Ο Húrin, κυρίως γνωστός ως Húrin Thalion αλλά και Úmarth, ήταν ο πρωτότοκος γιος του Galdor και της Hareth, ο μεγαλύτερος αδελφός του Huor, ο σύζυγος της Morwen, ο πατέρας του Túrin Turambar και της Nienor, και ο Άρχοντας του Dor-lómin. Συνελήφθη από τον Morgoth στη Nirnaeth Arnoediad και ο ίδιος και οι συγγενείς του ήταν καταραμένοι από τον Σκοτεινό Άρχοντα. Η κατάρα οδήγησε σε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες, αλλά και τραγωδίες, της Πρώτης Εποχής. Λέγεται στο Silmarillion ότι ήταν ο μεγαλύτερος πολεμιστής των Ανθρώπων στην Πρώτη Εποχή. Το όνομα Húrin Thalion σημαίνει "Δυνατός Ήρωας" και το Úmarth σημαίνει "Νοσηρή Μοίρα" στη Sindarin.
Ο Χούριν ήταν ο εγγονός του Χάντορ Λόριντολ, ιδρυτή του Οίκου του Χάντορ, και ανατράφηκε με τον μικρότερο αδελφό του τον Χούορ στο Δάσος του Μπρέθιλ. Το 458 της Πρώτης Εποχής, οι αδελφοί εντάχθηκαν σε μια πολεμική ομάδα, αλλά χωρίστηκαν και παγιδεύτηκαν στην Κοιλάδα του Σίριον. Ο Βάλα Ούλμο προκάλεσε τη δημιουργία ομίχλης και οι δύο τους διέφυγαν στο Ντίμπαρ. Από εκεί, οι Αετοί τους πήγαν στις πύλες της Γκοντόλιν, της Κρυμμένης Πόλης. Ο Βασιλιάς Τούργκον καλωσόρισε τους αδελφούς, ενθυμούμενος μια προφητεία που έλεγε ότι τα παιδιά του Χάντορ θα βοηθούσαν την Γκοντόλιν στην πιο σκοτεινή ώρα της. Έμειναν με τον Τούργκον για ένα χρόνο και, αφού έδωσαν όρκο μυστικότητας, επέστρεψαν στο Ντορ-λόμιν κάποια στιγμή πριν το 462.
Ο Χούριν ήταν ο εγγονός του Χάντορ Λόριντολ, ιδρυτή του Οίκου του Χάντορ, και ανατράφηκε με τον μικρότερο αδελφό του τον Χούορ στο Δάσος του Μπρέθιλ. Το 458 της Πρώτης Εποχής, οι αδελφοί εντάχθηκαν σε μια πολεμική ομάδα, αλλά χωρίστηκαν και παγιδεύτηκαν στην Κοιλάδα του Σίριον. Ο Βάλα Ούλμο προκάλεσε τη δημιουργία ομίχλης και οι δύο τους διέφυγαν στο Ντίμπαρ. Από εκεί, οι Αετοί τους πήγαν στις πύλες της Γκοντόλιν, της Κρυμμένης Πόλης. Ο Βασιλιάς Τούργκον καλωσόρισε τους αδελφούς, ενθυμούμενος μια προφητεία που έλεγε ότι τα παιδιά του Χάντορ θα βοηθούσαν την Γκοντόλιν στην πιο σκοτεινή ώρα της. Έμειναν με τον Τούργκον για ένα χρόνο και, αφού έδωσαν όρκο μυστικότητας, επέστρεψαν στο Ντορ-λόμιν κάποια στιγμή πριν το 462.
