Ομιχλιασμένα Βουνά

Τα Ομιχλιασμένα Βουνά (Misty Mountains), Bουνά της Ομίχλης ή Πύργοι της Ομίχλης, ήταν μια μεγάλη οροσειρά που βρισκόταν μεταξύ του Eriador στα δυτικά και του μεγάλου ποταμού Anduin στα ανατολικά. Στη Sindarin ονομάζονται Hithaeglir.

Στα βόρεια, τα Ομιχλιασμένα Βουνά σχημάτιζαν ένα T με τα Γκρίζα βουνά και τα Βουνά της Άνγκμαρ. Τα εδάφη γύρω από τα Ομιχλιασμένα Βουνά περιελάμβαναν αρκετά δάση, ποτάμια και άλλες κατοικημένες περιοχές. Τέτοια βασίλεια κάτω από τα βουνά υπήρξαν η Άνγκμαρ, το Ερέγκιον, το Ντούνλαντ, το Λοθλόριεν, το Φάνγκορν και άλλα. Αν και τα Ξωτικά φρουρούσαν και τις δύο πλευρές των Ομιχλιασμένων Βουνών, ελάχιστοι τα διέσχισαν. Η βορειότερη κορυφή των Χιθαέγκλιρ μπορεί να θεωρηθεί το Όρος Γκούνταμπαντ όπου, σύμφωνα με το θρύλο, ο Ντούριν ο Αθάνατος, ο μεγαλύτερος από τους επτά Πατέρες των Νάνων, ξύπνησε. Αργότερα έγινε καταφύγιο των Ορκς.

Λοθλόριεν (Λόριεν)

To Lothlórien (σε Sindarin "Λουλούδι του Ονείρου") ήταν ένα δάσος και βασίλειο των Ξωτικών Silvan στην ανατολική πλευρά των Hithaeglir (Ομιχλιασμένα Βουνά). Πρωτοκατοικήθηκε από τα Ξωτικά Nandor, αλλά αργότερα εμπλουτίστηκε με Noldor και Sindar, υπό τον Celeborn του Doriath και την Galadriel των Noldor, κόρη του Finarfin. Βρισκόταν στις όχθες του ποταμού Celebrant, νοτιοανατολικά του Khazad-Dum. Θεωρήθηκε ένα από τα πιο όμορφα μέρη στην Μέση-Γη κατά τη διάρκεια της Τρίτης Εποχής, και είχε τα μόνα δέντρα Μallorn ανατολικά της θάλασσας. Ονομαζόταν συχνά εν συντομία Lórien, ή το Χρυσό Δάσος (αναφορικά με τα χρυσά δέντρα Μallorn).

Οι πρώτοι κάτοικοι της δασικής έκτασης που αργότερα έγινε γνωστή ως Λόριεν, ήταν μια ομάδα Νάντορ που αρνήθηκαν να διασχίσουν τα Ομιχλιασμένα Βουνά. Το Λόριεν ήταν ίσως μία από τις διάσπαρτες κατοικίες τους στην περιοχή. Αργότερα, ωστόσο, καθώς η δύναμη των Νάνων Μακρυγένηδων στη Μόρια μεγάλωνε, μεταφέρθηκαν στην ανατολική πλευρά του Άντουιν. Η γη στην οποία κατοικούσαν (το δάσος ανατολικά των Ομιχλιασμένων Βουνών, πάνω από το Φάνγκορν και κάτω απ' το Μίρκγουντ) έγινε γνωστή στη γλώσσα των Σίλβαν ως Lórinand ("Χρυσή Κοιλάδα"), ή Laurelindórenan ("Κοιλάδα τoυ Χρυσού που Τραγουδάει"). Μετονομάστηκε σε Lothlórien (Λοθλόριεν, το Λόριεν που Ανθίζει) - στη μνήμη του Λόριεν που οι Νόλντορ άφησαν πίσω - και το όνομα συχνά συντομευόταν σε Λόριεν ("Γη του Χρυσού", αν και περιλαμβάνεται μέσα σε αυτό η έννοια του "ονείρου"). Άλλες ονομασίες που του δόθηκαν είναι: Laurenandë, Glornan, Nan Laur, Lindórinand.

Ερίαντορ

To Eriador, που σημαίνει στη Sindarin "Μοναχική Γη", ήταν η μεγάλη περιοχή στα βορειοδυτικά της Μέσης-Γης, οριζόμενη μεταξύ του Lindon και των Γαλάζιων Βουνών στα δυτικά, και του Rhovanion και των Ομιχλιασμένων Βουνών στα ανατολικά. Κατοικούταν από όλους τους Ελεύθερους Λαούς της Μέσης-Γης, και ήταν η περιοχή πολλών εκ των πιο σημαντικών γεγονότων της Δεύτερης και Τρίτης Εποχής. Μέχρι το τέλος της Τρίτης Εποχής οι κύριοι κάτοικοί του ήταν Hobbits του Shire και Άνθρωποι των γύρω περιοχών.

Το Ερίαντορ ήταν μια μεγάλη κατοικημένη, εύκρατη περιοχή στα βορειοδυτικά της Μέσης-Γης, με πολύ ζεστά καλοκαίρια και εξαιρετικά παγωμένους χειμώνες. Είχε πολλούς ποταμούς, εκ των οποίων οι πιο σημαντικοί ήταν ο Λούν (Sindarin Lhûn) που έρρεε από τα Γαλάζια Βουνά και σχημάτιζε τον Κόλπο του Λούν, ο Μπραντιγουάιν (Sindarin Baranduin) που έρρεε απ' τη Λίμνη Έβεντιμ και σχημάτιζε το ανατολικό όριο του Σάιρ, και ο Γκουάθιρ που σχημάτιζε το νότιο σύνορο του Ερίαντορ. Άλλοι ποταμοί που περιλαμβάνονται είναι ο Γκλάντουιν που έρρεε απ' το Χόλλιν (Ερέγκιον) και χυνόταν στον Γκουάθιρ, ο Μπρούινεν που περνούσε απ' το Ίμλαντρις στο Πέρασμα του Μπρούινεν, και ο Ελικοπόταμος στο Παλιό Δάσος.