To Lembas πρωτοδημιουργήθηκε από τη Yavanna από ένα ειδικό καλαμπόκι που φύτρωνε στο Aman, και το οποίο το έδωσε ο Orome στα Ξωτικά που έκαναν το Μεγάλο Ταξίδι. Για αυτό τον λόγο ήταν έθιμο των Ξωτικών να φτιάχνεται μόνο από γυναίκες. Εκείνες που γνώριζαν τη μυστική αυτή συνταγή ονομάζονταν Yavannildi. Επιπλέον, το έθιμο ήθελε το Lembas να διατηρείται και να μοιράζεται από Ξωτικό βασίλισσα.
Το Λέμπας δινόταν σε μη-Ξωτικά μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις, επειδή υπήρχε η πεποίθηση ότι οι θνητοί που θα το έτρωγαν θα επιθυμούσαν - λόγω της θνησιμότητάς τους - να ζήσουν μαζί με τα Ξωτικά. Το ίδιο το καλαμπόκι ήταν αθάνατο και χρειαζόταν μόνο λίγο ηλιακό φως για να ωριμάσει, βλαστούσε και μεγάλωνε γρήγορα, ενώ μπορούσε κάποιος να το σπείρει σε οποιαδήποτε εποχή. Ήταν όμως επιρρεπές στους βόρειους ανέμους όσο ο Μόργκοθ κατοικούσε εκεί. Οι Έλνταρ το καλλιεργούσαν σε φυλασσόμενες περιοχές και σε ηλιόλουστα ξέφωτα.
