Θράντουιλ

O Thranduil ήταν Sinda και ο βασιλιάς των Ξωτικών Silvan του Mirkwood στο Βασίλειο του Δάσους στη Δεύτερη και Τρίτη Εποχή. Ήταν ο γιος του Oropher και ο πατέρας του πρίγκηπα Legolas, ο οποίος ήταν μέλος της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού.
 

Ο Θράντουιλ ήταν ο μόνος γιος του Ορόφερ, του Βασιλιά του Βασιλείου του Δάσους. Γεννήθηκε κάποια στιγμή προς τα τέλη της Πρώτης Εποχής στο Ντόριαθ πριν την πτώση του. Στην αρχή της Δεύτερης Εποχής, οι Σίνταρ ταξίδεψαν ανατολικά και ο Ορόφερ τελικά ίδρυσε το Μεγάλο Πράσινο Δάσος.

Το 3434 της Δεύτερης Εποχής, ο Θράντουιλ και ο πατέρας του πολέμησαν στη Μάχη του Ντάγκορλαντ. Ο Ορόφερ σκοτώθηκε και ο Θράντουιλ επέστρεψε στο Μεγάλο Πράσινο Δάσος με περίπου το ένα τρίτο του στρατού που είχε πάει στον πόλεμο. Διεκδίκησε την κληρονομιά του και κάποια στιγμή πριν το 1000 της Τρίτης Εποχής κληρονόμησε τον τίτλο του Ορόφερ, Βασιλιάς του Βασιλείου του Δάσους, κυβερνώντας το νότιο τμήμα του Μεγάλου Πράσινου Δάσους.

Στην αρχή της βασιλείας του Θράντουιλ, το βασίλειό του περιελάμβανε όλο το Μεγάλο Πράσινο Δάσος και ήταν γνωστό ως το Βασίλειο του Δάσους, αλλά καθώς εξελισσόταν η Τρίτη Εποχή, η σκιά του Νεκρομάντη μεγάλωσε και το Πράσινο Δάσος σκοτείνιασε και έγινε γνωστό ως Μίρκγουντ, το Δάσος της Σκοτεινιάς, και γέμισε με Όρκς και γιγάντιες αράχνες. Τα Ξωτικά του Μίρκγουντ μειώθηκαν σε αριθμό και υποχώρησαν στα εδάφη στο βόρειο τμήμα του. Μέχρι τη στιγμή των γεγονότων του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ο τίτλος του Θράντουιλ ήταν ο Βασιλιάς των Ξωτικών του Βόρειου Μίρκγουντ.

Ζούσε σε αρμονία με το δάσος και φορούσε ένα στεφάνι από λουλούδια του δάσους, ή φθινοπωρινά μούρα και κόκκινα φύλλα, ανάλογα με την εποχή. Αγαπούσε το δάσος, αν και ήταν σκοτεινό και επικίνδυνο σε πολλά μέρη, και απολάμβανε το κυνήγι και το γλέντι ανάμεσα στα δέντρα με τους δικούς του. Ήταν δύσπιστος με τους ξένους τις περισσότερες φορές, αν και είχε εμπορικές συναλλαγές με τους Ανθρώπους του Έσγκαροθ.

Οι Αίθουσές του ήταν υπόγειες και χρησίμευαν ως φρούριο, διαμορφωμένες εν μέρει στη μνήμη του ισχυρού, αλλά από καιρό χαμένου, Μένεγκροθ του Ντόριαθ. Ήταν ο μόνος Άρχοντας Ξωτικό της Τρίτης Εποχής που προστάτευε το βασίλειό του χωρίς τη βοήθεια κάποιου Μεγάλου Δαχτυλιδιού, αλλά είχε, ωστόσο, ένα μαγεμένο ποταμό στο δάσος του, ο οποίος μπορούσε να προκαλέσει σε κάποιον ύπνο και βαθιά όνειρα.
 

Η Αποστολή στο Έρεμπορ και η Μάχη των Πέντε Στρατών

Όταν ο Θόριν Δρυάσπις και η ομάδα των Νάνων εισήλθαν στο βόρειο Μίρκγουντ, ο Θράντουιλ έπιασε τον Θόριν και, όταν εκείνος αρνήθηκε να αποκαλύψει τις πραγματικές προθέσεις του, τον κλείδωσε σε ένα ασφαλές δωμάτιο. Στη συνέχεια, όταν συνελήφθησαν και οι υπόλοιποι Νάνοι από τα Ξωτικά, ο Θράντουιλ τους αντιμετώπισε ως καλεσμένους του, μέχρι που τον εξόργισαν με την αγένειά τους, προσβάλλοντας τον ότι τους κρατούσε φυλακισμένους και χωρίς να του αποκαλύψουν για ποιο λόγο είχαν μπει στο δάσος. Μετά από όλα αυτά ο Θράντουιλ τους έβαλε σε κελί, αλλά δεν τους είπε ότι ο Θόριν ήταν επίσης φυλακισμένος του. Τελικά δραπέτευσαν με τη βοήθεια του Μπίλμπο Μπάγκινς, ο οποίος είχε διαφύγει τη σύλληψη χρησιμοποιώντας το μαγικό δαχτυλίδι του.

Μετά το θάνατο του Δράκου Νοσφιστή, ο Θράντουιλ υποστήριξε την διεκδίκηση του Βάρδου του Τοξότη στο μερίδιο του θησαυρού που ανέκτησαν οι Νάνοι από το Μοναχικό Βουνό, δεδομένου ότι ο Βάρδος ήταν απόγονος του Άρχοντα Γκρίριον του Ντέηλ, και τον θησαυρό της πόλης τον είχε πάει ο Νοσφιστής στο Μοναχικό Βουνό.

Ο Θράντουιλ ηγήθηκε των δυνάμεων των Ξωτικών στη Μάχη των Πέντε Στρατών. Μετά τη μάχη και τον θανάτο του Θόριν, ο Θράντουιλ πήρε το Όρκριστ, το σπαθί του Θόριν, το οποίο είχε προηγουμένως κατασχεθεί στο Μίρκγουντ, και το τοποθέτησε στον τάφο του. Ο θησαυρός μοιράστηκε μεταξύ των Ξωτικών και των Ανθρώπων, και ο Θράντουιλ πήρε τα σμαράγδια του Γκίριον. Ο Μπίλμπο και ο Γκάνταλφ ταξίδεψαν με τον στρατό των Ξωτικών πίσω στο Μίρκγουντ και, όταν αποχαιρετίστηκαν, ο Μπίλμπο έδωσε στον Θράντουιλ ένα κολιέ από ασήμι και μαργαριτάρια, και ο Βασιλιάς έδωσε στον Μπίλμπο τον τίτλο "Φίλος των Ξωτικών".

Ο Πόλεμος του Δαχτυλιδιού

Κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Δαχτυλιδιού, ο Θράντουιλ έστειλε το γιο του, τον Λέγκολας, στο Ρίβεντελ μαζί με άλλα Ξωτικά, για να αναφέρουν την απόδραση του Γκόλουμ από το Μίρκγουντ. Η δυνατή φιλία που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον Νάνο Γκίμλι και τον Λέγκολας, βοήθησε αργότερα στην συμφιλίωση των Ξωτικών του Θράντουιλ με τους Νάνους. Όταν οι δυνάμεις από το Ντολ Γκούλντουρ επιτέθηκαν αργότερα στο Μίρκγουντ, ο Θράντουιλ απώθησε την επίθεση και πήρε τη νίκη. Επίσης ήρθε σε συμφωνία με τον Κέλεμπορν ότι το νότιο τμήμα του Μίρκγουντ θα υπολογιζόταν ως Ανατολικό Λόριεν. Περίπου εκείνη την εποχή ο Θράντουιλ μετονόμασε το Μίρκγουντ σε Έρυν Λάσγκαλεν, το Πρασινόφυλλο Δάσος.

Μετά την πτώση του Σάουρον, ο Θράντουιλ καθόρισε το νότιο όριο του βασιλείου του ως τα Βουνά του Μίρκγουντ, και το βασίλειό του άκμασε και στην Τέταρτη Εποχή. Ίσως να έμεινε εκεί ως ο Βασιλιάς του Μεγάλου Δάσους ή να άφησε τη Μέση-Γη για τους Αθάνατους Τόπους.