Ίντριλ

H Idril, που ονομαζόταν επίσης Celebrindal, ήταν ένα Ñoldorin Ξωτικό της Gondolin και η κόρη του Turgon και της Elenwë. Ήταν η σύζυγος του Ανθρώπου Tuor και η μητέρα του Eärendil του Ναυτικού, του Μισο-Ξωτικού. Το όνομα Idril είναι η Sindarin μορφή του Quenya ονόματος Itarildë (ή Itarillë), που σημαίνει "Λαμπρότητα". Το όνομα Celebrindal είναι και αυτό στη Sindarin, σημαίνει "Ασημοπόδαρη" και της δόθηκε επειδή κυκλοφορούσε πάντα ξυπόλητη.

 
Η Ίντριλ Κελεμπρίνταλ ήταν το μόνο παιδί του Τούργκον, του Βασιλιά της Γκοντόλιν. Συμμετείχε στη Φυγή των Νόλντορ και, καθώς διέσχιζαν το παγωμένο Χελκαράξε, η μητέρα της, η Ελένγουε, πέθανε. Στην Γκοντόλιν, την αγαπούσε μυστικά ο ξάδελφός της, ο Μαέγκλιν, ο γιος του Έολ του Σκοτεινού Ξωτικού και της Αρέδελ, της αδελφής του Τούργκον. Δεν υπήρχε όμως καμία ελπίδα γι' αυτόν, καθότι οι Έλνταρ δεν παντρεύονταν με τόσο στενούς συγγενείς. Επιπλέον, η Ίντριλ (ορθώς) διαισθανόταν ότι υπήρχε μέσα του κάτι παράξενο και στραβό και τον απέφευγε για όσο χρονικό διάστημα υπήρχε η Γκοντόλιν.

Όταν ο Τούορ, ο γιος του Χούορ, έφτασε στην Γκοντόλιν, ερωτεύτηκε την Ίντριλ και εκείνη εκείνον. Επειδή ο Τούργκον είχε αγαπήσει τον Τούορ σαν γιο και ενθυμούμενος τα τελευταία λόγια του Χούορ, επέτρεψε στους δυό τους να παντρευτούν, κάνοντας έτσι πραγματικότητα τη δεύτερη ένωση των Έλνταρ και των Εντάιν, μετά από αυτή των Μπέρεν και Λούθιεν. Μαζί έκαναν ένα γιο, τον Εαρέντιλ. Αν και φαινομενικά όλα ήταν καλά και τίποτα δεν φαινόταν που να μπορούσε να επισκιάσει την ευδαιμονία του βασιλείου, η Ίντριλ, επειδή ήταν σοφή και έβλεπε μακριά, υποπτευόταν κάτι και άρχισε την δημιουργία του μυστικού της περάσματος (ένα τούνελ που χτίστηκε κρυφά με εντολή της Ίντριλ, το οποίο οδηγούσε έξω από την πόλη, πέρα μακριά από τα τείχη), γνωστό ως Μυστικό Πέρασμα της Ίντριλ, μέσα από το οποίο πολλοί κατάφεραν να ξεφύγουν από την Πτώση της Γκοντόλιν. Μετά την προδοσία του Μαέγκλιν και την Πτώση της Γκοντόλιν, η Ίντριλ και ο Τούορ οδήγησαν τους δικούς τους στα Λιμάνια του Σίριον δίπλα στη θάλασσα, όπου και εγκαταστάθηκαν, το έτος 511 της Πρώτης Εποχής. Ενώθηκαν με μια άλλη ομάδα επιζώντων από τα ερείπια του Ντόριαθ, ανάμεσα στους οποίους ήταν και η Έλγουινγκ, η κόρη του Ντίορ, γιου του Μπέρεν και της Λούθιεν, η οποία αργότερα έγινε η σύζυγος του Εαρέντιλ, πραγματοποιώντας την τρίτη ένωση Ξωτικών και Ανθρώπων.

Αργότερα, αναχώρησε μαζί με τον Τούορ για τη Δύση με το πλοίο που είχε φτιάξει εκείνος, το Εαρράμε. Πιστεύεται από τα Ξωτικά και τους Ντουνεντάιν ότι η Ίντριλ και ο Τούορ έφτασαν στο Βάλινορ, παρακάμπτοντας την Απαγόρευση των Βάλαρ. Λέγεται ακόμη ότι ο Τούορ ήταν ο μοναδικός Άνθρωπος που λογίστηκε ως συγγενής των Ξωτικών, έτσι ώστε του δόθηκε το δώρο της αθάνατης ζωής για όσο η Άρντα θα υπήρχε, έτσι ώστε εκείνος και η Ίντριλ έζησαν στο Βάλινορ. Είναι άγνωστο εάν ο Εαρέντιλ βρήκε ή ξαναείδε τους γονείς του ποτέ.