεί, λέγοντας ότι μόνο ο Γκίμλι θα μπορούσε να τις περιγράψει κατάλληλα, μία από τις λίγες φορές που ένας Νάνος τα κατάφερε καλύτερα με τις λέξεις από ένα Ξωτικό.
Το Άγκλαροντ εξερευνήθηκε κατά τη Δεύτερη Εποχή από τους Νουμενόριανς, αν και δεν είναι σαφές πότε και από ποιον. Αργότερα, μετά την ίδρυση του Ρόχαν, χρησιμοποιήθηκε ως αποθηκευτικός χώρος και καταφύγιο για τους Ροχίρριμ που χρησιμοποίησαν το Χόρνμπεργκ. Κατά τη διάρκεια της Μάχης του Χόρνμπεργκ στις 3-4 Μαρτίου του 3019 της Τρίτης Εποχής, πολλές από τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους του Γουέστφολντ κατέφυγαν στις Αστραφτερές Σπηλιές, ενώ τα ζώα και τα τρόφιμα αποθηκεύτηκαν εκεί επίσης.
Μετά τον Πόλεμο, ο Γκίμλι ο Νάνος, ο οποίος είχε αγωνιστεί δυνατά σε αυτή τη μάχη, έφερε από το Έρεμπορ μέρος του Λαού του Ντούριν, ίδρυσε μια αποικία στις σπηλιές κι έγινε ο πρώτος Κύριος του Άγκλαροντ.
Ο Γκίμλι και ο Λέγκολας είχαν συμφωνήσει ότι, όταν θα τελείωναν οι πόλεμοι, ο Γκίμλι θα περπατούσε στα βαθιά δάση του Φάνγκορν και ο Λέγκολας θα έβλεπε το λαμπρό μεγαλείο του Άγκλαροντ. Οι Νάνοι των Αστραφτερών Σπηλαίων αποκατέστησαν το Χόρνμπεργκ μετά τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, κι έγινε κοινό φρούριο μεταξύ εκείνων και των Ροχίρριμ.
Οι Αστραφτερές Σπηλιές βρίσκονταν πίσω από το Φαράγγι του Χελμ, κάτω από τα Λευκά Όρη, στο βορειοδυτικό τμήμα τους. Επεκτείνονταν βαθιά κάτω από τα βουνά, με πολλά περάσματα, σκάλες, αίθουσες και θαλάμους, με αμμώδη δάπεδα και ψηλούς θόλους για οροφές, ενώ οι τοίχοι τους ήταν γυαλισμένη πέτρα με πολύτιμους λίθους και κρυστάλλους. Ο Γκίμλι τις αποκάλεσε "ένα από τα θαύματα του Βορείου Κόσμου". Όπως λέγεται, ο Λέγκολας εντυπωσιάστηκε κι έμεινε άφωνος μετά την επίσκεψή του εκεί, λέγοντας ότι μόνο ο Γκίμλι θα μπορούσε να τις περιγράψει κατάλληλα, μία από τις λίγες φορές που ένας Νάνος τα κατάφερε καλύτερα με τις λέξεις από ένα Ξωτικό.
Το Άγκλαροντ εξερευνήθηκε κατά τη Δεύτερη Εποχή από τους Νουμενόριανς, αν και δεν είναι σαφές πότε και από ποιον. Αργότερα, μετά την ίδρυση του Ρόχαν, χρησιμοποιήθηκε ως αποθηκευτικός χώρος και καταφύγιο για τους Ροχίρριμ που χρησιμοποίησαν το Χόρνμπεργκ. Κατά τη διάρκεια της Μάχης του Χόρνμπεργκ στις 3-4 Μαρτίου του 3019 της Τρίτης Εποχής, πολλές από τις γυναίκες, τα παιδιά και τους ηλικιωμένους του Γουέστφολντ κατέφυγαν στις Αστραφτερές Σπηλιές, ενώ τα ζώα και τα τρόφιμα αποθηκεύτηκαν εκεί επίσης.
Μετά τον Πόλεμο, ο Γκίμλι ο Νάνος, ο οποίος είχε αγωνιστεί δυνατά σε αυτή τη μάχη, έφερε από το Έρεμπορ μέρος του Λαού του Ντούριν, ίδρυσε μια αποικία στις σπηλιές κι έγινε ο πρώτος Κύριος του Άγκλαροντ.
Ο Γκίμλι και ο Λέγκολας είχαν συμφωνήσει ότι, όταν θα τελείωναν οι πόλεμοι, ο Γκίμλι θα περπατούσε στα βαθιά δάση του Φάνγκορν και ο Λέγκολας θα έβλεπε το λαμπρό μεγαλείο του Άγκλαροντ. Οι Νάνοι των Αστραφτερών Σπηλαίων αποκατέστησαν το Χόρνμπεργκ μετά τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, κι έγινε κοινό φρούριο μεταξύ εκείνων και των Ροχίρριμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου