O Olwë, ένα Ξωτικό των Teleri του Aman, ήταν ο νεότερος αδελφός του Elwë (Elu Thingol), του Βασιλιά των Sindar, ο μεγαλύτερος αδελφός του Elmo και ο πατέρας της Eärwen, ενώ είχε και αρκετούς γιους. Όταν ο ίδιος και οι συγγενείς του έφτασαν στο Aman, επέλεξαν να μείνουν τόσο στο Tol Eressëa όσο και στο Alqualondë, χωριστά από τα υπόλοιπα Ξωτικά του Aman. Έγινε Άρχοντας του Alqualondë και Βασιλιάς των Teleri, επίσης γνωστοί ως Falmari. Άλλα Ξωτικά από τους Teleri, όπως ο Nowë (Círdan), λέγεται ότι ήταν συγγενείς με τον Olwë, ενώ πολλοί από αυτούς τον ονόμαζαν επίσης Volwë.
Ο Έλγουε και ο Όλγουε ήταν και οι δύο άρχοντες της τρίτης φυλής των Ξωτικών, που ονομάστηκαν αργότερα Τελέρι, και μαζί οδήγησαν τους λαούς τους από την Κουιβιένεν προς τη Δύση. Ωστόσο, μετά από μακρά αναμονή στο Μπελέριαντ ο Έλγουε εξαφανίστηκε. Μετά από χρόνια ερευνών, ο Όλγουε όντας πλέον πολύ ανυπόμονος, οδήγησε το μεγαλύτερο μέρος των Τελέρι στο Βάλινορ, σε επιμονή του Βάλα Ούλμο.
Ο Έλγουε και ο Όλγουε ήταν και οι δύο άρχοντες της τρίτης φυλής των Ξωτικών, που ονομάστηκαν αργότερα Τελέρι, και μαζί οδήγησαν τους λαούς τους από την Κουιβιένεν προς τη Δύση. Ωστόσο, μετά από μακρά αναμονή στο Μπελέριαντ ο Έλγουε εξαφανίστηκε. Μετά από χρόνια ερευνών, ο Όλγουε όντας πλέον πολύ ανυπόμονος, οδήγησε το μεγαλύτερο μέρος των Τελέρι στο Βάλινορ, σε επιμονή του Βάλα Ούλμο.
Έγινε Άρχοντας του νησιού του Τολ Ερεσσέα, όπου οι Τελέρι έχτισαν πολλές πόλεις και πλήθυναν. Όταν τελικά πήγαν στο Έλνταμαρ μερικούς αιώνες αργότερα, ο Όλγουε έγινε Άρχοντας του Αλκουαλόντε. Η κόρη του η Εάργουεν παντρεύτηκε τον Φινάρφιν, τον γιο του Φίνγουε, που έγινε αργότερα Υψηλός Βασιλιάς των Νόλντορ στο Βάλινορ, και έτσι τα παιδιά τους, όταν αυτά επέστρεψαν στη Μέση-Γη, θα μπορούσαν να ισχυριστούν συγγένεια με τον Θίνγκολ, καθότι η Εάργουεν είχε αρκετές γιους.
Όταν ο Φέανορ αποφάσισε να πάει στη Μέση-Γη σε καταδίωξη του Μόργκοθ, πήγε στο Αλκουαλόντε και ζήτησε από τους Τελέρι να ενταχθούν μαζί του και να τον βοηθήσουν δίνοντάς του τα πλοία τους, αλλά δεν μπόρεσε να τους πείσει, διότι εκείνοι δεν ήθελαν άλλο βασίλειο εκτός από το Έλνταμαρ και κανέναν άλλο βασιλιά εκτός από τον Όλγουε. Τότε ο Φέανορ οργισμένος, μίλησε με άσχημα λόγια για τον Όλγουε και τον λαό του, κατηγορώντας τον ότι αρνήθηκε την φιλία τους και ότι ήταν αχάριστος για τη βοήθεια που είχαν δώσει οι Νόλντορ στο λαό του στο παρελθόν. Στη συνέχεια ο Όλγουε είπε στον Φέανορ ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα και πως πίστευε ότι, ως φίλος, το σωστό για εκείνον θα ήταν να αποτρέψει έναν φίλο από το να κάνει κάτι παράλογο. Αρνούμενος να του δώσει τα πλοία, του μίλησε για τα πολλά πράγματα που κατάφεραν οι Τελέρι μόνοι τους χωρίς καμία βοήθεια από τους Νόλντορ, και ότι τα πλοία τους σε σχήμα κύκνου ήταν ένα από εκείνα τα πράγματα, τα οποία ήταν πολύ αγαπητά σε αυτούς, όπως ήταν για τους Νόλντορ οι πολύτιμοι λίθοι και τα πετράδια.
