Το Σκήπτρο της Annúminas ήταν το κύριο σύμβολο της εξουσίας των Βασιλέων του Βορείου Βασιλείου της Arnor, στο Eriador στην Μέση-Γη, κατά τη διάρκεια της Τρίτης Εποχής. Ήταν μια ασημένια ράβδος και υπήρξε αρχικά το σύμβολο του αξιώματος των Αρχόντων του Andúnië στο Númenor. Επέζησε από την Πτώση και κρατούταν από τους βασιλείς της Arnor για όσο κράτησε το Βασίλειο. Μετά τη διαίρεση του Βορείου Βασιλείου περνούσε από γενιά σε γενιά στους Βασιλείς του Arthedain και στους απογόνους τους, τους Αρχηγούς των Dúnedain. Ονομάστηκε Σκήπτρο της Annúminas διότι οι Βασιλείς της Arnor αρχικώς κυβερνούσαν από την πόλη της Annúminas, τον Πύργο της Δύσης.
Το Σκήπτρο της Αννούμινας ήταν μια ασημένια ράβδος που αρχικά κρατούσαν οι Άρχοντες του Αντούνιε στο Νούμενορ, και δημιουργήθηκε σύμφωνα με το Σκήπτρο των Βασιλέων του Νούμενορ. Το Σκήπτρο των Βασιλέων χάθηκε με τον Αρ-Φαραζόν στην Καταστροφή του Νούμενορ το 3319 της Δεύτερης Εποχής, αλλά ο Ελέντιλ, ο τελευταίος Άρχοντας του Αντούνιε, πήρε το Σκήπτρο των Αρχόντων του Αντούνιε μαζί του όταν δραπέτευσε από το Νούμενορ και, ερχόμενος στη Μέση-Γη, ίδρυσε τα βασίλεια της Γκόντορ και της Άρνορ.
Ενώ οι Βασιλείς της Γκόντορ φορούσαν στέμμα, οι Βασιλείς της Άρνορ κρατούσαν το Σκήπτρο. Έγινε γνωστό ως το Σκήπτρο της Αννούμινας, της αρχικής πρωτεύουσας του Βορείου-Βασιλείου. Όταν το Βόρειο Βασίλειο χωρίστηκε το 861, το Σκήπτρο πέρασε στους Βασιλείς του Αρθεντάιν, και στη συνέχεια, όταν έπαψε να υπάρχει τo Αρθεντάιν το 1974, στους Αρχηγούς των Ντουνεντάιν. Δεδομένου ότι οι Ντουνεντάιν ήταν περιπλανώμενοι Άνθρωποι, το Σκήπτρο και άλλα κειμήλια κρατήθηκαν ασφαλή στο Ρίβεντελ, το σπίτι του Έλροντ.
Μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής, το Σκήπτρο της Αννούμινας ήταν πάνω από 5.000 ετών και ήταν το παλαιότερο τεχνούργημα των Ανθρώπων στη Μέση-Γη, εκτός από το Δαχτυλίδι του Μπάραχιρ που δόθηκε (στον Μπάραχιρ) από τον Ξωτικό Βασιλιά Φίνροντ Φέλαγκουντ στην Πρώτη Εποχή, ως ένα σύμβολο της αιώνιας φιλίας μεταξύ Ανθρώπων και Ξωτικών. Την Παραμονή του Μεσοκαλόκαιρου του 3019, ο Έλροντ έφερε το Σκήπτρο της Αννούμινας στη Μίνας Τίριθ και το έδωσε στον Άραγκορν, τον Βασιλιά Ελέσσαρ του Επανενωμένου Βασιλείου της Γκόντορ και της Άρνορ.
Το Σκήπτρο της Αννούμινας ήταν μια ασημένια ράβδος που αρχικά κρατούσαν οι Άρχοντες του Αντούνιε στο Νούμενορ, και δημιουργήθηκε σύμφωνα με το Σκήπτρο των Βασιλέων του Νούμενορ. Το Σκήπτρο των Βασιλέων χάθηκε με τον Αρ-Φαραζόν στην Καταστροφή του Νούμενορ το 3319 της Δεύτερης Εποχής, αλλά ο Ελέντιλ, ο τελευταίος Άρχοντας του Αντούνιε, πήρε το Σκήπτρο των Αρχόντων του Αντούνιε μαζί του όταν δραπέτευσε από το Νούμενορ και, ερχόμενος στη Μέση-Γη, ίδρυσε τα βασίλεια της Γκόντορ και της Άρνορ.
Ενώ οι Βασιλείς της Γκόντορ φορούσαν στέμμα, οι Βασιλείς της Άρνορ κρατούσαν το Σκήπτρο. Έγινε γνωστό ως το Σκήπτρο της Αννούμινας, της αρχικής πρωτεύουσας του Βορείου-Βασιλείου. Όταν το Βόρειο Βασίλειο χωρίστηκε το 861, το Σκήπτρο πέρασε στους Βασιλείς του Αρθεντάιν, και στη συνέχεια, όταν έπαψε να υπάρχει τo Αρθεντάιν το 1974, στους Αρχηγούς των Ντουνεντάιν. Δεδομένου ότι οι Ντουνεντάιν ήταν περιπλανώμενοι Άνθρωποι, το Σκήπτρο και άλλα κειμήλια κρατήθηκαν ασφαλή στο Ρίβεντελ, το σπίτι του Έλροντ.
Μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής, το Σκήπτρο της Αννούμινας ήταν πάνω από 5.000 ετών και ήταν το παλαιότερο τεχνούργημα των Ανθρώπων στη Μέση-Γη, εκτός από το Δαχτυλίδι του Μπάραχιρ που δόθηκε (στον Μπάραχιρ) από τον Ξωτικό Βασιλιά Φίνροντ Φέλαγκουντ στην Πρώτη Εποχή, ως ένα σύμβολο της αιώνιας φιλίας μεταξύ Ανθρώπων και Ξωτικών. Την Παραμονή του Μεσοκαλόκαιρου του 3019, ο Έλροντ έφερε το Σκήπτρο της Αννούμινας στη Μίνας Τίριθ και το έδωσε στον Άραγκορν, τον Βασιλιά Ελέσσαρ του Επανενωμένου Βασιλείου της Γκόντορ και της Άρνορ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου