O Fingon, που ονομαζόταν επίσης «Γενναίος», ήταν Noldo, ο πρωτότοκος γιος του Fingolfin και ο μεγαλύτερος αδελφός του Turgon, της Aredhel και του Argon (ο οποίος δεν παρουσιάζεται καθόλου στο δημοσιευμένο Silmarillion αλλά σε παλαιότερες σημειώσεις). Ήταν Υψηλός Βασιλιάς των Noldor στο Beleriand κατά την Πρώτη Εποχή μετά το θάνατο του πατέρα του, ενώ φημίστηκε για την τόλμη του να διασώσει τον Maedhros από τα Thangorodrim. Στο δημοσιευμένο Silmarillion, o Fingon ήταν ο πατέρας του Gil-galad, αλλά πρόκειται για ανακρίβεια, καθώς ο Tolkien σε μεταγενέστερες σημειώσεις του αναφέρει ότι ο Gil-galad ήταν γιος του Orodreth, και λέγεται ότι o Fingon "δεν είχε γυναίκα ή παιδιά».
O Φίνγκον γεννήθηκε στο Άμαν, κατά πάσα πιθανότητα στην Τίριον όπου βρισκόταν ο Οίκος του Φίνγουε. Όταν οι Νόλντορ αποφάσισαν να επιστρέψουν στην Μέση-Γη, ο Φίνγκον ακολούθησε τον πατέρα του και τους δικούς του, αν και οι ίδιοι ελκύονταν περισσότερο από την διακυβέρνηση των δικών τους βασιλείων και την περιπέτεια, παρά για την εκδίκηση και την ανάκτηση των Σίλμαριλς, όπως επιζητούσαν ο Φέανορ και οι γιοι του.
Πήρε μέρος στην Πρώτη Αδελφοκτονία αλλά μόνο επειδή, βλέποντας Ξωτικό να μάχεται Ξωτικό, πίστευε ότι οι Βάλαρ είπαν στους Τελέρι να εμποδίσουν δια της βίας τους Νόλντορ να φύγουν από το Άμαν. Αφότου τους εγκατέλειψε ο Φέανορ, ο Φίνγκον και οι δικοί του, οδηγήθηκαν από τον Φινγκόλφιν και διέσχισαν το επικίνδυνο και παγωμένο Χελκαράξε. Έφτασαν στη Μέση-Γη κατά την έναρξη της Πρώτης Εποχής και οι Νόλντορ είδαν την ανατολή του Ήλιου.
Μετά την Μάχη Κάτω απ' τ' Άστρα (Dagor-nuin-Giliath) και το θάνατο του Φέανορ, ο Μαέδρος, ο ξάδελφος και φίλος του Φίνγκον, πιάστηκε και κρεμάστηκε από τον καρπό στα Θανγκορόντριμ. Ο Φίνγκον πήγε εκεί και με τη βοήθεια του Θορόντορ, του Άρχοντα των Αετών, βρήκε τον Μαέδρος. Ο Μαέδρος παρακάλεσε τον Φίνγκον να τον σκοτώσει, αλλά ο εκείνος του έκοψε το χέρι από τον καρπό και τον έφερε πίσω στο στρατόπεδο των Νόλντορ. Ήταν αυτή η πράξη ανδρείας και συμπόνοιας που επέλυσε τη διαμάχη για το ποιος Οίκος θα κυβερνούσε τους Νόλντορ στη Μέση-Γη, διότι ο Μαέδρος παραιτήθηκε από την διεκδίκηση της Υψηλής Βασιλείας των Νόλντορ, και την παραχώρησε στον Οίκο του Φινγκόλφιν.
O Φίνγκον έγινε Υψηλός Βασιλιάς των Νόλντορ όταν ο Φινγκόλφιν έπεσε μαχόμενος τον Μόργκοθ μετά την Μάχη της Ξαφνικής Φλόγας (Dagor Bragollach). Επτά χρόνια αργότερα, οι δυνάμεις του Μόργκοθ εισέβαλαν στο Χίθλουμ, και ο Φίνγκον - ο οποίος ήταν πιεσμένος και οι δυνάμεις του λιγότερες αριθμητικά - διασώθηκε από τον Κίρνταν και τους δικούς του απ' το Φαλάς που είχαν έρθει με τα πλοία τους.
Η τελευταία μάχη του Φίνγκον ήταν η Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων (Nirnaeth Arnoediad). Ο Φίνγκον οδήγησε την επίθεση στην Άνγκμπαντ, και η οργή των πολεμιστών του σχεδόν θα κατέληγε νικηφόρα. Δυστυχώς, λόγω της προδοσίας του Ούλφανγκ, ο Μαέδρος έφτασε τρεις ημέρες μετά το αναμενόμενο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Μόργκοθ να εξαπολύσει τους Μπάλρογκς και τον δράκο Γκλάουρουνγκ στους ήδη αποδυναμωμένους Νόλντορ. Όταν έφτασε τελικά ο Μαέδρος, η ελπίδα αναγεννήθηκε στο στρατό του Φίνγκον. Ωστόσο, η προδοσία του Ούλφανγκ λειτούργησε ξανά, κάνοντας τον Μαέδρος να αποσυρθεί. Στη συνέχεια, ο Φίνγκον περικυκλώθηκε και οι φρουροί του σκοτώθηκαν. Μονομάχησε με τον Γκόθμογκ, τον άρχοντα των Μπάλρογκς, μέχρι που ένας άλλος Μπάλρογκ ήρθε από πίσω και του πέταξε ολόγυρά του ένα πύρινο σκοινί. Στη συνέχεια ο Γκόθμογκ τον χτύπησε με το μαύρο τσεκούρι του, και μια λευκή φλόγα ξεπήδησε από το κράνος του Φίνγκον καθώς κόπηκε στη μέση. Έτσι έπεσε ο Υψηλός Βασιλιάς των Νόλντορ, και τον χτύπησαν μέσα στη σκόνη με τα αγκαθωτά τους ρόπαλα, και το λάβαρό του, ασημένιο και γαλάζιο, το τσαλαπάτησαν στο βούρκο από το αίμα του. Ο νεότερος αδελφός του, ο Τούργκον, έγινε ο επόμενος Υψηλός Βασιλιάς των Νόλντορ, και μετά τη μάχη επέστρεψε με τον στρατό του στην μυστικότητα της Γκοντόλιν.
Μετά την Μάχη Κάτω απ' τ' Άστρα (Dagor-nuin-Giliath) και το θάνατο του Φέανορ, ο Μαέδρος, ο ξάδελφος και φίλος του Φίνγκον, πιάστηκε και κρεμάστηκε από τον καρπό στα Θανγκορόντριμ. Ο Φίνγκον πήγε εκεί και με τη βοήθεια του Θορόντορ, του Άρχοντα των Αετών, βρήκε τον Μαέδρος. Ο Μαέδρος παρακάλεσε τον Φίνγκον να τον σκοτώσει, αλλά ο εκείνος του έκοψε το χέρι από τον καρπό και τον έφερε πίσω στο στρατόπεδο των Νόλντορ. Ήταν αυτή η πράξη ανδρείας και συμπόνοιας που επέλυσε τη διαμάχη για το ποιος Οίκος θα κυβερνούσε τους Νόλντορ στη Μέση-Γη, διότι ο Μαέδρος παραιτήθηκε από την διεκδίκηση της Υψηλής Βασιλείας των Νόλντορ, και την παραχώρησε στον Οίκο του Φινγκόλφιν.
O Φίνγκον έγινε Υψηλός Βασιλιάς των Νόλντορ όταν ο Φινγκόλφιν έπεσε μαχόμενος τον Μόργκοθ μετά την Μάχη της Ξαφνικής Φλόγας (Dagor Bragollach). Επτά χρόνια αργότερα, οι δυνάμεις του Μόργκοθ εισέβαλαν στο Χίθλουμ, και ο Φίνγκον - ο οποίος ήταν πιεσμένος και οι δυνάμεις του λιγότερες αριθμητικά - διασώθηκε από τον Κίρνταν και τους δικούς του απ' το Φαλάς που είχαν έρθει με τα πλοία τους.
Η τελευταία μάχη του Φίνγκον ήταν η Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων (Nirnaeth Arnoediad). Ο Φίνγκον οδήγησε την επίθεση στην Άνγκμπαντ, και η οργή των πολεμιστών του σχεδόν θα κατέληγε νικηφόρα. Δυστυχώς, λόγω της προδοσίας του Ούλφανγκ, ο Μαέδρος έφτασε τρεις ημέρες μετά το αναμενόμενο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο Μόργκοθ να εξαπολύσει τους Μπάλρογκς και τον δράκο Γκλάουρουνγκ στους ήδη αποδυναμωμένους Νόλντορ. Όταν έφτασε τελικά ο Μαέδρος, η ελπίδα αναγεννήθηκε στο στρατό του Φίνγκον. Ωστόσο, η προδοσία του Ούλφανγκ λειτούργησε ξανά, κάνοντας τον Μαέδρος να αποσυρθεί. Στη συνέχεια, ο Φίνγκον περικυκλώθηκε και οι φρουροί του σκοτώθηκαν. Μονομάχησε με τον Γκόθμογκ, τον άρχοντα των Μπάλρογκς, μέχρι που ένας άλλος Μπάλρογκ ήρθε από πίσω και του πέταξε ολόγυρά του ένα πύρινο σκοινί. Στη συνέχεια ο Γκόθμογκ τον χτύπησε με το μαύρο τσεκούρι του, και μια λευκή φλόγα ξεπήδησε από το κράνος του Φίνγκον καθώς κόπηκε στη μέση. Έτσι έπεσε ο Υψηλός Βασιλιάς των Νόλντορ, και τον χτύπησαν μέσα στη σκόνη με τα αγκαθωτά τους ρόπαλα, και το λάβαρό του, ασημένιο και γαλάζιο, το τσαλαπάτησαν στο βούρκο από το αίμα του. Ο νεότερος αδελφός του, ο Τούργκον, έγινε ο επόμενος Υψηλός Βασιλιάς των Νόλντορ, και μετά τη μάχη επέστρεψε με τον στρατό του στην μυστικότητα της Γκοντόλιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου