Ο Celebrimbor, ο γιος του Curufin, του πέμπτου γιου του Fëanor, ήταν ένας πρίγκηπας των Ñoldor, ο τελευταίος της γραμμής του Οίκου του Fëanor που έζησε στη Μέση-Γη, και κυβερνήτης του Βασιλείου του Eregion στη Δεύτερη Εποχή. Εκτός από τον παππού του, ο Celebrimbor ήταν ο μεγαλύτερος τεχνίτης στην ιστορία της Μέσης-Γης, και η σφυρηλάτηση των Δαχτυλιδιών της Δύναμης οδήγησε στην κυριαρχία και την επερχόμενη πτώση του Sauron στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού. Σπουδαία και γνωστά έργα του ήταν η δημιουργία των Δαχτυλιδιών της Δύναμης, οι Πόρτες του Durin και το Elessar.
Τα πρώτα χρόνια του Κελεμπρίμπορ δεν είναι γνωστά, και δεν γνωρίζουμε αν ο ίδιος γεννήθηκε στο Βάλινορ (και ακολούθησε τον παππού του στην εξορία) ή στην Μέση-Γη. Η μητέρα του επίσης δεν είναι γνωστή.
Πιθανώς κατέφυγαν στη Νάργκοθροντ μετά την Μάχη της Ξαφνικής Φλόγας, ωστόσο, ο ίδιος δεν έλαβε μέρος στις πράξεις των Κουρούφιν και Κέλεγκορμ σχετικά με τη Λούθιεν, τον Μπέρεν και τον Φίνροντ. Αποκήρυξε ακόμη και τις πράξεις του πατέρα του και δεν τον ακολούθησε όταν ο Ορόντρεθ πέταξε τα δύο αδέλφια έξω από τη Νάργκοθροντ. Μετά την λεηλασία της Νάργκοθροντ, ο Κελεμπρίμπορ έζησε για ένα διάστημα στην Γκοντόλιν, όπου ήταν μεγάλος κατασκευαστής κοσμημάτων για τον βασιλιά Τούργκον. Ενδεχομένως να δημιούργησε το Ελέσσαρ, αν και άλλες εκδοχές της ιστορίας αποδίδουν στον Ενέρδιλ τη δημιουργία του Ελέσσαρ, ο οποίος ίσως δίδαξε στον Κελεμπρίμπορ αυτή την τέχνη. Ένας θρύλος λέει ότι κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Εποχής ο Κελεμπρίμπορ ήταν ερωτευμένος με τη Γκαλάντριελ η οποία ήταν πικραμένη για την κατάσταση της Μέσης-Γης. Ο Κελεμπρίμπορ ανακατασκεύασε μια άλλη εκδοχή του Ελέσσαρ κατ' εντολήν της, με λιγότερη ενέργεια από ό, τι το πρωτότυπο.
Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Εποχής, ήταν άρχοντας των Ξωτικών του Οστ-ιν-Έδιλ στο Ερέγκιον. Ήταν επίσης ο επικεφαλής της Γκουέιθ-ι-Μιρντάιν, ένα τάγμα των Ξωτικών τεχνιτών. Οι ικανότητές τους ήταν τόσο διάσημες ώστε κέρδισαν τον θαυμασμό και τη φιλία των Νάνων του Καζάντ-ντούμ. Μαζί με τον Νάνο Νάρβι, ο Κελεμπρίμπορ δημιούργησε τις Πόρτες του Ντούριν που φρουρούσαν τη Δυτική πύλη του Βασιλείου των Νάνων.
Τα πρώτα χρόνια του Κελεμπρίμπορ δεν είναι γνωστά, και δεν γνωρίζουμε αν ο ίδιος γεννήθηκε στο Βάλινορ (και ακολούθησε τον παππού του στην εξορία) ή στην Μέση-Γη. Η μητέρα του επίσης δεν είναι γνωστή.
Πιθανώς κατέφυγαν στη Νάργκοθροντ μετά την Μάχη της Ξαφνικής Φλόγας, ωστόσο, ο ίδιος δεν έλαβε μέρος στις πράξεις των Κουρούφιν και Κέλεγκορμ σχετικά με τη Λούθιεν, τον Μπέρεν και τον Φίνροντ. Αποκήρυξε ακόμη και τις πράξεις του πατέρα του και δεν τον ακολούθησε όταν ο Ορόντρεθ πέταξε τα δύο αδέλφια έξω από τη Νάργκοθροντ. Μετά την λεηλασία της Νάργκοθροντ, ο Κελεμπρίμπορ έζησε για ένα διάστημα στην Γκοντόλιν, όπου ήταν μεγάλος κατασκευαστής κοσμημάτων για τον βασιλιά Τούργκον. Ενδεχομένως να δημιούργησε το Ελέσσαρ, αν και άλλες εκδοχές της ιστορίας αποδίδουν στον Ενέρδιλ τη δημιουργία του Ελέσσαρ, ο οποίος ίσως δίδαξε στον Κελεμπρίμπορ αυτή την τέχνη. Ένας θρύλος λέει ότι κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Εποχής ο Κελεμπρίμπορ ήταν ερωτευμένος με τη Γκαλάντριελ η οποία ήταν πικραμένη για την κατάσταση της Μέσης-Γης. Ο Κελεμπρίμπορ ανακατασκεύασε μια άλλη εκδοχή του Ελέσσαρ κατ' εντολήν της, με λιγότερη ενέργεια από ό, τι το πρωτότυπο.
Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Εποχής, ήταν άρχοντας των Ξωτικών του Οστ-ιν-Έδιλ στο Ερέγκιον. Ήταν επίσης ο επικεφαλής της Γκουέιθ-ι-Μιρντάιν, ένα τάγμα των Ξωτικών τεχνιτών. Οι ικανότητές τους ήταν τόσο διάσημες ώστε κέρδισαν τον θαυμασμό και τη φιλία των Νάνων του Καζάντ-ντούμ. Μαζί με τον Νάνο Νάρβι, ο Κελεμπρίμπορ δημιούργησε τις Πόρτες του Ντούριν που φρουρούσαν τη Δυτική πύλη του Βασιλείου των Νάνων.
Τα Δαχτυλίδια της Δύναμης
Γύρω στο 1200 της Δεύτερης Εποχής, ο Σάουρον μεταμφιεσμένος σε τεχνίτη υπό το όνομα Άνναταρ ("Ο Άρχοντας των Δώρων") έφτασε στο Οστ-ιν-Έδιλ σαν απεσταλμένος των Βάλαρ προσφέροντας τις γνώσεις του στο τάγμα. Υπό την καθοδήγηση και τη διδασκαλία του Άνναταρ, ο Κελεμπρίμπορ και το τάγμα των τεχνιτών δημιούργησαν 16 ισχυρά Δαχτυλίδια και πολλά άλλα μικρότερης δύναμης. Ένας μύθος λέει ότι ο Κελεμπρίμπορ έδωσε ένα από αυτά τα δαχτυλίδια στον βασιλιά Ντούριν III του Καζάντ-ντούμ. Με βάση τις γνώσεις που αποκτήθηκαν από τον Άνναταρ, ο Κελεμπρίμπορ δημιούργησε μόνος του Τρία Δαχτυλίδια, τα μεγαλύτερα και ομορφότερα των Δαχτυλιδιών της Δύναμης. Αυτά τα Δαχτυλίδια, λόγω του ότι τα άγγιξε μόνο ο Κελεμπρίμπορ, δεν μπόρεσε ο Σάουρον να τα διαφθείρει. Ο Κελεμπρίμπορ ονόμασε τα Δαχτυλίδια Βίλυα, Νάρυα και Νένυα από τα κύρια στοιχεία της Μέσης-Γης, του αέρα, της φωτιάς και του νερού, αντίστοιχα.
