Ράνταγκαστ

O Radagast ο Καφετής, που ονομάζεται επίσης Aiwendil, ήταν ένας από τους πέντε Μάγους, ή Istari. Ήταν καλός φίλος του Gandalf του Γκρίζου, τον οποίο βοηθούσε περιστασιακά. Ήταν σοφότερος από κάθε άλλον σε οτιδήποτε αφορούσε βότανα, φυτά και ζώα, ενώ λέγεται ότι μιλούσε τις γλώσσες των πουλιών. Ασχολήθηκε κυρίως με την ευημερία του φυτικού και ζωικού κόσμου και έτσι δεν συμμετείχε έντονα στον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, μετά το πέρας του οποίου η μοίρα του δεν είναι γνωστή. Radagast σημαίνει "Φροντιστής των Ζώων" στην Adûnaic, ενώ Aiwendil σημαίνει "Φίλος των Πουλιών" στην Quenya.

 
Ο Ράνταγκαστ, ονομαζόμενος αρχικά Αιγουέντιλ που σημαίνει "Φίλος των Πουλιών", ήταν ένας Μάια της Γιαβάννα. Στο Βάλινορ, τη γη των Βάλαρ, συγκλήθηκε ένα συμβούλιο από τον Μάνγουε, τον αρχηγό των Βάλαρ, λίγο μετά την ήττα του Σάουρον από την Τελευταία Συμμαχία των Ξωτικών και των Ανθρώπων. Αν και ο Σάουρον ηττήθηκε, αργότερα αποδείχθηκε ότι δεν είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά, ώστε ανακτώντας τις δυνάμεις του, η σκιά του άρχισε να πέφτει στη Μέση-Γη για δεύτερη φορά. Αποφασίστηκε τότε από τους Βάλαρ να στείλουν πέντε απεσταλμένους στη Μέση-Γη για να βοηθήσουν τους Ανθρώπους και τα Ξωτικά. Εκτός από τον Αιγουέντιλ, οι άλλοι τέσσερις που επιλέχθηκαν ήταν ο Ολόριν (Γκάνταλφ), ο Κούρουμο (Σάρουμαν) και οι Άλαταρ και Παλλάντο (οι Γαλάζιοι Μάγοι).

Άουλε

O Aulë (στην Quenya «εφεύρεση») ήταν ένας Ainu, ένας από τους Aratar και o Vala ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την διαμόρφωση των ουσιών από τις οποίες αποτελούταν η Arda. Ήταν επίσης γνωστός ως Μεταλλουργός και Μεταλλουργός των Valar, Μahal (στην Khuzdul «δημιουργός»), Oli (στη Sindarin "Όνειρο") ή Návatar και ευχαριστιόταν στη φύση των ουσιών και στα έργα των δεξιοτήτων, αλλά δεν ασχολούταν με την κατοχή ή την κυριότητα. Εκτός από τη διαμόρφωση της Arda, τα μεγαλύτερα έργα του Aulë ήταν οι Δύο Λάμπες των Valar, τα σκάφη του Ήλιου και της Σελήνης, και οι Νάνοι, τους οποίους δημιούργησε από την ανυπομονησία του για τα Παιδιά του Ilúvatar. Δημιούργησε επίσης την Angainor, την αλυσίδα με την οποία αλυσοδέθηκε ο Melkor κατά την αιχμαλωσία του. Ήταν ο τρίτος πιο ισχυρός των Aratar και ο σύζυγος της Yavanna, με την οποία κατοίκησε στο κεντρικό Valinor.

Στη Μουσική των Άινουρ ο Άουλε σκέφτηκε το μεγαλύτερο μέρος της ύφανσης της Γης. Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας της Άρντα δούλεψε πολύ με τον Μάνγουε και τον Ούλμο, διαμόρφωσε τις ουσίες που αποτελούταν ο κόσμος και είχε τον σημαντικότερο ρόλο στην οικοδόμηση των ηπείρων και των βουνών. Σφυρηλάτησε όλα τα εδάφη και τα βουνά και τις λεκάνες της θάλασσας, έκανε τα βράχια, τα πετράδια και όλα τα μέταλλα. 

Βάνα

H Vána (στην Quenya "Η Όμορφη") ήταν μια Ainu και η Valie που ήταν υπεύθυνη για την διατήρηση της νεότητας κάθε μορφής ζωής στην Arda. Ανάμεσα στις επτά Valier, στις Βασίλισσες των Valar, η Vána συγκαταλέγεται έκτη. Ήταν η νεότερη αδερφή της Yavanna και η σύζυγος του Oromë. Ήταν γνωστή επίσης ως "Vána η Αγέραστη".

Η Βάνα ήταν η νεότερη αδερφή της Γιαβάννα (Βασίλισσα της Γης) και η σύζυγος του Όρομε (ο Κυνηγός των Βάλαρ). Κατοικούσε σε κήπους γεμάτους με χρυσά λουλούδια και συχνά πήγαινε στα Δάση του Όρομε. Όπως η Γιαβάννα, έτσι και η Βάνα είχε δικαιοδοσία σε όλα όσα φύτρωναν στον κόσμο. Είχε επιρροή στην χλωρίδα και στην πανίδα της Μέσης-Γης, και σχετιζόταν ειδικότερα με τα λουλούδια.

Άραταρ

"Ανάμεσά τους εννέα ήταν οι πρώτοι σε δύναμη και σεβασμιότητα. Αλλά ένας απ’ αυτούς έχει διαγραφεί και μένουν οκτώ, οι Άραταρ, οι Υψηλοί της Άρντα: ο Μάνγουε και η Βάρντα, ο Ούλμο, η Γιαβάννα και ο Άουλε, ο Μάντος, η Νιέννα και ο Όρομε. Ο Μάνγουε είναι ο βασιλιάς τους και έχει την υποταγή τους στο όνομα του Έρου, αλλά στο μεγαλείο είναι ίσοι και ξεπερνούν σε σύγκριση όλους τους άλλους, και από τους Βάλαρ και από τους Μάιαρ ή από οποιαδήποτε άλλη τάξη που ο Ιλούβαταρ έχει στείλει στην Έα." Valaquenta

Oι Aratar (στη Sindarin "οι Βασιλικοί") ή "οι Υψηλοί" της Arda είναι οι οκτώ μεγαλύτεροι των Valar. Κατά φθίνουσα σειρά της εξουσίας είναι οι: Manwe, Varda, Ulmo, Yavanna, Aulë, Mandos, Nienna και Oromë. Oι Aratar ήταν αρχικά εννέα και σε αυτούς συμπεριλαμβανόταν και ο Melkor (πιθανότατα ως ο μεγαλύτερος από αυτούς), αλλά ο ίδιος έπαψε να λογίζεται ανάμεσά τους μετά την εξέγερσή του. Αν και ο Manwe κατείχε το αξίωμα του Υψηλού Βασιλιά της Arda, οι Οκτώ ήταν ίσοι σε σεβασμιότητα, και λέγεται ότι το μεγαλείο τους ξεπερνούσε ακόμα και τους άλλους Valar. Οι Aratar αναφέρονται επίσης ως "Οι Οκτώ" και "Οι Ιεροί" της Arda. 

Γιαβάννα

Η Yavanna (στην Quenya "Η Δότρια των Καρπών"), ήταν μια Ainu, μια από τους Aratar και η Valie που ήταν υπεύθυνη για την ανάπτυξη όλων των καρπών και όλων όσων βλαστούσαν στην Arda, από τα πανύψηλα δέντρα ως τα βρύα των βράχων. Ήταν η μεγαλύτερη αδερφή της Vana και η σύζυγος του Aule, με τον οποίο κατοικούσε στα νότια του Valinor. Ονομαζόταν επίσης Kementari, που στην Quenya σημαίνει "Βασίλισσα της Γης". Η συνηθισμένη μορφή της ήταν αυτή μιας ψηλής γυναίκας ντυμένη στα πράσινα. Η Maia Melian ήταν συγγενής της.

Στη Μουσική των Άινουρ, η Γιαβάννα τραγούδησε για κλαδιά μεγάλων δέντρων που θα λάμβαναν την βροχή του Μάνγουε και του Ούλμο, και μερικά δέντρα τραγούδησαν στον Ιλούβαταρ. Αυτό λέγεται ότι ήταν η σύλληψη της ιδέας των Ποιμένων των Δέντρων. Η σκέψη της συναντήθηκε επιπλέον με αυτή του Μάνγουε, θέτοντας την άφιξη των Μεγάλων Αετών.

Λέμπας

To Lembas πρωτοδημιουργήθηκε από τη Yavanna από ένα ειδικό καλαμπόκι που φύτρωνε στο Aman, και το οποίο το έδωσε ο Orome στα Ξωτικά που έκαναν το Μεγάλο Ταξίδι. Για αυτό τον λόγο ήταν έθιμο των Ξωτικών να φτιάχνεται μόνο από γυναίκες. Εκείνες που γνώριζαν τη μυστική αυτή συνταγή ονομάζονταν Yavannildi. Επιπλέον, το έθιμο ήθελε το Lembas να διατηρείται και να μοιράζεται από Ξωτικό βασίλισσα.

Το Λέμπας δινόταν σε μη-Ξωτικά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις, επειδή υπήρχε η πεποίθηση ότι οι θνητοί που θα το έτρωγαν θα επιθυμούσαν - λόγω της θνησιμότητάς τους - να ζήσουν μαζί με τα Ξωτικά. Το ίδιο το καλαμπόκι ήταν αθάνατο και χρειαζόταν μόνο λίγο ηλιακό φως για να ωριμάσει, βλαστούσε και μεγάλωνε γρήγορα, ενώ μπορούσε κάποιος να το σπείρει σε οποιαδήποτε εποχή. Ήταν όμως επιρρεπές στους βόρειους ανέμους όσο ο Μόργκοθ κατοικούσε εκεί. Οι Έλνταρ το καλλιεργούσαν σε φυλασσόμενες περιοχές και σε ηλιόλουστα ξέφωτα.