Η Φιάλη της Γκαλάντριελ

Η Φιάλη της Galadriel ήταν το δώρο που έδωσε η Galadriel στον Frodo Baggins κατά την αναχώρηση της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού από το Lothlórien, που θα τη χρησιμοποιούσε για να τον φωτίζει "σε μέρη σκοτεινά, όταν όλα τ' άλλα φώτα σβήσουν", και παρέμεινε αχρησιμοποιήτη έως ότου έφτασε στην άκρη της Mordor. Ήταν μια κρυστάλλινη φιάλη γεμισμένη με νερό από την Πηγή της Galadriel και που περιείχε το φως του Άστρου του Eärendil, το αρχαίο φως των Δύο Δέντρων, όπως αυτό διατηρήθηκε μέσα σε ένα Silmaril. 

Καθώς ο Φρόντο, ο Σαμ και το Γκόλουμ πλησίαζαν στις Σκάλες της Κίριθ Ούνγκολ, ο Φρόντο είδε ένα μεγάλο στρατό από ιππείς των οποίων ηγούταν ο Μάγος-Βασιλιάς της Άνγκμαρ, ο Άρχοντας των Νάζγκουλ. Όταν ο Μάγος-Βασιλιάς σταμάτησε, ο Φρόντο φοβήθηκε ότι είχαν γίνει αντιληπτοί. Ενάντια στην θέλησή του, το χέρι του πήγε προς το Δαχτυλίδι, αλλά αντί για αυτό έπιασε την Φιάλη, την οποία ως τότε είχε ξεχάσει, και ο Μάγος-Βασιλιάς συνέχισε το δρόμο του.

Η Αίθουσα των Μαζαρμπούλ

Η Αίθουσα των Mazarbul, ή αλλιώς η Αίθουσα των Αρχείων, ήταν το όνομα ενός δωματίου στη Moria που περιείχε τον τάφο του Balin. Κατασκευασμένη πιθανότατα στα πρώτα χρόνια του Khazad-dûm, χρησιμοποιήθηκε αργότερα από τον Balin ως βάση του, όταν ξεκίνησε την μοιραία προσπάθειά του για επαναποικισμό στα τέλη της Τρίτης Εποχής. Mazarbul σημαίνει "Αρχεία" στην Khuzdûl.

Το 2989 της Τρίτης Εποχής, ο Μπάλιν ηγήθηκε μιας ομάδας Νάνων στην προσπάθειά τους να επαναποικήσουν την Μόρια. Εκει, διάλεξε για βάση του την Αίθουσα των Μαζαρμπούλ. Όταν ο Μπάλιν σκοτώθηκε μερικά χρόνια αργότερα, ο τάφος του τοποθετήθηκε εκεί και ήταν εκεί όπου χάθηκαν τα τελευταία απομεινάρια της αποικίας. Η Αίθουσα ήταν τετράγωνη και φωτιζόταν από ένα φαρδύ φωταγωγό ψηλά στον απέναντι ανατολικό τοίχο. Είχε δύο μεγάλες πέτρινες πόρτες με σιδερένιους μεντεσέδες σε κάθε πλευρά και στη μέση ακριβώς υπήρχε ο τάφος του Μπάλιν, τοποθετημένος έτσι ώστε το φως από τον φωταγωγό να πέφτει απευθείας πάνω στη μνήμα. Ο Μπάλιν, αφότου έδιωξε τα Ορκς απ' τη Μόρια, έκανε βάση του την συγκεκριμένη Αίθουσα. 

Πέρεγκριν "Πίππιν" Τούκ

O Peregrin Took, περισσότερο γνωστός ως Pippin, ήταν ένα από τα Hobbits του Shire κι ένας από τους στενούς φίλους του Frodo Baggins. Ήταν το νεότερο Hobbit της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού, αποδείχθηκε πιστός και θαρραλέος φίλος και τελικά έγινε Ιππότης της Gondor, αν και ο Elrond, τουλάχιστον, φάνηκε αρχικά να αμφιβάλλει για την ικανότητα του να συμμετέχει στην Αποστολή για το Δαχτυλίδι.

 
Ο Πίππιν γεννήθηκε την άνοιξη του 2990 της Τρίτης Εποχής και οι γονείς του ήταν ο Πάλαντιν Τούκ Β' και η Έγκλαντιν Μπανκς. Ήταν το νεότερο από τα τέσσερα παιδιά και είχε τρεις μεγαλύτερες αδελφές, την Περλ, την Πίμπερνελ και την Περβίνκα. Η αδελφή του πατέρα του, η Εσμεράλντα Τούκ, ήταν η μητέρα του Μερίαντοκ Μπράντιμπακ, καθιστώντας έτσι τον Πίππιν και τον Μέρρυ πρώτα ξαδέρφια.

Ο Καθρέφτης της Γκαλάντριελ

Ο Καθρέφτης της Galadriel ήταν μια ασημένια λεκάνη γεμάτη με νερό, μέσα στην οποία μπορούσε κάποιος να δει οράματα του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος, "...πράγματα που ήταν, πράγματα που είναι, και πράγματα που ίσως γίνουν...". Χρησιμοποιήθηκε από την Galadriel, την Κυρά του Lórien, στο Caras Galadhon. Η Φιάλη της Galadriel περιείχε νερό από αυτή τη λεκάνη.

Στο Λοθλόριεν, στο Κάρας Γκάλαδον, υπήρχε ένα χαμηλό βάθρο σκαλισμένο σαν δέντρο με κλαδιά, πάνω στο οποίο στεκόταν μια ασημένια λεκάνη και δίπλα υπήρχε μια ασημένια κανάτα. Η λεκάνη αυτή ήταν πλατιά και ρηχή και γέμιζε με νερό από το ποταμάκι που έτρεχε εκεί κοντά. Η Γκαλάντριελ μπορούσε να διατάξει τον καθρέφτη να αποκαλύψει πολλά πράγματα και σε μερικούς μπορούσε να τους δείξει αυτό που επιθυμούσαν να δουν. Έδειχνε όμως και πράγματα που δεν είχαν ζητηθεί, ενώ η ίδια δεν μπορούσε να προβλέψει ούτε γνώριζε τι θα έδειχνε ο καθρέφτης. Επιπλέον, μερικά πράγματα από όσα έδειχνε ο καθρέφτης δεν γινόντουσαν ποτέ, εκτός κι αν εκείνοι που τον κοίταζαν άφηναν το δρόμο τους και προσπαθούσαν να τα εμποδίσουν.

Ομιχλιασμένα Βουνά

Τα Ομιχλιασμένα Βουνά (Misty Mountains), Bουνά της Ομίχλης ή Πύργοι της Ομίχλης, ήταν μια μεγάλη οροσειρά που βρισκόταν μεταξύ του Eriador στα δυτικά και του μεγάλου ποταμού Anduin στα ανατολικά. Στη Sindarin ονομάζονται Hithaeglir.

Στα βόρεια, τα Ομιχλιασμένα Βουνά σχημάτιζαν ένα T με τα Γκρίζα βουνά και τα Βουνά της Άνγκμαρ. Τα εδάφη γύρω από τα Ομιχλιασμένα Βουνά περιελάμβαναν αρκετά δάση, ποτάμια και άλλες κατοικημένες περιοχές. Τέτοια βασίλεια κάτω από τα βουνά υπήρξαν η Άνγκμαρ, το Ερέγκιον, το Ντούνλαντ, το Λοθλόριεν, το Φάνγκορν και άλλα. Αν και τα Ξωτικά φρουρούσαν και τις δύο πλευρές των Ομιχλιασμένων Βουνών, ελάχιστοι τα διέσχισαν. Η βορειότερη κορυφή των Χιθαέγκλιρ μπορεί να θεωρηθεί το Όρος Γκούνταμπαντ όπου, σύμφωνα με το θρύλο, ο Ντούριν ο Αθάνατος, ο μεγαλύτερος από τους επτά Πατέρες των Νάνων, ξύπνησε. Αργότερα έγινε καταφύγιο των Ορκς.

Άργκοναθ

To Argonath, επίσης γνωστό ως η Πύλη των Βασιλέων ή οι Στήλες των Βασιλέων, ήταν ένα μνημείο στα βόρεια σύνορα της Gondor. Αποτελούταν από δύο τεράστιες πέτρινες φιγούρες του Isildur και του Anárion, οι οποίες στέκονταν πάνω σε κάθε πλευρά του ποταμού Anduin, στη βόρεια είσοδο του Nen Hithoel. 

Το Άργκοναθ αποτελούταν από δύο τεράστιες πέτρινες φιγούρες του Ισίλντουρ και του Ανάριον, των πανίσχυρων πρώτων Αρχόντων του Βασιλείου. Ήταν τοποθετημένες πάνω σε τεράστια βάθρα και ήταν στραμμένες στο Βορρά, σε κάθε πλευρά του ποταμού Άντουιν, στην είσοδο των βορείων συνόρων της Γκόντορ. Το αριστερό χέρι του καθενός ήταν σηκωμένο με την παλάμη προς τα έξω σε μια κίνηση προειδοποίησης. Στο δεξί τους χέρι κρατούσαν ένα τσεκούρι, ενώ στα κεφάλια τους είχαν κράνη και κορώνες.

Μόρια

H Μoria (αρχικά γνωστή ως Khazad-dûm και Dwarrowdelf) ήταν η μεγαλειώδης υπόγεια πόλη των Νάνων κάτω από τα Misty Mountains. Ιδρυμένη από τον Durin the Deathless, υπήρξε το ωραιότερο και το πιο διάσημο από τα βασίλεια των Νάνων και για χιλιάδες χρόνια υπήρξε μια ακμάζουσα κοινότητα, οι κάτοικοι της οποίας δημιούργησαν τη μεγαλύτερη πόλη που υπήρξε ποτέ. Η πόλη εγκαταλείφθηκε κατά τη διάρκεια της Τρίτης Εποχής όταν οι Νάνοι, σκάβοντας όλο και βαθύτερα για να βρουν χρυσάφι και Mithril, ξύπνησαν κατά λάθος ένα Balrog. Αιώνες αργότερα επανακτήθηκε μόνιμα από τους Νάνους. Μoria σημαίνει "Μαύρο Χάσμα" στη Sindarin. Άλλα ονόματα που είχε ήταν Mines of Μoria και Halls of Durin.

Η Μόρια, ή όπως ήταν γνωστή στις αρχαίες ημέρες Καζάντ-ντούμ, ιδρύθηκε από τον Ντούριν τον Αθάνατο, τον πρώτο από τους Επτά Πατέρες των Νάνων. Ο Ντούριν ξύπνησε στο Όρος Γκούνταμπαντ, στα Ομιχλιασμένα Βουνά, στα Χρόνια των Δέντρων, και ήρθε σε μια λαμπερή λίμνη κάτω από το βουνό Κελέμπντιλ, όπου είδε ένα στέμμα από αστέρια να αντανακλάται στα νερά της. Την ονόμασε Κέλεντ-ζάραμ και από τότε ήταν ένα μέρος που έχαιρε σεβασμού από τους Νάνους. Στις σπηλιές πάνω από τη λίμνη, ο λαός του Ντούριν έχτισε τη Μόρια, την γεμάτη σήρραγες πόλη, σκαλίζοντάς τη στον βράχο των ίδιων των βουνών.

Μερίαντοκ "Μέρρυ" Μπράντιμπακ

O Meriadoc "Merry" Brandybuck, που ονομάζεται επίσης "ο Μεγαλοπρεπής", ήταν Hobbit, ο γιος του Saradoc Brandybuck και της Esmeralda Took, ξάδερφος του Frodo Baggins και ένας απ' τους στενότερους φίλους του. Ήταν ο κληρονόμος των Brandybucks στο Brandy Hall και, μετά τη συμμετοχή του στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, έγινε τελικά Κύριος εκεί. Αγαπούσε τα σκάφη και τα πόνι και είχε μεγάλο ενδιαφέρον για τους χάρτες της Μέσης-Γης. Ήταν ένα από τα εννέα μέλη της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού.

Ο Μέρρυ γεννήθηκε το 2982 της Τρίτης Εποχής στο Μπάκλαντ. Ήταν το μόνο παιδί του Σάραντοκ Μπράντιμπακ, του Κύριου του Μπάκλαντ, και της Εσμεράλντα Τούκ, της μικρότερης αδελφής του Πάλαντιν Τούκ Β'. Ήταν πρώτος ξάδελφος με τον γιο του Πάλαντιν, τον Πίππιν, και ο καλύτερός του φίλος.

Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού

Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού αποτελούταν από εννέα μέλη που εκπροσωπούσαν τους Ελεύθερους Λαούς της Μέσης-Γης. Ο σκοπός τους ήταν να πάνε το Ένα Δαχτυλίδι στη Mordor ώστε να ριχτεί στις φωτιές του Mount Doom, εκεί όπου δημιουργήθηκε, και να καταστραφεί, κάτι που θα ανέτρεπε ολοκληρωτικά τον Σκοτεινό Άρχοντα Sauron. Τα μέλη της ονομαστικά ήταν οι Gandalf, Aragorn, Boromir, Legolas, Gimli, Frodo Baggins, Samwise Gamgee, Meriadoc Brandybuck και Peregrin Took.

Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού δημιουργήθηκε από τον Έλροντ στο Ρίβεντελ μετά το Συμβούλιο του Έλροντ και τα μέλη της Συντροφιάς ήταν εκπρόσωποι των αντίστοιχων φυλών τους. Ο Λέγκολας ήταν το μοναδικό Ξωτικό που επιλέχθηκε, κάτι που ίσχυσε και για τον Γκίμλι από την φυλή των Νάνων. Συγκροτημένη μετά από το Συμβούλιο του Έλροντ, η Συντροφιά αποτελούταν από εννέα μέλη: τέσσερα Χόμπιτς, δύο Ανθρώπους, ένα Ξωτικό, ένα Νάνο και ένα Μάγο. Συγκεκριμένα:

Μπόρομιρ

O Boromir ήταν ο πρωτότοκος γιος του Denethor II, του Επιτρόπου της Gondor, και της Finduilas. Ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Faramir και ο αγαπημένος του πατέρα του και του έμοιαζε στο πρόσωπο και στην υπερηφάνεια. Δεν είχε σύζυγο και ενδιαφερόταν περισσότερο για τα όπλα και τον πόλεμο. Λίγο νοιαζόταν για γνώση, εκτός από τις ιστορίες που λέγανε για τις παλιές μάχες. O Boromir ήταν άνθρωπος με μεγάλη δύναμη και ανδρεία. Είχε όμορφο και ευγενές πρόσωπο, σκούρα μαλλιά, γκρίζα μάτια και υπερήφανο βλέμμα. Ήταν ένας από τα Εννέα Μέλη της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού.

Ο Μπόρομιρ γεννήθηκε το 2978 της Τρίτης Εποχής. Ήταν το μεγαλύτερο παιδί του Ντένεθορ Β' (ο προτελευταίος Επίτροπος της Γκόντορ) και της Φιντούιλας. Η μητέρα του πέθανε όταν εκείνος ήταν μόνο δέκα ετών, κατά συνέπεια, ο πατέρας του έγινε πολύ αυστηρός και εμφανώς προτιμούσε τον ίδιο περισσότερο από τον αδελφό του, τον Φάραμιρ. Παρά το γεγονός αυτό, ο Μπόρομιρ φρόντιζε τον μικρότερο αδελφό του και οι δυό τους ήταν πολύ κοντά. 

Σαμ Γκάμτζι

O Samwise "Sam" Gamgee ήταν ένα Hobbit του Shire. Ήταν κηπουρός του Frodo Baggins και ο καλύτερος του φίλος. Ο Sam, ο πραγματικός πρωταγωνιστής της ιστορίας, αποδείχθηκε ότι ήταν ο πιο κοντινός και αξιόπιστος σύντροφος του Frodo, ο πιο πιστός της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού και το μόνο μέλος της που παρέμεινε μαζί του μέχρι το τέλος της αποστολής στο Βουνό του Χαμού, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στην προστασία του Δαχτυλιδοκουβαλητή και στην καταστροφή του Ενός Δαχτυλιδιού.

Ο Σαμ ήταν ο νεότερος γιος του Χάμφαστ και της Μπελ Γκάμτζι, και είχε πέντε αδέρφια, τους Χάμσον, Χάλφρεντ, Ντέιζη, Μέι και Μάριγκολντ. Ζούσε με τον πατέρα του στο Μπάγκσοτ Ρόου στο Σάιρ, κοντά στο Μπαγκ Εντ. Όντας κηπουρός, ο Σαμ φαινόταν να είναι ένα απλό Χόμπιτ, ωστόσο, η αγάπη του για τα Ξωτικά, το χάρισμά του για την ποίηση και η πεποίθησή του ότι ο κόσμος περιέχει μεγαλύτερα θαύματα από όσα γνώριζαν τα Χόμπιτς (όλα καλλιεργηθήκαν από τον εκπαιδευτή του, Μπίλμπο Μπάγκινς), τον έκαναν να ξεχωρίσει από την αρχή.

Γκίμλι

O Gimli, ο γιος του Glóin, ήταν ένας Νάνος, απευθείας απόγονος της γενιάς του Durin the Deathless, πατέρα του πρώτου Οίκου των Νάνων, και πολύ σεβαστός πολεμιστής της Μέσης-Γης κατά τη διάρκεια των Μεγάλων Χρόνων. Γεννημένος το 2879 της Τρίτης Εποχής, ήταν μέλος της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού, και ο μοναδικός Νάνος που πολέμησε πρόθυμα στο πλευρό των Ξωτικών στον πόλεμο εναντίον του Sauron στο τέλος της Τρίτης Εποχής. Μετά την ήττα του Sauron, του δόθηκε η κυριαρχία των Glittering Caves στο Helm's Deep. Ήταν επίσης διάσημος για την θρυλική φιλία του με τον Legolas το Ξωτικό.

Ο Γκίμλι ήταν ο γιος του Γκλόιν και ανηψιός του Όιν, σύντροφοι και οι δύο του Μπίλμπο Μπάγκινς με την Ομάδα του Θόριν Δρύασπι στην Αποστολή για το Έρεμπορ. Γεννήθηκε στα Γαλάζια Βουνά, 109 χρόνια μετά την τραγική καταστροφή του Ντέηλ και της λεηλασίας του Έρεμπορ απ' τον Νοσφιστή τον Χρυσό. Λόγω της πολύ μικρής ηλικίας του (μόλις 62 ετών ήταν τότε), του απαγορεύτηκε να συμμετάσχει στην Αποστολή του Θόριν και της Ομάδας του, γεγονός που τον στεναχώρησε πολύ. 

Λέγκολας

O Legolas ήταν ένα Ξωτικό του Βασιλείου του Δάσους στο Mirkwood. Καταγόταν απ' τους Sindar και ήταν ο μόνος καταγεγραμμένος γιος του Βασιλιά Thranduil. Τα σημαντικότερα γεγονότα της ζωής του περιστρέφονται γύρω απ' τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, κατά τη διάρκεια του οποίου ήταν ο εκπρόσωπος των Ξωτικών στη Συντροφιά του Δαχτυλιδιού. Τα ξωτικίσια χαρακτηριστικά του ήταν σημαντικά προσόντα λόγω της εξαιρετικής ματιάς του, της ακοής του, της ελαφρότητας στο βάδισμα και της ασύγκριτης τοξοβολίας. Ήταν επίσης διάσημος για τη θρυλική φιλία του με τον Gimli το Νάνο. Μια τέτοια φιλία ανάμεσα στις δυό φυλές όχι μόνο ήταν σπάνια σε όλη την ιστορία, αλλά ερχόταν και σε πλήρη αντίθεση με τον σκληρό τρόπο που φέρθηκε ο πατέρας του στον πατέρα του Gimli και τους συντρόφους του.

Ως γιος του Θράντουιλ, του Βασιλιά των Ξωτικών, ο Λέγκολας ήταν πρίγκηπας του Βασιλείου του Δάσους. Ελάχιστα είναι γνωστά για τη ζωή του πριν ή κατά τη διάρκεια της Τρίτης Εποχής.

Γκάνταλφ (Ολόριν)

O Gandalf ο Γκρίζος, αργότερα γνωστός ως Gandalf ο Λευκός, που ονομαζόταν αρχικά Olorin (σε Quenya "Ονειρευτής"), Tharkun (σε Khuzdul "Γκρίζος Άνθρωπος" ή "Άνθρωπος με το Ραβδί") και Mithrandir (σε Sindarin "Γκρίζος Ταξιδευτής"), ήταν ένας Μάγος (Istar) ο οποίος στάλθηκε από το Valinor για να πολεμήσει την απειλή τoυ Sauron. Πήγε μαζί με τον Thorin και την Ομάδα του για να ξαναπάρουν το Erebor από τον Δράκο Smaug, συγκάλεσε την Συντροφιά του Δαχτυλιδιού για να καταστρέψει το Ένα Δαχτυλίδι, και οδήγησε τους Ελεύθερους Λαούς στην τελική εκστρατεία του Πολέμου του Δαχτυλιδιού.

Θεωρούμενος ο σοφότερος των Μάιαρ, ο Γκάνταλφ αρχικά ήταν Μάια του Μάνγουε, της Βάρντα, του Ίρμο και της Νιέννα, με το όνομα Ολόριν. Όταν οι Βάλαρ αποφάσισαν να στείλουν το τάγμα των Ιστάρι (επίσης γνωστοί ως Μάγοι) στη Μέση-Γη για να συμβουλεύουν και να βοηθούν όλους όσους αντιμάχονταν τον Σκοτεινό Άρχοντα Σάουρον, ο Μάνγουε και η Βάρντα αποφάσισαν να συμπεριλάβουν τον Ολόριν ως τρίτο ανάμεσα στους πέντε που στάλθηκαν. 

Οι Ελεύθεροι Λαοί

Οι Ελεύθεροι Λαοί του Κόσμου ήταν εκείνοι οι λαοί που δεν βρίσκονταν κάτω από την κυριαρχία του Sauron.

Έως και την Τρίτη Εποχή ο Σάουρον είχε Όρκς, Τρολς και άλλα πλάσματα υπό την εξουσία του, και άλλοι λαοί όπως οι Άνθρωποι της Σκιάς ήταν σκλάβοι του ή σύμμαχοί του. Έτσι, οι Ελεύθεροι Λαοί ήταν τα Ξωτικά, οι Άνθρωποι Ντουνεντάιν και Εντάιν, οι Νάνοι, τα Χόμπιτς και κάθε ένας που τον πολεμούσε.