O Mandos (στην Quenya "Φυλακή-Φρούριο") ήταν Ainu, ένας από τους Aratar και ο Vala που ήταν υπεύθυνος για την κρίση του νεκρού. Αρχικά ονομαζόταν Namo (στην Quenya "ο Κριτής") και του δόθηκε αυτό το νέο όνομα προς τιμήν των Aιθουσών του Mandos, επί των οποίων προεδρεύει, όπου τα Ξωτικά πάνε μετά το θάνατό τους. Ο Mandos ήταν ο έκτος μεγαλύτερος των Αρχόντων των Valar και ο πέμπτος μεγαλύτερος των Aratar.
Στο μυαλό του Έρου Ιλούβαταρ, ο Μάντος ήταν ο αδελφός του Ίρμο (Λόριεν) και της Νιέννα. Ο ίδιος και ο αδελφός του ο Λόριεν ήταν οι Φεαντούρι, οι Κύριοι των Πνευμάτων. Η σύζυγός του ήταν η Βάλιε Βάιρε η Υφάντρα. Ξέρει και θυμάται σχεδόν όλα τα πράγματα που έχουν γίνει και θα γίνουν. Μόνο ο Ιλούβαταρ ήξερε με απόλυτη βεβαιότητα ποια θα είναι η πλήρης μοίρα της Άρντα, και ο ίδιος δεν θα τα αποκαλύψει όλα, ούτε καν στον Μάντος ή στον Μάνγουε.
Ο Μάντος, όταν εμφανίστηκε ενώπιον των Νόλντορ, αναφέρεται ότι ήταν μια σκοτεινή φιγούρα με δυνατή φωνή, σοβαρή και τρομερή. Περιγράφεται αυστηρός και ψύχραιμος και ποτέ δεν ξεχνούσε οτιδήποτε. Ήταν ο Βάλα που καταράστηκε τους Νόλντορ που άφησαν το Άμαν, και ήταν αντίθετος στο να επιστρέψουν (σχεδόν σε σημείο εκδικητικότητας). Σε αντίθεση όμως με τον Μόργκοθ, οι Κρίσεις του δεν είναι σκληρές ή εκδικητικές, αλλά είναι απλά η βούληση του Έρου, και δεν θα τις προφέρει, εκτός αν έχει λάβει εντολή από τον Μάνγουε να το πράξει. Ο Μάντος και ο Μάνγουε ήταν πάντα σύμμαχοι από τότε που εισήλθαν στην Έα, και μαζί κατανοούν πιο καθαρά το όραμα του Ιλούβαταρ, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο Βάλα. Λέγεται ότι είναι ο πιο βλοσυρός από όλους τους Βάλαρ. Ωστόσο αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ο Μάντος είναι σκοτεινός ή κακός. Η βλοσυρότητά του είναι εξ' ολοκλήρου μέρος της φύσης του και έρχεται από εκείνο το μέρος του μυαλού του Ιλούβαταρ από το οποίο προήλθε ο ίδιος.
Κατά τη διάρκεια ενός από τα πρώτα συμβούλια των Βάλαρ, οι Δυνάμεις ανησυχούσαν ότι τα Ξωτικά θα έρθουν στο σκοτάδι. Ο Μάνγουε διέταξε τον Μάντος να μιλήσει, και ο ίδιος αποκάλυψε ότι η εποχή των Παιδιών του Ιλούβαταρ πλησίαζε και ήταν η μοίρα των Ξωτικών να ξυπνήσουν κάτω από τα αστέρια και να τιμήσουν τη Βάρντα. Αυτό ώθησε την Βάρντα να προετοιμάσει νέα αστέρια για την αφύπνιση των Ξωτικών.
Όταν ο Μέλκορ άρχισε να καταστρέφει την Άρντα πριν από τον ερχομό των Ξωτικών, ο Τούλκας έφτασε και ήθελε να κάνει πόλεμο γρήγορα. Σε διαταγή του Μάνγουε, ο Μάντος πρόφερε τη μοίρα των Πρωτότοκων. Μετά την αιχμαλωσία του Μέλκορ, ο Μάντος για άλλη μια φορά πρόφερε την Κρίση. Στη συνέχεια ο Μέλκορ πέρασε τρεις Εποχές φυλακισμένος στις Αίθουσες του Μάντος, φρουρούμενος από το κυνηγόσκυλό του Γκόργκουμοθ στο Λούμπι. Όταν ο Φέανορ απείλησε τον Φινγκόλφιν με το ξίφος του, ο Μάντος έκρινε τον Φέανορ με δώδεκα χρόνια εξορίας από την Τίριον. Όταν οι Νόλντορ επαναστάτησαν εναντίον των Βάλαρ και πραγματοποίησαν την Αδελφοκτονία στο Αλκουαλόντε και έφτασαν στα εδάφη του Άραμαν βόρεια του Βάλινορ, ο Μάντος εμφανίστηκε μπροστά τους και πρόφερε τη Μοίρα των Νόλντορ (ή αλλιώς η Μοίρα του Μάντος), μια προειδοποίηση για τα δεινά που τους περίμεναν εάν συνεχιζόταν η εξέγερσή τους. Ο Φινάρφιν μόλις άκουσε τα λόγια του μετανόησε και επέστρεψε πίσω στo Έλνταμαρ.
Μόνο μια φορά ο ίδιος έχει συγκινηθεί και έχει νιώσει οίκτο. Ήταν όταν η Λούθιεν τραγούδησε για την θλίψη που εκείνη και ο Μπέρεν είχαν βιώσει στο Μπελέριαντ. Το τραγούδι της ήταν το πιο λυπητερό που είχε ακουστεί ποτέ στον κόσμο, γιατί έπλεκε δύο θέματα, την λύπη των Έλνταρ και τον πόνο των Ανθρώπων. Στη συνέχεια, τους επέτρεψε να επιστρέψουν στην Μέση-Γη και να ξεκινήσουν τη δεύτερη ζωή τους εκεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου