Γκαλάντριελ

Η Galadriel ήταν μια Noldo, μια από τους Calaquendi, και αναμφισβήτητα το πιο διάσημο και ισχυρό Ξωτικό της Τρίτης Εποχής. Ήταν μία από τους κατόχους των Τριών Δαχτυλιδιών, του Nenya, και - μαζί με τον σύζυγό της, τον Celeborn - κράτησαν με αυτό το βασίλειο του Lothlorien καθαρό από το κακό. Ήταν μοναχοκόρη και το νεότερο παιδί του Finarfin, πρίγκιπα των Noldor, και της  Eärwen, πριγκίπισσα των Teleri, ξαδέρφη της οποίας ήταν η Luthien, καθώς και ανηψιά του Feanor. Οι μεγαλύτεροι αδερφοί της ήταν οι Orodreth, Finrod Felagund, Angrod και Aegnor. Ήταν από τους μεγαλύτερους Eldar της Μέσης-Γης και τους ξεπερνούσε όλους σε ομορφιά, γνώση και δύναμη. Ο Tolkien την φανταζόταν, μαζί με τον βασιλιά Gil-galad, ως το δυνατότερο και πιο δίκαιο από ολα τα Ξωτικά που είχαν μείνει στη Μέση-Γη.

Η Γκαλάντριελ γεννήθηκε στο Βάλινορ τα Χρόνια των Δέντρων, πριν καν αρχίσει η Πρώτη Εποχή. Ήταν το τέταρτο παιδί του Φινάρφιν, πρίγκιπα των Νόλντορ, και της Εάργουεν, πριγκίπισσα των Τελέρι. Ο πατέρας της την ονόμασε Artanis που σημαίνει "ευγενής γυναίκα", και καθώς μεγάλωνε ήταν ασυνήθιστα ψηλή και δυνατή. Ήταν πολύ όμορφη και τα μαλλιά της ήταν το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό της. Λέγεται μεταξύ των Έλνταρ ότι μέσα στα μαλλιά της είχε παγιδευτεί το φως των Δύο Δέντρων του Βάλινορ, και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να έχουν ένα μοναδικό και εκθαμβωτικό χρώμα, ένας συνδυασμός από χρυσό και ασημί. Σύμφωνα με τον μύθο, αυτό ενέπνευσε τον Φέανορ στην δημιουργία των Σίλμαριλς. Παρά το γεγονός ότι καταγόταν από δύο φυλές, αναγνωρίστηκε ως πριγκίπισσα των Νόλντορ, καθότι ο πατέρας της ήταν ο τρίτος γιος του Φίνγουε, Υψηλός Βασιλέας των Νόλντορ. Ήταν η ψηλότερη από τις γυναίκες Ξωτικά, και τουλάχιστον στα νιάτα της, ήταν κάπως περήφανη και επαναστατική φύση. Ήταν ελεύθερο πνεύμα, και κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Άμαν ονειρευόταν μεγάλες ανεξερεύνητες περιοχές. Στην Τρίτη Εποχή όμως φαίνεται να ενεργεί με σοφία και ευγένεια, ενώ παρουσιάζεται πολύ ήπια και σταθερή.  

Μεγάλο μέρος της ζωής της Γκαλάντριελ είναι μπερδεμένο, και υπάρχουν πολλές ιστορίες για εκείνη στις Ατέλειωτες Ιστορίες. Σύμφωνα με την παλαιότερη, που χρησιμοποιήθηκε στο δημοσιευμένο Σιλμαρίλλιον, η Γκαλάντριελ συμμετείχε πρόθυμα στην εξέγερση των Νόλντορ και την φυγή τους από το Βάλινορ. Δεν πήρε όρκους, αλλά τα λόγια του Φέανορ σχετικά με τη Μέση-Γη άναψαν στην καρδιά της την επιθυμία, και ήταν πρόθυμη να δει αυτά τα εδάφη και να κυβερνήσει ένα δικό της βασίλειο. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των ταραχών που ακολούθησαν, διαχωρίστηκε από τον Φέανορ και τους δικούς του, και εκείνη και οι δικοί της δεν έλαβαν μέρος στην Αδελφοκτονία στο Αλκουαλόντε. Φοβισμένος από την Προφητεία του Μάντος, ο πατέρας της, ο Φινάρφιν, εγκατέλειψε την πορεία των Νόλντορ και επέστρεψε στο Βάλινορ. Η Γκαλάντριελ και οι αδερφοί της ακολούθησαν τον Φινγκόλφιν και διέσχισαν το παγωμένο Χελκαράξε στον μακρινό Βορρά.

Πρώτη Εποχή

Στο Μπελέριαντ, η Γκαλάντριελ μαζί με έναν από τους αδελφούς της, πιθανότατα τον Φίνροντ Φέλαγκουντ, πήγαν στο Ντόριαθ το 52 της Πρώτης Εποχής ως επισκέπτες του Βασιλιά Θίνγκολ και της Βασίλισσας Μέλιαν στο Μένεγκροθ. Εκεί γνώρισε τον Κέλεμπορν, έναν συγγενή του Θίνγκολ, και έγινε σύζυγος και σύντροφός του στην Μέση-Γη. Επίσης ταξίδεψε πολλές φορές στο βασίλειο της Νάργκοθροντ για να επισκεφθεί τον αδελφό της, Φίνροντ. Και οι τρεις από τους αδελφούς της σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια των πολέμων στην Πρώτη Εποχή. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο Ντόριαθ, η Γκαλάντριελ έγινε φίλη με τη Μάια Βασίλισσα Μέλιαν, η οποία ήθελε να μάθει την αιτία της εξορίας των Νόλντορ. Η Γκαλάντριελ διηγήθηκε μόνο την ιστορία εν ολίγοις, αφήνοντας έξω το θάνατο του Φίνγουε, την Αδελφοκτονία στο Αλκουαλόντε και το κάψιμο των πλοίων στο Λόσγκαρ. Η Μέλιαν όμως ήταν εις θέση να διακρίνει αυτά που δεν ειπώθηκαν και έφτασαν στα αυτιά του Θίνγκολ ως φήμες. Τελικά, παρακινούμενος από τις κατηγορίες του Θίνγκολ, ο Άνγκροντ τα είπε όλα. Η Γκαλάντριελ δεν εκδιώχθηκε από το Ντόριαθ λόγω της συμπάθειας του Θίνγκολ στους Οίκους των Φινάρφιν και Φινγκόλφιν για τις αδικίες που είχαν υποστεί.

Έπαιξε ένα σχετικά ασήμαντο ρόλο στους πολέμους της Πρώτης Εποχής, καθότι θεωρούσε ότι η ήττα του Μόργκοθ ήταν πέρα ​​από τις δυνάμεις των Έλνταρ. Όταν ο Μόργκοθ νικήθηκε από τους Βάλαρ στον Πόλεμο της Οργής, προσφέρθηκε στη Γκαλάντριελ ασφαλής επιστροφή στο Βάλινορ εφόσον η ίδια δεν έπαιξε κανένα ρόλο στην Αδελφοκτονία. Όμως εκείνη επειδή ήταν περήφανη, επέλεξε να παραμείνει στη Μέση-Γη. 

Δεύτερη Εποχή

Μετά τον Πόλεμο της Οργής, ο Κέλεμπορν και η Γκαλάντριελ ταξίδεψαν για πρώτη φορά στο Λίντον μαζί με τους άλλους επιζώντες του Μπελέριαντ, και λίγο αργότερα έκαναν μια κόρη, την Κελεμπρίαν. Κινήθηκαν ανατολικά και ίδρυσαν το βασίλειο του Ερέγκιον, ή Χόλλιν, το οποίο κυβέρνησαν υπό τον Γκιλ-γκάλαντ, την Υψηλό Βασιλιά των Nόλντορ. Το Ερέγκιον, στα δυτικά των Ομιχλιασμένων Βουνών κοντά στη Μόρια, ήταν ένα ευημερές βασίλειο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, και είχε ανοιχτό εμπόριο με τους Νάνους. Επίσης, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ήρθαν σε επαφή με τον οικισμό των Νάντορ στην κοιλάδα του Άντουιν, που αργότερα έγινε γνωστό ως Λοθλόριεν. Στη συνέχεια, και ενώ ο Κελεμπρίμπορ κυβερνούσε πλέον το Ερέγκιον, έφυγαν μέσω των μεταλλείων του Καζάντ-ντούμ, και οι δυό τους έγιναν ο Κύριος και η Κυρία του Λοθλόριεν.

Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Εποχής, ο Μάια Άνναταρ, ο "Άρχοντας των Δώρων", καθοδήγησε τον Κελεμπρίμπορ και άλλους Nόλντορ του Ερέγκιον ώστε να δημιουργήσουν τα Δαχτυλίδια της Δύναμης. Η Γκαλάντριελ ήταν εξαρχής δύσπιστη προς τον Άνναταρ, και αργότερα αποδείχθηκε ότι αυτή η δυσπιστία ήταν δικαιολογημένη, καθότι αποκαλύφθηκε τελικά ότι ήταν ο Σάουρον. Ήταν εκείνη που συμβούλεψε τον Κελεμπρίμπορ να κρύψει τα Δαχτυλίδια, και όταν το Ερέγκιον δέχθηκε επίθεση, ανατέθηκε στην Γκαλάντριελ να φυλάξει το ένα από τα Τρία Δαχτυλίδια των Ξωτικών. Το Δαχτυλίδι της ήταν το Νένυα, το Δαχτυλίδι του Νερού. Έχοντας επίγνωση των δυνάμεων του Σάουρον και επιθυμώντας να τις εμποδίσει, δεν χρησιμοποίησε ανοιχτά τις δυνάμεις του Δαχτυλιδιού της όσο το Ένα Δαχτυλίδι ήταν στα χέρια του Σάουρον. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της Τρίτης Εποχής, όταν το Ένα Δαχτυλίδι χάθηκε, εκείνη έθεσε το δικό της σε καλή χρήση ως προς την προστασία των συνόρων του βασιλείου της, διότι οι δυνάμεις του Δαχτυλιδιού της ήταν η προστασία, η διατήρηση και η απόκρυψη από το κακό. 

Τρίτη Εποχή

Με το Νένυα, το Δαχτυλίδι του Νερού, η Γκαλάντριελ έκανε το βασίλειο του Λόριεν ακόμα μεγαλύτερο. Με τη δύναμη του Δαχτυλιδιού της, το προστάτευε από την εισβολή του κακού καθόλη την Τρίτη Εποχή. Κατά τη διάρκεια της ευημερίας και της δύναμης του Λοθλόριεν, η μοναχοκόρη της Γκαλάντριελ και του Κέλεμπορν, η Κελεμπρίαν, παντρεύτηκε τον Έλροντ, στενό φίλο της Γκαλάντριελ και κάτοχο του Βίλυα, του Δαχτυλιδιού του Αέρα, μετά το θάνατο του Γκιλ-γκάλαντ κατά τη διάρκεια της Συμμαχίας. Ο Κέλεμπορν και η Γκαλάντριελ απέκτησαν τρία εγγόνια, τον Έλλανταν, τον Ελρόχιρ και την Άργουεν. Η Κελεμπρίαν χτυπήθηκε και βασανίστηκε από Όρκς το 2509 της Τρίτης Εποχής και πήγε στη Δύση περνώντας τη θάλασσα.

Το 2463 της Τρίτης Εποχής σχηματίστηκε το Λευκό Συμβούλιο. Η Γκαλάντριελ, ούσα μία από τους Σοφούς και η μεγαλύτερη απειλή για τον Σάουρον ζωντανή, ήταν ένα από τα μέλη του. Ο Κέλεμπορν μπορεί να ήταν επίσης, αλλά αυτό δεν είναι γνωστό με βεβαιότητα. Ήταν καλή φίλη του Γκάνταλφ, αν και η γνώμη της να τον θέσει επικεφαλής του Συμβουλίου δεν βρήκε αντίκρυσμα, καθότι επικεφαλής τέθηκε ο Σάρουμαν τον οποίο η Γκαλάντριελ δεν εμπιστευόταν. Μετά τον σχηματισμό του Λευκού Συμβουλίου, η Γκαλάντριελ χρησιμοποίησε τη δύναμή της ενάντια στον Σάουρον.

 
Κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Δαχτυλιδιού, η Γκαλάντριελ φιλοξένησε την Συντροφιά του Δαχτυλιδιού μετά την απόδρασή τους από τα ορυχεία της Μόρια. Στο Κάρας Γκάλαδον, επέτρεψε στον Φρόντο και στον Σαμ να κοιτάξουν μέσα στον Καθρέφτη της Γκαλάντριελ, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να δουν πιθανά γεγονότα του μέλλοντος. Εκείνη, με τη σειρά της, δοκιμάστηκε όταν ο Φρόντο αργότερα προσφέρθηκε να της δώσει το Ένα Δαχτυλίδι στη φύλαξή της. Εκείνη αρνήθηκε αντιστεκόμενη στον ακραίο πειρασμό και πέρασε την δοκιμασία με επιτυχία. Καθώς η Συντροφιά αναχωρούσε, έδωσε σε κάθε ένα μέλος της ένα δώρο και ένα ξωτικίσιο μανδύα, και τους εξόπλισε με βάρκες και προμήθειες. Στον Γκίμλι έδωσε τρεις τρίχες από τα μαλλιά της - τα οποία της τα ζήτησε ο Νάνος επαινώντας την ομορφιά της - τις οποίες έβαλε μέσα σε ένα κρύσταλλο. Στον Σαμ Γκάμτζι έδωσε ένα σπόρο από το δέντρο Μάλλορν και ένα μικρό κουτί με χώμα από τον κήπο της. Στον Άραγκορν έδωσε μια πράσινη πέτρα πάνω σε ασήμι, μαζί με μια θήκη για το ξίφος του. Στους Μπόρομιρ, Μέρρυ και Πίππιν έδωσε από μία ζώνη. Στον Λέγκολας έδωσε ένα μακρύ, χοντρό τόξο των Γκαλάδριμ. Στον Φρόντο έδωσε μια μαγική Φιάλη, μέσα στην οποία ήταν αιχμαλωτισμένο το φως του αστεριού του Εαρέντιλ, χωρίς την οποία ο Φρόντο και ο Σαμ δεν θα ήταν εις θέση να περάσουν μέσα από τη φωλιά της Σέλομπ και να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. 

Μετά την αποχώρηση της Συντροφιάς, η Γκαλάντριελ κάλεσε τον Γκουάιχιρ να διασώσει το σώμα του Γκάνταλφ από την κορυφή του Κέλεμπντιλ, τον περιποιήθηκε και, όταν ήταν πλέον υγιής, του έδωσε νέο ραβδί και τον έντυσε στα λευκά, χρώμα που συμβόλιζε την ιδιότητά του ως ο νέος ηγέτης του Συμβουλίου. Καθώς ο Σάουρον είχε βάλει μπρός όλες του τις δυνάμεις κατά τη διάρκεια του τέλους του Πολέμου του Δαχτυλιδιού, γνώριζε την απειλή των Ξωτικών και την αρχαία ισχύ τους, έτσι έστειλε στρατεύματα να πολιορκήσουν πολλές από τις εστίες τους στα Βόρεια, ενώ ταυτόχρονα επιτέθηκε τις μεγάλες πόλεις των Ανθρώπων και των Νάνων. Το Λόριεν δέχτηκε τρεις διαδοχικές επιθέσεις, αλλά οι στρατιές του Ντολ Γκούλντουρ οδηγήθηκαν πίσω λόγω του θάρρους των Ξωτικών και τη δύναμης του Δαχτυλιδιού της Γκαλάντριελ. Ο Κέλεμπορν ηγήθηκε μιας επίθεσης στο Ντολ Γκούλντουρ, και μόλις το σκοτεινό φρούριο πέρασε στα χέρια των Γκαλάδριμ, η Γκαλάντριελ ήρθε, έριξε τα τείχη και το καθάρισε από το κακό. Ήταν η τελευταία πράξη εξουσίας του Δαχτυλιδιού της, γιατί όταν το Ένα Δαχτυλίδι καταστράφηκε, η δύναμη του Νένυα ατόνησε και τελικά εξαφανίστηκε σχεδόν ολοκληρωτικά. Στη συνέχεια η Γκαλάντριελ ταξίδεψε στη Μίνας Τίριθ για το γάμο του Βασιλιά Άραγκορν και της Βασίλισσας Άργουεν και μετά επέστρεψε στο Λοθλόριεν. Όμως μετά από δύο χρόνια, το 3021 της Τρίτης Εποχής, αποχαιρέτησε τον Κέλεμπορν, ταξίδεψε στα Γκρίζα Λιμάνια και από εκεί έφυγε με ένα πλοίο και επέστρεψε επιτέλους στους Αθάνατους Τόπους, απ' όπου είχε έρθει πριν από πάρα πολύ καιρό. Μαζί της πήγαν και οι κάτοχοι των άλλων δύο Δαχτυλιδιών, ο Γκάνταλφ και ο Έλροντ, καθώς επίσης και οι Φρόντο και Μπίλμπο Μπάγκινς που κατείχαν για λίγο το Ένα Δαχτυλίδι. Έτσι πέρασαν στη Δύση και δεν ξαναεπέστρεψαν ποτέ στη Μέση-Γη.