Ντολ Γκούλντουρ

Το Dol Guldur, που ονομάζεται και "Τα Μπουντρούμια του Νεκρομάντη", ήταν το κάστρο και η βάση των δραστηριοτήτων του Sauron όπου εξάσκησε τη μαγεία του υπό το όνομα Νεκρομάντης. Βρισκόταν νότια του Mirkwood για πάνω από 1200 χρόνια στην Tρίτη Eποχή. Dol Guldur σημαίνει "Λόφος της Μαγείας" στη Sindarin.

 
Το Ντολ Γκούλντουρ ήταν αρχικά γνωστό ως Άμον Λανκ στο Μεγάλο Πράσινο Δάσος. Ήταν η πρωτεύουσα των Σίλβαν Ξωτικών του Ορόφερ, που είχαν φύγει βόρεια στα Σκοτεινά Βουνά (αργότερα γνωστά ως Βουνά του Μίρκγουντ). Κάπου μετά το 1000 της Τρίτης Εποχής, μια κακή παρουσία κατέλαβε το Άμον Λανκ. Ήταν το 1050 όταν μια σκιά έπεσε πάνω από το Πράσινο Δάσος και τότε άρχισε να ονομάζεται Μίρκγουντ, το Δάσος της Σκοτεινιάς. Η εχθρική αυτή οντότητα ήταν γνωστή στους λαούς ως "ο Νεκρομάντης".

Το Συμβούλιο των Μάγων φοβόταν για πολύ καιρό ότι ο Νεκρομάντης δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον ίδιο τον Σάουρον, ο οποίος ανέκτησε κρυφά τις δυνάμεις του μετά την ήττα του στον Πόλεμο της Τελευταίας Συμμαχίας. Το 2063 ο Γκάνταλφ πήγε στον Ντολ Γκούλντουρ και ο Νεκρομάντης, ο οποίος δεν ήταν ακόμη ισχυρός, έφυγε στην Ανατολή για να μην ταυτοποιηθεί.

Μετά από τέσσερις αιώνες, το 2460, όταν ο Σμήγκολ βρήκε το Ένα Δαχτυλίδι, ο Νεκρομάντης επέστρεψε εκεί. Μία σκοτεινή σκιά πήγαζε από το Ντολ Γκούλντουρ, ενώ μια χρυσή ομίχλη που προερχόταν από το Λοθλόριεν στα δυτικά πολεμούσε με το σκοτάδι που ερχόταν από το Μίρκγουντ. Το 2510 της Τρίτης Εποχής, όταν ο Έορλ οδηγούσε τους αναβάτες του στη Μάχη του Πεδίου του Κέλεμπραντ, κατεύθυνε τις δυνάμεις του προς τα δυτικά για να αποφύγει την σκιά, και μπήκαν στην ομίχλη.

Το 2845, ο Θράιν Β', ο Βασιλιάς του Εξόριστου Λαού του Ντούριν και κάτοχος του τελευταίου από τα Επτά Δαχτυλίδια των Νάνων, ξεκίνησε ταξίδι προς το Μοναχικό Βουνό, κατά τη διάρκεια του οποίου πιάστηκε, φυλακίστηκε και βασανίστηκε στα μπουντρούμια του Ντολ Γκούλντουρ, αλλά του πήραν και το Δαχτυλίδι. Το 2850, ο Γκάνταλφ εισήλθε και πάλι στο Ντολ Γκούλντουρ, όπου βρήκε τον ετοιμοθάνατο Θράιν. Εκείνος του έδωσε τον χάρτη και το κλειδί για να τα παραδώσει στον Θόριν, παρ' όλο που ο Θράιν δεν μπόρεσε να του πει ούτε το δικό του όνομα ούτε του γιου του πριν πεθάνει. Ο Γκάνταλφ επιβεβαίωσε ότι ο Νεκρομάντης, ο αρχηγός του Ντολ Γκούλντουρ εκείνη την εποχή, ήταν ο Σάουρον.

Ο Γκάνταλφ επέστρεψε στο Λευκό Συμβούλιο και παρότρυνε μια επίθεση στο Ντολ Γκούλντουρ, αλλά η πρότασή του απορρίφθηκε από τον Σάρουμαν, ο οποίος κρυφά είχε αρχίσει να ψάχνει για το Ένα Δαχτυλίδι στην περιοχή μέχρι τότε. Το 2941 της Τρίτης Εποχής ο Σάρουμαν τελικά συμφώνησε να γίνει επίθεση, η οποία συνέπεσε χρονικά με την Αποστολή του Ερέμπορ. Αυτό σχεδιάστηκε προσεκτικά από τον Γκάνταλφ, έτσι ώστε ο Σάουρον και ο Σμάουγκ δεν θα μπορούσαν να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον. Κατά τη διάρκεια της επίθεσης, ο Σάουρον κατέφυγε στην Μόρντορ.

Το 2951 το Ντολ Γκούλντουρ επανακαταλήφθηκε από τον Καμούλ, τον δεύτερο επικεφαλής, και από δύο άλλους Νάζγκουλ. Τις επόμενες δεκαετίες, το Ντολ Γκούλντουρ ανέκτησε ξανά μέρος της δύναμής του μέχρι τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, κατά τη διάρκεια του οποίου οι δυνάμεις του έκαναν επίθεση στο Βασίλειο του Δάσους και στο Λόριεν, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στα απομακρυσμένα δάση. Ωστόσο, κάθε φορά τους απωθούσαν ο Κέλεμπορν και η Γκαλάντριελ που κατείχαν τη δύναμη του Νένυα, κάτι που μόνο ο ίδιος ο Σάουρον θα μπορούσε να νικήσει.

Το Ντολ Γκούλντουρ τελικά καταστράφηκε και καθαρίστηκε από τα Ξωτικά του Λόριεν, υπό την ηγεσία της Γκαλάντριελ, μετά την πτώση του Σάουρον.