Το Mithril, επίσης γνωστό ως το Ασήμι της Moria, ήταν ένα πολύτιμο ασημένιο μέταλλο, ισχυρότερο από ατσάλι, αλλά πολύ ελαφρύτερο σε βάρος, το οποίο εξόρυζαν οι Νάνοι στα βαθιά ορυχεία του Khazad-dûm. Μπορούσε να χτυπηθεί και να γυαλιστεί χωρίς να εξασθενίσει ή να θαμπώσει, ενώ το θαύμαζαν και το θεωρούσαν πολύτιμο όλοι οι λαοί. Οι Άνθρωποι το ονόμαζαν "αληθινό-ασήμι", ενώ οι Νάνοι, που το αγαπούσαν περισσότερο από όλα, είχαν το δικό τους μυστικό όνομα γι' αυτό.
Το Μίθριλ, στην καθαρή του μορφή, ήταν μάλλον μαλακό κι εύπλαστο. Μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για διάφορα κράματα μετάλλων ώστε να παράγει μια εξαιρετικά ελαφριά, σκληρή και ανθεκτική πανοπλία. Τα Ξωτικά το αγαπήσανε για την ομορφιά του και πιθανώς το χρησιμοποίησαν για κοσμήματα και ενδυμασίες παρά για όπλα ή πανοπλίες. Επιπλέον, ήταν το κύριο συστατικό του Ιθίλντιν, του Αστροφέγγαρου, ένα κράμα που δημιούργησαν οι Νόλντορ του Ερέγκιον για ειδικές εξωτερικές επιγραφές, συνήθως σε πύλες, όπως η Δυτική Πύλη της Μόρια, ενώ ήταν ορατό μόνο υπό το φως της Σελήνης ή το φως των Άστρων.
Ήταν εξαιρετικά σπάνιο μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής, καθότι βρισκόταν μόνο στο Καζάντ-ντούμ. Οι Νάνοι της Μόρια το εξόρυξαν με απληστία και σε μεγάλο βάθος, ώστε ξύπνησαν τον Μπάλρογκ που έγινε γνωστός ως ο Χαμός του Ντούριν. Όταν καταστράφηκε το βασίλειο των Νάνων στο Καζάντ-ντούμ, χάθηκε και η μόνη πηγή για νέο μίθριλ στη Μέση-Γη. Από όσο είχαν βγάλει στο φως οι Νάνοι, τα Ορκς το μάζεψαν σχεδόν όλο και το έδωσαν φόρο τιμής στον Σάουρον, ο οποίος το επιθυμούσε πολύ.
Προτού οι Νάνοι εγκαταλείψουν τη Μόρια, το Μίθριλ άξιζε δέκα φορές το δικό του βάρος σε χρυσό, ενώ αφότου εγκαταλείφθηκε και η παραγωγή νέου μεταλλεύματος σταμάτησε εξ' ολοκλήρου, έγινε ανεκτίμητο. Ο μόνος τρόπος για να αποκτούσε κανείς ένα αντικείμενο από Μίθριλ στο τέλος της Τρίτης Εποχής, ήταν είτε να χρησιμοποιήσει κειμήλια όπλων και πανοπλιών απο Μίθριλ που δημιουργήθηκαν πριν από την Πτώση της Μόρια, είτε να λιώσουν αυτά τα όπλα και να σφυρηλατήσουν νέα. Αν και η Μόρια ήταν η μόνη γνωστή πηγή για Μίθριλ, στις Ατέλειωτες Ιστορίες επιβεβαιώνεται ότι Μίθριλ υπήρχε επίσης και στο Άμαν και το Νούμενορ, αν και οι περιοχές δεν προσδιορίζονται.
"...Μίθριλ! Όλοι οι λαοί το επιθυμούσαν. Μπορούσε να δουλευτεί σαν χαλκός και να γυαλιστεί σαν κρύσταλλο, και οι Νάνοι μπορούσαν απ' αυτό να φτιάξουν ένα μέταλλο, ελαφρό κι όμως σκληρότερο κι από δουλεμένο ατσάλι. Η ομορφιά του ήταν σαν του κοινού ασημιού, αλλά η ομορφιά αυτή δε μαύριζε ούτε έχανε τη γυαλάδα της..." Γκάνταλφ (Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού, κεφ. IV: Ταξίδι στο Σκοτάδι, Σελ. 384)
Προτού οι Νάνοι εγκαταλείψουν τη Μόρια, το Μίθριλ άξιζε δέκα φορές το δικό του βάρος σε χρυσό, ενώ αφότου εγκαταλείφθηκε και η παραγωγή νέου μεταλλεύματος σταμάτησε εξ' ολοκλήρου, έγινε ανεκτίμητο. Ο μόνος τρόπος για να αποκτούσε κανείς ένα αντικείμενο από Μίθριλ στο τέλος της Τρίτης Εποχής, ήταν είτε να χρησιμοποιήσει κειμήλια όπλων και πανοπλιών απο Μίθριλ που δημιουργήθηκαν πριν από την Πτώση της Μόρια, είτε να λιώσουν αυτά τα όπλα και να σφυρηλατήσουν νέα. Αν και η Μόρια ήταν η μόνη γνωστή πηγή για Μίθριλ, στις Ατέλειωτες Ιστορίες επιβεβαιώνεται ότι Μίθριλ υπήρχε επίσης και στο Άμαν και το Νούμενορ, αν και οι περιοχές δεν προσδιορίζονται.
Ο Θώρακας από Μίθριλ
Από όλα όσα κατασκευάστηκαν από Μίθριλ, το πιο γνωστό ήταν ο μικρός αλυσιδωτός θώρακας που ανακτήθηκε από το θησαυρό του δράκου Νοσφιστή και δόθηκε στον Μπίλμπο Μπάγκινς από τον Θόριν Δρύασπι. Χαρακτηριζόμενος από τον Γκίμλι ως Βασιλικό Δώρο, αυτός ο αλυσιδωτός θώρακας, σύμφωνα με τον Γκάνταλφ, άξιζε στην πραγματικότητα περισσότερο από ό,τι όλο το Σάιρ και ό,τι εκείνο περιείχε (ο Μπίλμπο πιθανότατα το ήξερε αυτό, αλλά δεν τον ένοιαζε). Χρόνια αργότερα, το έδωσε στον ανιψιό του, τον Φρόντο, ο οποίος τον φορούσε στην Αποστολή για το Δαχτυλίδι, και του έσωσε τη ζωή στα ορυχεία της Μόρια. Στη συνέχεια το πήραν τα Ορκς όταν τον έπιασαν στο πέρασμα πάνω από την Κίριθ Ούνγκολ και δόθηκε στους υπηρέτες του Σκοτεινού Άρχοντα στο Μπαράντ-ντούρ. Όταν ο στρατός του Άραγκορν είδε τον θώρακα μπροστά στις Πύλες της Μόρντορ, πολλοί ήταν εκείνοι που απελπίστηκαν, σκεπτόμενοι ότι ο Φρόντο είχαν συλληφθεί ή σκοτωθεί, και ότι το Δαχτυλίδι είχε χαθεί. Ο Γκάνταλφ το πήρε πίσω και αργότερα, μετά το πέρας των μαχών, κατάφερε να το επιστρέψει στον Φρόντο.
Άλλα αντικείμενα από Μίθριλ όπως αναφέρονται στον
Άρχοντα των Δαχτυλιδιών:
Άρχοντα των Δαχτυλιδιών:
- Η Γκαλάντριελ κατείχε ένα από τα Τρία Δαχτυλίδια των Ξωτικών, το Νένυα. Ήταν κατασκευασμένο από Μίθριλ με μια λευκή πέτρα.
- Ψάχνοντας το Όρθανκ, ο βασιλιάς Ελέσσαρ και οι βοηθοί του βρήκαν το χαμένο Ελεντίλμιρ, ένα λευκό αστέρι από κρύσταλλο των Ξωτικών που ήταν τοποθετημένο πάνω σε Μίθριλ. Όταν το είχε ο Ελέντιλ, ο πρώτος βασιλιάς της Άρνορ, ήταν έμβλημα κυριαρχίας του Βορείου Βασιλείου.
- Οι Φρουροί του Κάστρου της Μίνας Τίριθ φορούσαν κράνη από Μίθριλ, "κειμήλια από τη δόξα των παλιών ημερών".
- Αφότου ο Γκίμλι έγινε άρχοντας του Άγκλαροντ, αυτός και οι Νάνοι του σφυρηλάτησαν μεγάλες πύλες από Μίθριλ για να αντικαταστήσουν τις πύλες της Μίνας Τίριθ, τις οποίες είχε σπάσει ο Μάγος-Βασιλιάς της Άνγκμαρ κατά τη διάρκεια της Μάχης των Πεδίων του Πέλεννορ.
- Οι Πόρτες της Μόρια έφεραν επιγραφές από Ιθίλντιν, το Αστροφέγγαρο, ένα κράμα άγνωστης σύνθεσης, κύριο συστατικό του οποίου ήταν το Μίθριλ.
2 σχόλια:
Συγχαρητήρια για την πολύ καλή δουλειά που έχετε κάνει.
Οι πληροφορίες είναι κατανοητές και εξαιρετικά δοσμένες για να τις καταλάβουν όλοι.
Τέλος συγχαρητήρια και πάλι για την κοπιώδη δουλειά που μας προσφέρεται δωρεάν.
Μπράβο σας.
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια, καλή χρονιά!
Δημοσίευση σχολίου