H Μoria (αρχικά γνωστή ως Khazad-dûm και Dwarrowdelf) ήταν η μεγαλειώδης υπόγεια πόλη των Νάνων κάτω από τα Misty Mountains. Ιδρυμένη από τον Durin the Deathless, υπήρξε το ωραιότερο και το πιο διάσημο από τα βασίλεια των Νάνων και για χιλιάδες χρόνια υπήρξε μια ακμάζουσα κοινότητα, οι κάτοικοι της οποίας δημιούργησαν τη μεγαλύτερη πόλη που υπήρξε ποτέ. Η πόλη εγκαταλείφθηκε κατά τη διάρκεια της Τρίτης Εποχής όταν οι Νάνοι, σκάβοντας όλο και βαθύτερα για να βρουν χρυσάφι και Mithril, ξύπνησαν κατά λάθος ένα Balrog. Αιώνες αργότερα επανακτήθηκε μόνιμα από τους Νάνους. Μoria σημαίνει "Μαύρο Χάσμα" στη Sindarin. Άλλα ονόματα που είχε ήταν Mines of Μoria και Halls of Durin.
Η Μόρια, ή όπως ήταν γνωστή στις αρχαίες ημέρες Καζάντ-ντούμ, ιδρύθηκε από τον Ντούριν τον Αθάνατο, τον πρώτο από τους Επτά Πατέρες των Νάνων. Ο Ντούριν ξύπνησε στο Όρος Γκούνταμπαντ, στα Ομιχλιασμένα Βουνά, στα Χρόνια των Δέντρων, και ήρθε σε μια λαμπερή λίμνη κάτω από το βουνό Κελέμπντιλ, όπου είδε ένα στέμμα από αστέρια να αντανακλάται στα νερά της. Την ονόμασε Κέλεντ-ζάραμ και από τότε ήταν ένα μέρος που έχαιρε σεβασμού από τους Νάνους. Στις σπηλιές πάνω από τη λίμνη, ο λαός του Ντούριν έχτισε τη Μόρια, την γεμάτη σήρραγες πόλη, σκαλίζοντάς τη στον βράχο των ίδιων των βουνών.
Η Μόρια, ή όπως ήταν γνωστή στις αρχαίες ημέρες Καζάντ-ντούμ, ιδρύθηκε από τον Ντούριν τον Αθάνατο, τον πρώτο από τους Επτά Πατέρες των Νάνων. Ο Ντούριν ξύπνησε στο Όρος Γκούνταμπαντ, στα Ομιχλιασμένα Βουνά, στα Χρόνια των Δέντρων, και ήρθε σε μια λαμπερή λίμνη κάτω από το βουνό Κελέμπντιλ, όπου είδε ένα στέμμα από αστέρια να αντανακλάται στα νερά της. Την ονόμασε Κέλεντ-ζάραμ και από τότε ήταν ένα μέρος που έχαιρε σεβασμού από τους Νάνους. Στις σπηλιές πάνω από τη λίμνη, ο λαός του Ντούριν έχτισε τη Μόρια, την γεμάτη σήρραγες πόλη, σκαλίζοντάς τη στον βράχο των ίδιων των βουνών.
Ο Ντούριν έγινε ο Βασιλιάς Ντούριν του Καζάντ-ντούμ. Πολλούς αιώνες αργότερα, οι Νάνοι συνέχισαν να ονομάζουν τους βασιλιάδες τους με το όνομά του, καθότι πίστευαν ότι όλοι οι βασιλιάδες της Μόρια ήταν μετενσαρκώσεις του Ντούριν ο οποίος επιθυμούσε να ζήσει ανάμεσα στον λαό του και πάλι. Μετά από χίλια χρόνια οι σπηλιές του Καζάντ-ντούμ έγιναν όλο και πιο διάσημες στην Μέση-Γη και πολλοί βασιλείς έκατσαν στον θρόνο του Ντούριν του Αθάνατου. Οι πύλες παρέμεναν ανοικτές, καθότι τότε δεν υπήρχε σκιά στο κόσμο και οι Νάνοι είχαν πολύ φιλικές σχέσεις με τα Ξωτικά.
Δεύτερη Εποχή
Το έτος 40 της Δεύτερης Εποχής, μετά την Πτώση του Μπελέριαντ στον Πόλεμο της Οργής, οι Νάνοι του Νόγκροντ και του Μπέλεγκοστ άφησαν μαζικά τις κατεστραμμένες πόλεις τους για να πάνε στο Καζάντ-ντούμ. Έτσι η πόλη εμπλουτίστηκε όχι μόνο πληθυσμιακά, αλλά και σε λιθοδομή και μεταλλουργία. Οι παράγοντες αυτοί ενίσχυαν συνεχώς το Καζάντ-ντούμ και έφεραν ευημερία μεγίστου βαθμού στην πόλη. Με την Πτώση του Μπελέριαντ στο Βορρά, οι Νόλντορ έψαξαν να μείνουν σε νέα γη, ώστε ίδρυσαν το Ερέγκιον, τη γη στα δυτικά της Μόρια. Μια σπάνια φιλία γεννήθηκε μεταξύ των Ξωτικών και των Νάνων και βοήθησαν ο ένας τον άλλο στην κατασκευή της μαγικής Δυτικής Πύλης της Μόρια. Η φιλία αυτή προχώρησε τόσο πολύ, ώστε έδωσαν στον βασιλιά Ντούριν Γ' ένα μικρότερο από τα Δαχτυλίδια της Δύναμης. Ο δεσμός μεταξύ του Καζάντ-ντούμ και του Ερέγκιον τελείωσε ξαφνικά, καθότι το 1697 της Δεύτερης Εποχής ο Σκοτεινός Άρχοντας Σάουρον διέφθειρε τη γη των Ξωτικών και, παρά τις προσπάθειες των Νάνων να τους βοηθήσουν, κατάφερε να καταστρέψει την όμορφη αυτή γη διώχνοντας μακριά όλα τα Ξωτικά. Παρόλο που αυτά κατάφεραν να κερδίσουν τον πόλεμο κατά του Σάουρον, οι Νάνοι δεν στάθηκαν τόσο τυχεροί. Τότε οι Πόρτες του Ντούριν έκλεισαν και σφραγίστηκαν εναντίον των δυνάμεων του Σάουρον και το Καζάντ-ντούμ άρχισε μια μακρά απομόνωση από τον έξω κόσμο. Ήταν τότε που τα Ορκς εισέβαλαν στο Όρος Γκούνταμπαντ.
Τρίτη Εποχή
Στην αρχή της Τρίτης Εποχής, οι Νάνοι του Καζάντ-ντούμ μεγάλωσαν τον θησαυρό τους. Το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου τους βασίστηκε στους σωρούς από Μίθριλ το οποίο εξορυσσόταν στις βαθύτερες σήραγγές τους και, καθώς περνούσαν οι αιώνες, έσκαβαν όλο και βαθύτερα για το πολύτιμο μέταλλο. Το έτος 1980, έσκαψαν πολύ βαθιά και λαίμαργα για το Μίθριλ και ξετρύπωσαν έναν απερίγραπτο τρόμο στα βάθη κάτω από την πόλη. Αυτό το φοβερό πλάσμα έφερε την καταστροφή σε όλη την πόλη αφανίζοντας τους περισσότερους από τους Νάνους και σκοτώνοντας τον Bασιλιά Ντούριν ΣΤ'. Από τότε το πλάσμα αυτό ονομάστηκε "Ο Χαμός του Ντούριν". Αφότου έφυγαν οι Νάνοι, το Καζάντ-ντούμ έμεινε σκοτεινό και άδειο και το απαίσιο αυτό πλάσμα παραμόνευε στα βάθη. Τότε ήταν που το Καζάντ-ντούμ πήρε το όνομα Μόρια, το Μαύρο Χάσμα.
Το τέρας, που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν ένας Μπάλρογκ του Μόργκοθ, παρέμεινε μόνο του στη Μόρια για σχεδόν πέντε αιώνες, μέχρι που κατοικήθηκε και πάλι, αλλά όχι από Νάνους. Τα Ορκς, τα οποία άρχισαν να λεηλατούν τους θησαυρούς της εγκαταλελειμμένη πόλης, πήραν την απόφαση να την καταλάβουν και συνάντησαν τον Μπάλρογκ τον οποίο άρχισαν να λατρεύουν ως θεότητά τους. Η Μόρντορ άρχισε να στέλνει στρατεύματα από Ορκς και Τρολς των Σπηλαίων για να κατοικήσουν στη Μόρια. Κατά τη διάρκεια της Μάχης του Αζανούλμπιζαρ, πολλά από αυτά τα Ορκς έπεσαν στην κοιλάδα κάτω από την ανατολική πύλη της Μόρια το 2799 της Τρίτης Εποχής και ο πληθυσμός τους μειώθηκε δραματικά, ωστόσο, ο Μπάλρογκ παρέμενε και μαζί του ήταν πολλά Ορκς και Τρολς.
Κάποια στιγμή μεταξύ του 2845 και του 2850 της Τρίτης Εποχής, ο Μάγος Γκάνταλφ μπήκε στην πόλη για πρώτη φορά ψάχνοντας για τον βασιλιά Θράιν Β', ο οποίος είχε εξαφανιστεί σε ένα ταξίδι στο Μοναχικό Βουνό.
Το τέρας, που αργότερα αποκαλύφθηκε ότι ήταν ένας Μπάλρογκ του Μόργκοθ, παρέμεινε μόνο του στη Μόρια για σχεδόν πέντε αιώνες, μέχρι που κατοικήθηκε και πάλι, αλλά όχι από Νάνους. Τα Ορκς, τα οποία άρχισαν να λεηλατούν τους θησαυρούς της εγκαταλελειμμένη πόλης, πήραν την απόφαση να την καταλάβουν και συνάντησαν τον Μπάλρογκ τον οποίο άρχισαν να λατρεύουν ως θεότητά τους. Η Μόρντορ άρχισε να στέλνει στρατεύματα από Ορκς και Τρολς των Σπηλαίων για να κατοικήσουν στη Μόρια. Κατά τη διάρκεια της Μάχης του Αζανούλμπιζαρ, πολλά από αυτά τα Ορκς έπεσαν στην κοιλάδα κάτω από την ανατολική πύλη της Μόρια το 2799 της Τρίτης Εποχής και ο πληθυσμός τους μειώθηκε δραματικά, ωστόσο, ο Μπάλρογκ παρέμενε και μαζί του ήταν πολλά Ορκς και Τρολς.
Κάποια στιγμή μεταξύ του 2845 και του 2850 της Τρίτης Εποχής, ο Μάγος Γκάνταλφ μπήκε στην πόλη για πρώτη φορά ψάχνοντας για τον βασιλιά Θράιν Β', ο οποίος είχε εξαφανιστεί σε ένα ταξίδι στο Μοναχικό Βουνό.
Μπάλιν
Το έτος 2989 της Τρίτης Εποχής, οι Μακρυγένηδες, απόγονοι του αρχαίου Λαού του Ντούριν που ζούσαν στο Μοναχικό Βουνό, ξεκίνησαν μια προσπάθεια να διεκδικήσουν εκ νέου και να επαναποικίσουν την προγονική κατοικία τους, το Καζάντ-ντούμ. Η εκστρατεία οδηγήθηκε από τον Μπάλιν, τον γιο του Φούντιν, ένα Νάνο από την Ομάδα του Θόριν Δρυάσπη στην Αποστολή για το Έρεμπορ. Ο Μπάλιν ηγήθηκε μιας ομάδας Νάνων από το Μοναχικό Βουνό ως τη Μόρια, οι οποίοι έσφαξαν ένα σημαντικό αριθμό Ορκς, παίρνοντας πολλές από τις ανατολικές αίθουσες και ανακτώντας ανεκτίμητους θησαυρούς των προγόνων τους, όπως το Τσεκούρι του Ντούριν. Ωστόσο, ο αριθμός των Ορκς ήταν πάρα πολύ μεγάλος σε σχέση με τη μικρή ομάδα και όλοι τους, συμπεριλαμβανομένου και του Μπάλιν, σκοτώθηκαν το 2994 της Τρίτης Εποχής.
H Αποστολή για το Δαχτυλίδι
Όταν οι Εννιά της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού αναχώρησαν από το Ρίβεντελ στην Αποστολή για το Δαχτυλίδι, αναγκάστηκαν να συνεχίσουν τον δρόμο τους μέσα από την Μόρια, μετά την αποτυχημένη προσπάθειά τους να περάσουν το Καράδρας. Μπήκαν μέσα από τη Δυτική Πύλη κοντά σε μια λίμνη με σκοτεινά νερά από τα οποία βγήκε ένα τέρας και προσπάθησε να σκοτώσει τον Φρόντο. Όταν μπήκαν μέσα πέρασαν μέσα από πολλές σήραγγες και μεγάλες αίθουσες μέχρι που τελικά έφτασαν στην Αίθουσα των Μαζαρμπούλ. Ήταν εκεί όπου βρήκαν τον Τάφο του Μπάλιν κι ένα βιβλίο που περιείχε τις τελευταίες σημειώσεις των Μακρυγένηδων.
Τότε ξαφνικά, Ορκς και Τρολς τους καταδίωξαν μέχρι την Γέφυρα του Καζάντ-ντούμ, γνωστή και ως Γέφυρα του Ντούριν, όπου ο Μπάλρογκ βγήκε από τα βάθη. Ο Γκάνταλφ αντιμετώπισε τον δαίμονα με γενναιότητα και οι δύο τους μονομάχησαν πάνω στη γέφυρα προτού πέσουν μαζί κάτω στην άβυσσο. Αυτό έσωσε τις ζωές των υπολοίπων της Συντροφιάς, διότι μπόρεσαν και βγήκαν έξω από τη Μόρια και έφτασαν στην Κοιλάδα του Ντίμριλ. Ο Γκάνταλφ και ο Μπάλρογκ επέζησαν της πτώσης. Στη συνέχεια ο μάγος καταδίωξε το τέρας ως την κορυφή του Κελέμπντιλ όπου νίκησε τον Μπάλρογκ και πέταξε το πτώμα του κάτω.
Τέταρτη Εποχή κι έπειτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου