Ράνταγκαστ

O Radagast ο Καφετής, που ονομάζεται επίσης Aiwendil, ήταν ένας από τους πέντε Μάγους, ή Istari. Ήταν καλός φίλος του Gandalf του Γκρίζου, τον οποίο βοηθούσε περιστασιακά. Ήταν σοφότερος από κάθε άλλον σε οτιδήποτε αφορούσε βότανα, φυτά και ζώα, ενώ λέγεται ότι μιλούσε τις γλώσσες των πουλιών. Ασχολήθηκε κυρίως με την ευημερία του φυτικού και ζωικού κόσμου και έτσι δεν συμμετείχε έντονα στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, μετά το πέρας του οποίου η μοίρα του δεν είναι γνωστή. Radagast σημαίνει "Φροντιστής των Ζώων" στην Adûnaic, ενώ Aiwendil σημαίνει "Φίλος των Πουλιών" στην Quenya.

 
Ο Ράνταγκαστ, ονομαζόμενος αρχικά Αιγουέντιλ που σημαίνει "Φίλος των Πουλιών", ήταν ένας Μάια της Γιαβάννα. Στο Βάλινορ, τη γη των Βάλαρ, συγκλήθηκε ένα συμβούλιο από τον Μάνγουε, τον αρχηγό των Βάλαρ, λίγο μετά την ήττα του Σάουρον από την Τελευταία Συμμαχία των Ξωτικών και των Ανθρώπων. Αν και ο Σάουρον ηττήθηκε, αργότερα αποδείχθηκε ότι δεν είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά, ώστε ανακτώντας τις δυνάμεις του, η σκιά του άρχισε να πέφτει στη Μέση-Γη για δεύτερη φορά. Αποφασίστηκε τότε από τους Βάλαρ να στείλουν πέντε απεσταλμένους στη Μέση-Γη για να βοηθήσουν τους Ανθρώπους και τα Ξωτικά. Εκτός από τον Αιγουέντιλ, οι άλλοι τέσσερις που επιλέχθηκαν ήταν ο Ολόριν (Γκάνταλφ), ο Κούρουμο (Σάρουμαν) και οι Άλαταρ και Παλλάντο (οι Γαλάζιοι Μάγοι).

Πέρεγκριν "Πίππιν" Τούκ

O Peregrin Took, περισσότερο γνωστός ως Pippin, ήταν ένα από τα Hobbits του Shire κι ένας από τους στενούς φίλους του Frodo Baggins. Ήταν το νεότερο Hobbit της Συντροφιάς του Δαχτυλιδιού, αποδείχθηκε πιστός και θαρραλέος φίλος και τελικά έγινε Ιππότης της Gondor, αν και ο Elrond, τουλάχιστον, φάνηκε αρχικά να αμφιβάλλει για την ικανότητα του να συμμετέχει στην Αποστολή για το Δαχτυλίδι.

 
Ο Πίππιν γεννήθηκε την άνοιξη του 2990 της Τρίτης Εποχής και οι γονείς του ήταν ο Πάλαντιν Τούκ Β' και η Έγκλαντιν Μπανκς. Ήταν το νεότερο από τα τέσσερα παιδιά και είχε τρεις μεγαλύτερες αδελφές, την Περλ, την Πίμπερνελ και την Περβίνκα. Η αδελφή του πατέρα του, η Εσμεράλντα Τούκ, ήταν η μητέρα του Μερίαντοκ Μπράντιμπακ, καθιστώντας έτσι τον Πίππιν και τον Μέρρυ πρώτα ξαδέρφια.

Μπίλμπο Μπάγκινς

Ο Bilbo Baggins ήταν ένα Hobbit που έζησε στο Shire κατά τα τελευταία χρόνια της Τρίτης Εποχής, ο κύριος πρωταγωνιστής του The Hobbit και δευτερεύων χαρακτήρας στο The Lord of the Rings. Είχε προσληφθεί από τον Thorin Oakenshield και την Ομάδα των Νάνων ως ο διαρρήκτης τους στην Αποστολή τους για το Erebor, και αργότερα πολέμησε στην Μάχη των Πέντε στρατών. Ήταν επίσης ένας από τους κατόχους του Ενός Δαχτυλιδιού για πολλά χρόνια, και ο πρώτος που το έδωσε οικειοθελώς, αν και με κάποια δυσκολία. Έγραψε πολλές από τις περιπέτειές του σε ένα βιβλίο που ονόμασε There And Back Again. Υιοθέτησε τον Frodo Baggins ως ανιψιό του, αφότου οι γονείς του Frodo, ο Drogo Baggins και η Primula Brandybuck, πνίγηκαν στον ποταμό Brandywine. Ο Bilbo ήταν το πρώτο Hobbit που έγινε διάσημο στον κόσμο γενικότερα, και ήταν ένας από τους λίγους που επισκέφθηκαν το Valinor πέρα από τον Ωκεανό.

Ο Μπίλμπο Μπάγκινς, σύμφωνα με το Μέτρημα του Σάιρ (ο τρόπος μέτρησης του χρόνου που είχαν τα Χόμπιτς και που ξεκινά το έτος 1600 της Τρίτης Εποχής), γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου του έτος 2890 της Τρίτης Εποχής. Ήταν ο μόνος γιος του Μπάνγκο Μπάγκινς και της Μπελλαντόννα Τούκ. Στο Χόμπιτον, ο Μπάνγκο Μπάγκινς κατασκεύασε μια ευρύχωρη και πολυτελή Χομπιτότρυπα για την Μπελλαντόννα, την οποία ονόμασαν Μπαγκ Εντ. Η οικογένεια μετακόμισε στο νέο σπίτι τους, όπου ο Μπίλμπο θα περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του.

Ομιχλιασμένα Βουνά

Τα Ομιχλιασμένα Βουνά (Misty Mountains), Bουνά της Ομίχλης ή Πύργοι της Ομίχλης, ήταν μια μεγάλη οροσειρά που βρισκόταν μεταξύ του Eriador στα δυτικά και του μεγάλου ποταμού Anduin στα ανατολικά. Στη Sindarin ονομάζονται Hithaeglir.

Στα βόρεια, τα Ομιχλιασμένα Βουνά σχημάτιζαν ένα T με τα Γκρίζα βουνά και τα Βουνά της Άνγκμαρ. Τα εδάφη γύρω από τα Ομιχλιασμένα Βουνά περιελάμβαναν αρκετά δάση, ποτάμια και άλλες κατοικημένες περιοχές. Τέτοια βασίλεια κάτω από τα βουνά υπήρξαν η Άνγκμαρ, το Ερέγκιον, το Ντούνλαντ, το Λοθλόριεν, το Φάνγκορν και άλλα. Αν και τα Ξωτικά φρουρούσαν και τις δύο πλευρές των Ομιχλιασμένων Βουνών, ελάχιστοι τα διέσχισαν. Η βορειότερη κορυφή των Χιθαέγκλιρ μπορεί να θεωρηθεί το Όρος Γκούνταμπαντ όπου, σύμφωνα με το θρύλο, ο Ντούριν ο Αθάνατος, ο μεγαλύτερος από τους επτά Πατέρες των Νάνων, ξύπνησε. Αργότερα έγινε καταφύγιο των Ορκς.

Ντολ Γκούλντουρ

Το Dol Guldur, που ονομάζεται και "Τα Μπουντρούμια του Νεκρομάντη", ήταν το κάστρο και η βάση των δραστηριοτήτων του Sauron όπου εξάσκησε τη μαγεία του υπό το όνομα Νεκρομάντης. Βρισκόταν νότια του Mirkwood για πάνω από 1200 χρόνια στην Tρίτη Eποχή. Dol Guldur σημαίνει "Λόφος της Μαγείας" στη Sindarin.

 
Το Ντολ Γκούλντουρ ήταν αρχικά γνωστό ως Άμον Λανκ στο Μεγάλο Πράσινο Δάσος. Ήταν η πρωτεύουσα των Σίλβαν Ξωτικών του Ορόφερ, που είχαν φύγει βόρεια στα Σκοτεινά Βουνά (αργότερα γνωστά ως Βουνά του Μίρκγουντ). Κάπου μετά το 1000 της Τρίτης Εποχής, μια κακή παρουσία κατέλαβε το Άμον Λανκ. Ήταν το 1050 όταν μια σκιά έπεσε πάνω από το Πράσινο Δάσος και τότε άρχισε να ονομάζεται Μίρκγουντ, το Δάσος της Σκοτεινιάς. Η εχθρική αυτή οντότητα ήταν γνωστή στους λαούς ως "ο Νεκρομάντης".

Μόρια

H Μoria (αρχικά γνωστή ως Khazad-dûm και Dwarrowdelf) ήταν η μεγαλειώδης υπόγεια πόλη των Νάνων κάτω από τα Misty Mountains. Ιδρυμένη από τον Durin the Deathless, υπήρξε το ωραιότερο και το πιο διάσημο από τα βασίλεια των Νάνων και για χιλιάδες χρόνια υπήρξε μια ακμάζουσα κοινότητα, οι κάτοικοι της οποίας δημιούργησαν τη μεγαλύτερη πόλη που υπήρξε ποτέ. Η πόλη εγκαταλείφθηκε κατά τη διάρκεια της Τρίτης Εποχής όταν οι Νάνοι, σκάβοντας όλο και βαθύτερα για να βρουν χρυσάφι και Mithril, ξύπνησαν κατά λάθος ένα Balrog. Αιώνες αργότερα επανακτήθηκε μόνιμα από τους Νάνους. Μoria σημαίνει "Μαύρο Χάσμα" στη Sindarin. Άλλα ονόματα που είχε ήταν Mines of Μoria και Halls of Durin.

Η Μόρια, ή όπως ήταν γνωστή στις αρχαίες ημέρες Καζάντ-ντούμ, ιδρύθηκε από τον Ντούριν τον Αθάνατο, τον πρώτο από τους Επτά Πατέρες των Νάνων. Ο Ντούριν ξύπνησε στο Όρος Γκούνταμπαντ, στα Ομιχλιασμένα Βουνά, στα Χρόνια των Δέντρων, και ήρθε σε μια λαμπερή λίμνη κάτω από το βουνό Κελέμπντιλ, όπου είδε ένα στέμμα από αστέρια να αντανακλάται στα νερά της. Την ονόμασε Κέλεντ-ζάραμ και από τότε ήταν ένα μέρος που έχαιρε σεβασμού από τους Νάνους. Στις σπηλιές πάνω από τη λίμνη, ο λαός του Ντούριν έχτισε τη Μόρια, την γεμάτη σήρραγες πόλη, σκαλίζοντάς τη στον βράχο των ίδιων των βουνών.

Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού

Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού αποτελούταν από εννέα μέλη που εκπροσωπούσαν τους Ελεύθερους Λαούς της Μέσης-Γης. Ο σκοπός τους ήταν να πάνε το Ένα Δαχτυλίδι στη Mordor ώστε να ριχτεί στις φωτιές του Mount Doom, εκεί όπου δημιουργήθηκε, και να καταστραφεί, κάτι που θα ανέτρεπε ολοκληρωτικά τον Σκοτεινό Άρχοντα Sauron. Τα μέλη της ονομαστικά ήταν οι Gandalf, Aragorn, Boromir, Legolas, Gimli, Frodo Baggins, Samwise Gamgee, Meriadoc Brandybuck και Peregrin Took.

Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού δημιουργήθηκε από τον Έλροντ στο Ρίβεντελ μετά το Συμβούλιο του Έλροντ και τα μέλη της Συντροφιάς ήταν εκπρόσωποι των αντίστοιχων φυλών τους. Ο Λέγκολας ήταν το μοναδικό Ξωτικό που επιλέχθηκε, κάτι που ίσχυσε και για τον Γκίμλι από την φυλή των Νάνων. Συγκροτημένη μετά από το Συμβούλιο του Έλροντ, η Συντροφιά αποτελούταν από εννέα μέλη: τέσσερα Χόμπιτς, δύο Ανθρώπους, ένα Ξωτικό, ένα Νάνο και ένα Μάγο. Συγκεκριμένα:

Φρόντο Μπάγκινς

O Frodo Baggins, γιος του Drogo Baggins και της Primula Brundyback, ήταν ένα Hobbit από το Shire που έζησε κατά την Τρίτη Εποχή. Ήταν, και εξακολουθεί να είναι, o πιο ξακουστός και περίφημος για τον καθοριστικό του ρόλο στην Αποστολή του Δαχτυλιδιού, κατά την οποία κουβάλησε το Ένα Δαχτυλίδι ως το Βουνό του Χαμού στη Mordor, όπου και καταστράφηκε ολοκληρωτικά. Ήταν ένας Δαχτυλιδοκουβαλητής, ο καλύτερος φίλος του Samwise Gamgee και ένα από τα τρία Hobbits που σάλπαραν απ΄τη Μέση-Γη για την Δύση στο τέλος της Τρίτης Εποχής. Άλλα ονόματα του Frodo ήταν: Frodo με τα Εννέα Δάχτυλα, Εννιαδάχτυλος Frodo, Κος Κατωλοφίτης, Φίλος των Ξωτικών, Δαχτυλιδοκουβαλητής, Ανθρωπάκι.

Ο Φρόντο γεννήθηκε στο Σάιρ στις 22 Σεπτεμβρίου 2968 της Τρίτης Εποχής. Σύμφωνα με περιγραφές του Γκάνταλφ, ήταν ψηλότερος και ομορφότερος από πολλούς, με ένα λακάκι στο πηγούνι του, και είχε πλούσια, σγουρά, καστανά μαλλιά όπως τα περισσότερα Χόμπιτς. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των νεανικών του χρόνων στο Μπράντι Χολ στο Μπάκλαντ, το προγονικό σπίτι της οικογένειας Μπράντιμπακ. Ήταν γνωστός κατεργάρης και φίλος με τον Μέριαντοκ (Μέρρυ) Μπράντιμπακ και τον Πέρεγκριν (Πίππιν) Τούκ, και προκαλούσαν μπελάδες οπουδήποτε πήγαιναν.

Τα Γκρίζα Λιμάνια (Μίθλοντ)

Τα Γκρίζα Λιμάνια, επίσης γνωστά ως Mithlond, ήταν ένα λιμάνι στον κόλπο του Lune στις εκβολές του ποταμού Lhûn στο δυτικό Eriador στο Lindon. Το Mithlond μεταφράζεται στη Sindarin ως "Γκρίζα Λιμάνια" (mith «γκρίζος» και lond "λιμάνι").

Τα Γκρίζα Λιμάνια ιδρύθηκαν στις αρχές της Δεύτερης Εποχής από τα Ξωτικά που επέζησαν της Καταστροφής του Μπελέριαντ, εκείνα που επέλεξαν να παραμείνουν στην Μέση-Γη μετά τους πολέμους εναντίον του Μόργκοθ, και χρησιμοποιήθηκαν αργότερα από οποιοδήποτε από τα Ξωτικά (είτε Νόλντορ, Σίνταρ ή Σίλβαν) ώστε να φύγουν από τη Μέση-Γη και να πάνε στο Βάλινορ. Ο Κίρνταν ο Ναυπηγός ήταν ο Άρχοντας των Λιμανιών, αλλά σε ολόκληρη την Δεύτερη Εποχή ο Ερέινιον Γκιλ-γκάλαντ, ο Υψηλός Βασιλιάς των Νόλντορ, κυβέρνησε όλο το Λίντον από τα Γκρίζα Λιμάνια.

Σάρουμαν (Κουρουνίρ)

O Saruman, που ονομάζεται Curunir στην Sindarin και Curumo στην Quenya (μεταφράζεται "Άνθρωπος της Δεξιοσύνης" και στις δύο γλώσσες), επίσης επονομαζόμενος o Λευκός, των Πολλών Χρωμάτων, ο Λευκός Μάγος, Επικεφαλής του Λευκού Συμβουλίου και Άρχοντας του Isengard, ήταν ένας Μάγος (Istar), ο οποίος ήρθε στη Μέση-Γη ως απεσταλμένος των Valar κατά τη διάρκεια της Τρίτης Εποχής (1000 - 3019, ζώντας στην Μέση-Γη για 2019 χρόνια). Αρχικά, ήταν ο αρχηγός των Μάγων και του Λευκού Συμβουλίου που αντιτάχθηκε στον Sauron. Oι εκτεταμένες, ωστόσο, μελέτες του για τη σκοτεινή μαγεία τον οδήγησαν τελικά στην επιθυμία του να αποκτήσει το Ένα Δαχτυλίδι. Πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να συμμαχήσει με τον Sauron και στη συνέχεια να τον προδώσει, ο Saruman συμμάχησε και συνέταξε το Isengard με τη Mordor στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, στον οποίο όμως νικήθηκε.

Ο Σάρουμαν ήταν ο πρώτος από τους πέντε Μάγους που έφτασαν στη Μέση-Γη, στο τέλος της πρώτης χιλιετίας της Τρίτης Εποχής. Λέγεται ότι ήταν ο μεγαλύτερος της τάξης και αναγνωρίστηκε ως ο επικεφαλής των Ιστάρι. Κατοικούσε στο φρούριο του Όρθανκ στο Ίσενγκαρντ και ήταν ανταγωνιστής των Ελεύθερων Λαών στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού.

Έλροντ

O Elrond (στη Sindarin "Αστροθόλος"), που ήταν Μισός Ξωτικό, Άρχοντας του Rivendell, γιος του Eärendil και της Elwing, αδερφός του Elros, σύζυγος της Celebrian και πατέρας των Elladan, Elrohir και Arwen, ήταν ένα από τα δυνατότερα Ξωτικά Κυβερνήτες που έζησε στη Μέση-Γη από την Πρώτη Εποχή έως το ξεκίνημα της Τέταρτης. Ήταν πολύ καλός φίλος του Gandalf του Γκρίζου, τον οποίο είχαν στείλει οι Valar από τη Δύση, και ο κάτοχος του Vilya, του Δαχτυλιδιού του Αέρα, ένα από τα Τρία Δαχτυλίδια των Ξωτικών. Το όνομά του στην Quenya ήταν Elerondo.

Ο Έλροντ ο μισο-Ξωτικός ήταν ο γιος του Εαρέντιλ και της Έλγουινγκ, και ο δισέγγονος της Λούθιεν. Ο Εαρέντιλ ήταν γιος του Ανθρώπου Τούορ και της πριγκήπισσας των Ξωτικών Ίντριλ, ενώ η Έλγουινγκ ήταν η εγγονή του Μπέρεν (Άνθρωπος) και της Λούθιεν (κόρη του Ξωτικού Βασιλιά Θίνγκολ και της Μάια Μέλιαν). Κατά συνέπεια, ο Έλροντ καταγόταν από τις τρεις φυλές των Ξωτικών (Βάνυαρ και Νόλντορ μέσω της Ίντριλ, και Σίνταρ μέσω της Λούθιεν), από τους Μάιαρ, και τους τρεις Οίκους των Εντάιν (Χάντορ, Χάλεθ και Μπέορ).

Η Μυστική Φλόγα

Η Μυστική Φλόγα, επίσης γνωστή ως Άφθαρτη Φλόγα, 
ήταν η μυστηριώδης δύναμη του Eru Iluvatar για την δημιουργία της Arda.

Η Μυστική Φλόγα αναφέρεται στην Δύναμη της Δημιουργίας που κατέχει ο Ιλούβαταρ. Είναι η δύναμη που δίνει ζωή και υπόσταση, μέσω της οποίας παρέχεται ελεύθερη βούληση και αληθινή ζωή, δίνοντας πνεύμα στα όντα που δημιουργούσε. Οι Άινουρ και η Έα δημιουργήθηκαν μέσω αυτής.

Η Φλόγα της Άνορ

Η Φλόγα της Anor είναι κάποιο στοιχείο ή δύναμη στην οποία αναφέρθηκε δυσνόητα ο Gandalf, ισχυριζόμενος ενώπιον του Balrog στη Moria ότι την εξουσιάζει. Μόνο θεωρίες μπορούν να γίνουν σχετικά με το νόημα και τη φύση της.

Άνορ είναι λέξη των Ξωτικών για τον Ήλιο, και έτσι κυριολεκτικά η "Φλόγα της Άνορ" θα ήταν το φως του Ήλιου, το οποίο προήλθε απ' το φλογερό φρούτο της Λαουρέλιν, ένα από τα Δύο Δέντρα του Βάλινορ. 

Άραγκορν

O Aragorn II, επίσης γνωστός ως Elessar, ήταν γιος του Arathorn II και της Gilraen. Ήταν ο 16ος και τελευταίος Αρχηγός των Dunedain του Βορρά και ο απευθείας διάδοχος του Isildur μετά από πολλές γενιές. Στέφθηκε Βασιλιάς Elessar Telcontar, και ήταν ο 26ος Βασιλιάς της Arnor και ο 35ος Βασιλιάς της Gondor, καθώς και ο πρώτος Υψηλός Βασιλέας της Arnor και της Gondor μετά τη σύντομη βασιλεία του Isildur. Έγινε ο σπουδαιότερος Άνθρωπος της εποχής του, οδηγώντας τους Ανθρώπους της Δύσης ενάντια στις δυνάμεις του Sauron, βοηθώντας να καταστραφεί το Ένα Δαχτυλίδι και επανενώνοντας τα Βασίλεια της Arnor και της Gondor. Ήταν εξαιρετικός πολεμιστής και, ως Κληρονόμος του Isildur, έφερε τα θραύσματα του Narsil, το οποίο ξανασφυρηλατήθηκε και μετονομάστηκε σε Anduril στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού. Παντρεύτηκε την Arwen, την κόρη του Elrond, και μαζί απέκτησαν ένα γιο, τον Eldarion, και πολλές κόρες.

Ο γιος του Άραθορν γεννήθηκε το 2931 της Τρίτης Εποχής και πήρε το όνομα Άραγκορν. Η γιαγιά του όμως, η Ιβόργουεν, προέβλεψε ότι ο Άραγκορν μια μέρα θα φορούσε στο στήθος του μια πράσινη πέτρα από την οποία θα βγει το πραγματικό του όνομα και η φήμη του.

Γκάνταλφ (Ολόριν)

O Gandalf ο Γκρίζος, αργότερα γνωστός ως Gandalf ο Λευκός, που ονομαζόταν αρχικά Olorin (σε Quenya "Ονειρευτής"), Tharkun (σε Khuzdul "Γκρίζος Άνθρωπος" ή "Άνθρωπος με το Ραβδί") και Mithrandir (σε Sindarin "Γκρίζος Ταξιδευτής"), ήταν ένας Μάγος (Istar) ο οποίος στάλθηκε από το Valinor για να πολεμήσει την απειλή τoυ Sauron. Πήγε μαζί με τον Thorin και την Ομάδα του για να ξαναπάρουν το Erebor από τον Δράκο Smaug, συγκάλεσε την Συντροφιά του Δαχτυλιδιού για να καταστρέψει το Ένα Δαχτυλίδι, και οδήγησε τους Ελεύθερους Λαούς στην τελική εκστρατεία του Πολέμου του Δαχτυλιδιού.

Θεωρούμενος ο σοφότερος των Μάιαρ, ο Γκάνταλφ αρχικά ήταν Μάια του Μάνγουε, της Βάρντα, του Ίρμο και της Νιέννα, με το όνομα Ολόριν. Όταν οι Βάλαρ αποφάσισαν να στείλουν το τάγμα των Ιστάρι (επίσης γνωστοί ως Μάγοι) στη Μέση-Γη για να συμβουλεύουν και να βοηθούν όλους όσους αντιμάχονταν τον Σκοτεινό Άρχοντα Σάουρον, ο Μάνγουε και η Βάρντα αποφάσισαν να συμπεριλάβουν τον Ολόριν ως τρίτο ανάμεσα στους πέντε που στάλθηκαν. 

Το Λευκό Συμβούλιο

Το Λευκό Συμβούλιο, γνωστό επίσης ως το Συμβούλιο των Σοφών, ήταν μια ομάδα των σοφών της Μέσης-Γης που συνεδρίαζε τακτικά. Ο σκοπός του ήταν να ενώσει και να κατευθύνει τις δυνάμεις της Δύσης ως αντίσταση στη Σκιά. Απαρτιζόταν από τους Saruman (ο αρχηγός του Συμβουλίου), Gandalf, Galadriel, Elrond, Cirdan.

Δεύτερη Εποχή

Το Λευκό Συμβούλιο συνεδρίασε για πρώτη φορά το 1701 της Δεύτερης Εποχής. Σε αυτή τη συνάντηση αποφασίστηκε ότι το Ίμλαντρις θα έπρεπε να γίνει το φρούριο των Ξωτικών του Ερίαντορ, αντί για το Ερέγκιον. Δεν αναφέρονται ρητώς τα μέλη του, αλλά υπονοείται ότι τουλάχιστον ο Γκιλ-γκάλαντ και ο Έλροντ ήταν μέλη, επειδή ο Γκιλ-γκάλαντ έδωσε το Δαχτυλίδι Βίλυα στον Έλροντ. Φαίνεται ότι το Λευκό Συμβούλιο της Τρίτης Εποχής ήταν απόηχος του Λευκού Συμβουλίου της Δεύτερης Εποχής.  

Το Συμβούλιο του Έλροντ

Το Συμβούλιο του Elrond ήταν ένα μυστικό συμβούλιο το οποίο συγκλήθηκε και καθοδηγήθηκε από τον Elrond και που πραγματοποιήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 3018 της Τρίτης Εποχής στο Rivendell. Ο κύριος σκοπός του Συμβουλίου ήταν να συζητηθεί τι θα έπρεπε να γίνει με το Ένα Δαχτυλίδι, το οποίο μεταφέρθηκε εκεί από τον Δαχτυλιδοκουβαλητή Frodo Baggins.

Αναφέρονται τα ονόματα εκείνων που είναι γνωστό ότι παρακολούθησαν το Συμβούλιο:

Νιέννα

H Nienna (σε Quenya "Εκείνη που θρηνεί") ήταν μια Ainu, μια από τους Aratar και η Valie που ήταν υπεύθυνη για την ευσπλαχνία και την θλίψη που απλωνόταν σε όλη την Arda. Ήταν η αδερφή του Mandos και του Irmo και δεν είχε σύζυγο. Το θέμα της στην Μουσική των Ainur ήταν βαθιάς θλίψης, από το οποίο ο θρήνος εισήλθε στον κόσμο στην δημιουργία του. Το βασίλειό της, τα Δώματα της Nienna, βρισκόταν στο δυτικότερο άκρο του Valinor, από όπου έβλεπε την θάλασσα. Ο Maia Olórin (Gandalf) ήταν ο μεγαλύτερος μαθητής της.

Η Νιέννα ασχολήθηκε με το πένθος και λυπόταν τον πόνο των άλλων, ιδιαίτερα για τα δεινά που προκάλεσε ο Μέλκορ στην Άρντα. Ωστόσο, η ασχολία της δεν ήταν η ατελείωτη θλίψη, αλλά περισσότερο ο οίκτος, η ελπίδα και η αντοχή του πνεύματος. Το μόνο που είναι γνωστό για την εμφάνισή της είναι ότι φορούσε μια γκρι κουκούλα. Ο Μάια Ολόριν, ο οποίος επρόκειτο αργότερα να ταξιδέψει στην Μέση-Γη ως Γκάνταλφ, έμαθε πολλά από αυτήν.

Ιστάρι

Η λέξη μάγος αποτελεί μετάφραση από την Quenya της λέξης istar: ένας από τα μέλη μιας "τάξης" (όπως την ονόμαζαν), που ισχυριζόταν ότι κατείχε, και το έδειχνε, εξαιρετική γνώση της ιστορίας και της φύσης του Κόσμου. [....] Υποτίθεται πως ήταν (αρχικά), σύμφωνα με εκείνους που είχαν δοσοληψίες μαζί τους, Άνθρωποι που είχαν αποκτήσει σοφία και κατείχαν τέχνες ύστερα από μακρόχρονη και κρυφή σπουδή. 

Πρωτοεμφανίστηκαν στη Μέση-Γη το έτος 1000 της Τρίτης Εποχής, αλλά για πολύν καιρό κυκλοφορούσαν με τη μορφή ηλικιωμένων ανθρώπων αλλά υγιών σωματικά· περιπλανώμενοι ταξιδιώτες, που αποκτούσαν γνώση της Μέσης-Γης και όλων όσων κατοικούσαν εκεί, χωρίς όμως να αποκαλύπτουν σε κανέναν τις δυνάμεις τους και τους σκοπούς τους. Αλλά καθώς η σκιά του Σάουρον άρχισε να μεγαλώνει και να ξαναπαίρνει μορφή, έγιναν πιο δραστήριοι και προσπαθούσαν πάντα να αντιστέκονται στο μεγάλωμα της Σκιάς και να κινητοποιούν τα Ξωτικά και τους Ανθρώπους σε επαγρύπνηση. Τότε οι Άνθρωποι άρχισαν να διαδίδουν φήμες παντού για τις κινήσεις τους και για το ότι ανακατεύονταν σε πολλές υποθέσεις. Και οι Άνθρωποι παρατήρησαν ότι δεν πέθαιναν, αλλά έμεναν απαράλλαχτοι (εκτός και αν γερνούσαν λίγο στην όψη), ενώ οι πατεράδες και οι γιοι των Ανθρώπων πέθαιναν. Έτσι οι Άνθρωποι άρχισαν να τους φοβούνται, ακόμα και όταν τους αγαπούσαν και θεωρούσαν ότι κατάγονταν από τη γενιά των Ξωτικών (με την οποία, πράγματι, έκαναν συχνά παρέα).