Βλέποντας ότι δεν επρόκειτο να πάρει αυτό που ήθελε, ο Φέανορ περίμενε έξω από τα τείχη μέχρι που στη συνέχεια, περιφρονώντας τον Όλγουε, ο ίδιος και οι δικοί του άρχισαν να επανδρώνουν τα πλοία θέλωντας να τα πάρουν με τη βία. Ο λαός του αντιστάθηκε, ξεκίνησε μάχη και πολλοί σφαγιάστηκαν και από τις δύο πλευρές, αλλά οι Τελέρι άντεξαν για λίγο. Στη συνέχεια, ο στρατός του Φίνγκον έφτασε και, πιστεύοντας ότι οι Τελέρι είχαν εντολή από τους Βάλαρ να επιτεθούν στους Νόλντορ, εντάχθηκε στην μάχη και οι Τελέρι νικήθηκαν. Αναμφίβολα ο Όλγουε είδε με τρόμο πολλούς από τους δικούς του να πεθαίνουν και ο ίδιος ελάχιστα μπορούσε να κάνει, αν και κάλεσε τον Όσσε, τον Μάια προστάτη τους, να τους σταματήσει ενώ έπλεαν μακριά με τα κλεμμένα πλοία, αλλά δεν έγινε τίποτα καθότι δεν επέτρεψαν οι Βάλαρ να συμβεί κάτι τέτοιο.
Η σκληρή αυτή σφαγή συνέχισε να στοιχειώνει τον Όλγουε και τους δικούς του μελλοντικά για πολλά χρόνια. Προς το τέλος της Πρώτης Εποχής, όταν οι Βάλαρ ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση εναντίον του Μόργκοθ, οι Τελέρι του Όλγουε συμφώνησαν μόνο να πλεύσoυν τα πλοία, διότι ελάχιστοι από αυτούς ήταν πρόθυμοι να πάνε στον πόλεμο.
Όταν ο Φέανορ αποφάσισε να πάει στη Μέση-Γη σε καταδίωξη του Μόργκοθ, πήγε στο Αλκουαλόντε και ζήτησε από τους Τελέρι να ενταχθούν μαζί του και να τον βοηθήσουν δίνοντάς του τα πλοία τους, αλλά δεν μπόρεσε να τους πείσει, διότι εκείνοι δεν ήθελαν άλλο βασίλειο εκτός από το Έλνταμαρ και κανέναν άλλο βασιλιά εκτός από τον Όλγουε. Τότε ο Φέανορ οργισμένος, μίλησε με άσχημα λόγια για τον Όλγουε και τον λαό του, κατηγορώντας τον ότι αρνήθηκε την φιλία τους και ότι ήταν αχάριστος για τη βοήθεια που είχαν δώσει οι Νόλντορ στο λαό του στο παρελθόν. Στη συνέχεια ο Όλγουε είπε στον Φέανορ ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα και πως πίστευε ότι, ως φίλος, το σωστό για εκείνον θα ήταν να αποτρέψει έναν φίλο από το να κάνει κάτι παράλογο. Αρνούμενος να του δώσει τα πλοία, του μίλησε για τα πολλά πράγματα που κατάφεραν οι Τελέρι μόνοι τους χωρίς καμία βοήθεια από τους Νόλντορ, και ότι τα πλοία τους σε σχήμα κύκνου ήταν ένα από εκείνα τα πράγματα, τα οποία ήταν πολύ αγαπητά σε αυτούς, όπως ήταν για τους Νόλντορ οι πολύτιμοι λίθοι και τα πετράδια.
Βλέποντας ότι δεν επρόκειτο να πάρει αυτό που ήθελε, ο Φέανορ περίμενε έξω από τα τείχη μέχρι που στη συνέχεια, περιφρονώντας τον Όλγουε, ο ίδιος και οι δικοί του άρχισαν να επανδρώνουν τα πλοία θέλωντας να τα πάρουν με τη βία. Ο λαός του αντιστάθηκε, ξεκίνησε μάχη και πολλοί σφαγιάστηκαν και από τις δύο πλευρές, αλλά οι Τελέρι άντεξαν για λίγο. Στη συνέχεια, ο στρατός του Φίνγκον έφτασε και, πιστεύοντας ότι οι Τελέρι είχαν εντολή από τους Βάλαρ να επιτεθούν στους Νόλντορ, εντάχθηκε στην μάχη και οι Τελέρι νικήθηκαν. Αναμφίβολα ο Όλγουε είδε με τρόμο πολλούς από τους δικούς του να πεθαίνουν και ο ίδιος ελάχιστα μπορούσε να κάνει, αν και κάλεσε τον Όσσε, τον Μάια προστάτη τους, να τους σταματήσει ενώ έπλεαν μακριά με τα κλεμμένα πλοία, αλλά δεν έγινε τίποτα καθότι δεν επέτρεψαν οι Βάλαρ να συμβεί κάτι τέτοιο.
Η σκληρή αυτή σφαγή συνέχισε να στοιχειώνει τον Όλγουε και τους δικούς του μελλοντικά για πολλά χρόνια. Προς το τέλος της Πρώτης Εποχής, όταν οι Βάλαρ ετοιμάζονταν για την τελική επίθεση εναντίον του Μόργκοθ, οι Τελέρι του Όλγουε συμφώνησαν μόνο να πλεύσoυν τα πλοία, διότι ελάχιστοι από αυτούς ήταν πρόθυμοι να πάνε στον πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου