Oι Κύκλοι του Κόσμου

Oι Κύκλοι του Κόσμου ήταν ένας γενικός όρος που μάλλον αναφερόταν στα όρια μεταξύ του Κόσμου και του Εξώτερου Κενού, αν και η χρήση του είναι ασαφής και δεν φαίνεται να είναι απόλυτα συνεπής.

 
Σε ορισμένες από τις χρήσεις του φαίνεται να είναι ένας περιεκτικός όρος, που περιγράφει το σύνολο του Κόσμου, των γύρω θαλασσών και των αέρηδών του, ενώ συμπεριλαμβάνει και το Άμαν. Η περιοχή πέρα ​​από τους Κύκλους είναι ο τόπος όπου κατοικεί ο Ιλούβαταρ (και μάλλον και εκείνοι οι Άινουρ που δεν κατέβηκαν στην Άρντα). Ο Μαέδρος φοβόταν ότι, λόγω του Όρκου του Φέανορ, δεν θα μπορούσαν πλέον να "φτάσουν στον Ιλούβαταρ πέρα ​​από τους Κύκλους του Κόσμου".

Ήταν η μοίρα των Ανθρώπων να περνάνε έξω από τους Κύκλους του Κόσμου μετά τον θάνατο. Ο Άραγκορν έκανε αναφορά για αυτούς στην Άργουεν στο θάνατό του, λέγοντας ότι δεν θα δεσμεύονταν για πάντα στους Κύκλους του Κόσμου και ότι θα συναντιόντουσαν ξανά. Μια παρόμοια φράση εμφανίζεται στην ιστορία του Μπέρεν και της Λούθιεν, όπου λέγεται ότι οι διαδρομές τους "τους οδήγησαν μαζί πέρα ​​από τα όρια του Κόσμου".

Επιπλέον, οι Νουμενόριανς, με επικεφαλής τον Αρ-Φαραζόν, πήγαν σε πόλεμο με τους Βάλαρ περιμένοντας να αποκτήσουν "αιώνια ζωή μέσα στους Κύκλους του Κόσμου". Με την Πτώση του Νούμενορ ο όρος περιορίστηκε εννοιολογικά. Μετά την Αλλαγή του Κόσμου και την απομάκρυνση του Άμαν, λέγεται ότι τα εδάφη της Απώτατης Δύσης δεν ήταν πλέον εντός των Κύκλων του Κόσμου, αν και εξακολουθούσαν να αποτελούν μέρος του κόσμου υπό μία έννοια. Μετά από αυτό φαίνεται ότι οι Κύκλοι του Κόσμου ήταν απλώς τα όρια των Θνητών Εδαφών της Μέσης-Γης. Στα παιδιά του Έλροντ δόθηκε η επιλογή είτε να γίνουν θνητοί είτε "να περάσουν μαζί του από τον Κύκλο του Κόσμου", και γενικότερα λέγεται ότι τα Ξωτικά που άφησαν τη Μέση-Γη, "ζούν πλέον πέρα ​​από τους Κύκλους του Κόσμου".