Οι Επίορκοι

Οι Επίορκοι, επίσης γνωστοί ως οι Νεκροί του Dunharrow, οι Ακοίμητοι Νεκροί, ο Γκρίζος Λόχος ή ο Στρατός της Σκιάς, ήταν οι σκιές των Ανθρώπων των Λευκών Βουνών με καταγωγή από τους προ-Νúmenorians. Tους καταράστηκε ο Isildur να παραμείνουν στη Μέση Γη και να μην βρίσκουν ανάπαυση, αφότου έσπασαν τον Όρκο τους, αρνούμενοι να βοηθήσουν στον Πόλεμο της Τελευταίας Συμμαχίας ενάντια στον Sauron. Λίγο πριν το τέλος της Τρίτης Εποχής στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, ο Aragorn, ο κληρονόμος του Isildur, τους κάλεσε να πολεμήσουν μαζί του εναντίον του Sauron, ώστε να εκπληρώσουν τον όρκο τους και να απελευθερωθούν από την κατάρα.

Οι Επίορκοι ήταν κάποτε Άνθρωποι των Λευκών Βουνών. Μετά την ίδρυση της Γκόντορ, ο Βασιλιάς τους ορκίστηκε πίστη στον Ισίλντουρ και στους Ντουνεντάιν, στα τέλη της Δεύτερης Εποχής. Κατά τη διάρκεια, ωστόσο, των Μαύρων Χρόνων, λάτρευαν τον Σάουρον, κι έτσι όταν ήρθε η ώρα να εκπληρώσουν τον όρκο τους και να πολεμήσουν δίπλα στον Ισίλντουρ, ενάντια στον αρχαίο αφέντη τους, έσπασαν τον όρκο τους κι αρνήθηκαν να ενταχθούν στην Τελευταία Συμμαχία. Τότε ο Ισίλντουρ τους καταράστηκε λέγοντας στον βασιλιά τους:

"Εσύ θα είσαι ο τελευταίος βασιλιάς. Και αν η Δύση αποδειχτεί

ισχυρότερη από τον Μαύρο σου Κύριο, αυτή την κατάρα δίνω σ' εσένα

και στο λαό σου: ποτέ να μη βρείτε ανάπαυση ώσπου να εκπληρωθεί ο όρκος σας.

Διότι αυτός ο πόλεμος θα διαρκέσει χρόνια αμέτρητα και πριν από το τέλος του

θα κληθείτε για άλλη μία φορά".

Εκείνοι το έβαλαν στα πόδια εμπρός στο θυμό του Ισίλντουρ και δεν τόλμησαν να βγουν να πολεμήσουν στο πλευρό του Σάουρον. Κρύφτηκαν σε τόπους μυστικούς στα βουνά και δεν είχαν δοσοληψίες με άλλους Ανθρώπους, και σιγά σιγά έσβησαν στους άγονους λόφους. Και ο τρόμος των Ακοίμητων Νεκρών πλανιέται στο Λόφο του Έρεχ και σε όλα τα μέρη όπου έμενε εκείνος ο λαός.

(Η Επιστροφή του Βασιλιά, σελ. 71)

Ο Μάλμπεθ ο προφήτης, ένας Ντουνεντάιν του Βορρά που έζησε επί βασιλείας του Αρβεντούι, του τελευταίου βασιλιά του Φόρνοστ, είχε προφητεύσει ότι θα έρθει μια μέρα που η ανάγκη και η βιασύνη θα οδηγούσε έναν από τους κληρονόμους του Ισίλντουρ να πάρει τον δρόμο κάτω από το Βουνό και ότι οι νεκροί θα απαντούσαν στο κάλεσμά του. Η προφητεία έγινε πραγματικότητα. Στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, ο μοναδικός κληρονόμος του Ισίλντουρ, ο Άραγκορν, κάλεσε τους Νεκρούς στην πέτρα του Έρεχ και τους διέταξε να εκπληρώσουν τον όρκο τους και να ελευθερωθούν. Εκείνοι υπάκουσαν στο κάλεσμα και τον ακολούθησαν στα εδάφη της Γκόντορ νότια των Λευκών Βουνών, αλλά και στο Πελάργκιρ όπου απομάκρυναν τους συμμάχους του Σάουρον σκορπώντας τον τρόμο.

Καθότι επιτέλους εκπλήρωσαν τον όρκο τους, ο Άραγκορν ελευθέρωσε τον Νεκρό Στρατό. Ο Βασιλιάς των Νεκρών βγήκε μπροστά, έσπασε το δόρυ του και το πέταξε μακριά. Υποκλίθηκε στον Άραγκορν και οι Νεκροί εξαφανίστηκαν από τον κόσμο.