Γύρω στο 1600 της Δεύτερης Εποχής, ο Σάουρον έφτιαξε στα κρυφά στο Οροντρούιν το Ένα Δαχτυλίδι, με το οποίο θα μπορούσε να κυριαρχήσει στη Μέση-Γη εξουσιάζοντας όλα τα Δαχτυλίδια της Δύναμης και τους κατόχους τους. Ο Κελεμπρίμπορ και τα Ξωτικά αισθάνθηκαν προδομένοι όταν φόρεσαν τα Δαχτυλίδια και τα έκρυψαν. Ο Κελεμπρίμπορ στη συνέχεια έστειλε τα Τρία Δαχτυλίδια μακριά για να κρατηθούν ασφαλή: τα Βίλυα και Νάρυα δόθηκαν στον Γκιλ-γκάλαντ στο Λίντον, και το Νένυα στην Γκαλάντριελ στο Λοθλόριεν. Στη συνέχεια προετοιμάστηκε για πόλεμο.
Ο Σάουρον ανταπέδωσε με την επίθεση στο Ερέγκιον το 1695 της Δεύτερης Εποχής. Ο Κελεμπρίμπορ πιάστηκε αιχμάλωτος στην Καταστροφή του Ερέγκιον, και αναγκάστηκε κάτω από βασανιστήρια να αποκαλύψει πού βρίσκονταν τα δεκαέξι, αλλά δεν αποκάλυψε πού ήταν τα Τρία Δαχτυλίδια των Ξωτικών. Ο Σάουρον πήρε τα άλλα Δαχτυλίδια και τα χρησιμοποίησε ως όργανα του κακού κατά τα επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα κατά των Ανθρώπων. Ο Κελεμπρίμπορ, ο τελευταίος απόγονος της γραμμής του Φέανορ, πέθανε από βασανιστήρια το 1697 της Δεύτερης Εποχής. Το σώμα του, τρυπημένο με βέλη, κρεμάστηκε πάνω σε ένα στύλο τον οποίο κρατούσαν οι δυνάμεις του Σάουρον σαν λάβαρο στις επιθέσεις τους εναντίον των Ξωτικών.
Γύρω στο 1600 της Δεύτερης Εποχής, ο Σάουρον έφτιαξε στα κρυφά στο Οροντρούιν το Ένα Δαχτυλίδι, με το οποίο θα μπορούσε να κυριαρχήσει στη Μέση-Γη εξουσιάζοντας όλα τα Δαχτυλίδια της Δύναμης και τους κατόχους τους. Ο Κελεμπρίμπορ και τα Ξωτικά αισθάνθηκαν προδομένοι όταν φόρεσαν τα Δαχτυλίδια και τα έκρυψαν. Ο Κελεμπρίμπορ στη συνέχεια έστειλε τα Τρία Δαχτυλίδια μακριά για να κρατηθούν ασφαλή: τα Βίλυα και Νάρυα δόθηκαν στον Γκιλ-γκάλαντ στο Λίντον, και το Νένυα στην Γκαλάντριελ στο Λοθλόριεν. Στη συνέχεια προετοιμάστηκε για πόλεμο.
Ο Σάουρον ανταπέδωσε με την επίθεση στο Ερέγκιον το 1695 της Δεύτερης Εποχής. Ο Κελεμπρίμπορ πιάστηκε αιχμάλωτος στην Καταστροφή του Ερέγκιον, και αναγκάστηκε κάτω από βασανιστήρια να αποκαλύψει πού βρίσκονταν τα δεκαέξι, αλλά δεν αποκάλυψε πού ήταν τα Τρία Δαχτυλίδια των Ξωτικών. Ο Σάουρον πήρε τα άλλα Δαχτυλίδια και τα χρησιμοποίησε ως όργανα του κακού κατά τα επόμενα χρόνια, ιδιαίτερα κατά των Ανθρώπων. Ο Κελεμπρίμπορ, ο τελευταίος απόγονος της γραμμής του Φέανορ, πέθανε από βασανιστήρια το 1697 της Δεύτερης Εποχής. Το σώμα του, τρυπημένο με βέλη, κρεμάστηκε πάνω σε ένα στύλο τον οποίο κρατούσαν οι δυνάμεις του Σάουρον σαν λάβαρο στις επιθέσεις τους εναντίον των Ξωτικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου