Γκλορφίντελ

Ο Glorfindel ήταν ένα Ξωτικό άρχοντας της Gondolin που έζησε κατά τη διάρκεια των Παλαιών Ημερών. Στους θρύλους της Μέσης-Γης, υπάρχει ένα Ξωτικό που ονομάζεται Glorfindel ο οποίος πέθανε την Πρώτη Εποχή, αλλά το όνομα Glorfindel αναφέρεται και πάλι στις ιστορίες της Τρίτης Εποχής. Λέγεται ότι μετά το θάνατό του, στάλθηκε πίσω στην Μέση-Γη από τις Αίθουσες της Αναμονής για να ζήσει και πάλι και ότι αυτοί οι δύο Glorfindels ήταν στην πραγματικότητα το ίδιο Ξωτικό. Δεν έχει γίνει πάντως ξεκάθαρο αν πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο ή για δύο διαφορετικά. Glorfindel σημαίνει στη Sindarin "Χρυσομάλλης".

Ο Γκλορφίντελ στην Πρώτη Εποχή:

Ο Γκλορφίντελ ήταν μεταξύ των Ξωτικών που έφυγαν από τους Αθάνατους Τόπους, αψηφώντας τους Βάλαρ, σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν τα Σίλμαριλς από τον Μόργκοθ. Λέγεται ότι ο Γκλορφίντελ έλαβε μέρος στην εξέγερση, λόγω της συγγένειας και της υποταγής του στον Τούργκον, και ότι ο ίδιος δεν συμμετείχε στην Αδελφοκτονία.

Στη Μέση-Γη, ο Γκλορφίντελ εγκαταστάθηκε στην Γκοντόλιν, το κρυμμένο βασίλειο που ιδρύθηκε από τον Τούργκον. Ήταν ο άρχοντας του Οίκου του Χρυσού Λουλουδιού, και πολέμησε στη Μάχη των Αμέτρητων Δακρύων το έτος 472. Όταν η μάχη είχε χαθεί, ο Γκλορφίντελ βοήθησε τη φύλαξη των πλαϊνών μεριών ενώ ο Tούργκον και οι υπόλοιπες δυνάμεις του υποχώρησαν με ασφάλεια. Η Γκοντόλιν δέχθηκε επίθεση από τις δυνάμεις του Μόργκοθ το έτος 510. Η κόρη του Τούργκον, η Ίντριλ, δραπέτευσε μαζί με τον σύζυγό της, τον Τούορ, και τον γιο τους Εαρέντιλ και άλλους επιζώντες. Ξέφυγαν πάνω από το ψηλό πέρασμα που ονομάζεται Η Σχισμή των Αετών, αλλά τους είχαν στήσει ενέδρα Όρκς και ένας Μπάλρογκ. Ο Γκλορφίντελ πολέμησε τον Μπάλρογκ και αυτό επέτρεψε στους άλλους να ξεφύγουν. Έπεσαν μαζί στην άβυσσο και εκείνος πέθανε. Το σώμα του Γκλορφίντελ ανακτήθηκε από τον Μεγάλο Αετό Θορόντορ και ετάφη κοντά στο πέρασμα κάτω από ένα πράσινο ανάχωμα που καλυπτόταν με κίτρινα λουλούδια.

Η Επιστροφή του Γκλορφίντελ:

Τα Ξωτικά ήταν αθάνατα και, επομένως, δεν πέθαιναν από φυσικά αίτια, αλλά θα μπορούσαν να σκοτωθούν από βία όπως έγινε στην περίπτωση του Γκλορφίντελ. Όταν συμβαίνει αυτό, το πνεύμα τους πηγαίνει στα Δώματα του Μάντος για να κριθούν, και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τα πνεύματά τους θα μπορούσαν να επαναφερθούν στα σώματά τους ώστε να ζήσουν και πάλι.

Όπως σε όλους όσους συμμετείχαν στην εξέγερση, έτσι και στον Γκλορφίντελ είχε απαγορευτεί η επιστροφή του στους Αθάνατους Τόπους, αλλά πιστεύεται ότι αυτός ο περιορισμός δεν ίσχυσε στην δική του περίπτωση, λόγω της ευγενούς θυσίας του για την υπεράσπιση του λαού της Γκοντόλιν. Μετενσαρκώθηκε και κατοικούσε για κάποιο χρονικό διάστημα στους Αθάνατους Τόπους. Μπορεί να είχε γίνει φίλος και οπαδός του Μάια Ολόριν, ο οποίος αργότερα έγινε γνωστός ως Γκάνταλφ. Είναι αβέβαιο το πότε επέστρεψε ο Γκλορφίντελ στη Μέση-Γη. Ενδέχεται να συνόδευσε τον Γκάνταλφ γύρω στο έτος 1000 της Τρίτης Εποχής. Πιο πιθανό είναι όμως ότι ο Γκλορφίντελ ήρθε νωρίτερα, πιθανώς γύρω στο έτος 1600 της Δεύτερης Εποχής τότε που ο Σάουρον σφυρηλάτησε το Ένα Δαχτυλίδι.

Ο Γκλορφίντελ στην Τρίτη Εποχή:
Ο Γκλορφίντελ έζησε στο Ρίβεντελ, το βασίλειο του Έλροντ. Το 1974, ο Μάγος-βασιλιάς της Άνγκμαρ εισέβαλε στο βόρειο βασίλειο της Άρνορ. Ο Γκλορφίντελ οδήγησε έναν στρατό από το Ρίβεντελ για τη Μάχη του Φόρνοστ το 1975 και βοήθησε να νικήσουν τις δυνάμεις του Μάγου-βασιλιά. Τον Οκτώβριο του 3018, έφτασε η είδηση στο Ρίβεντελ από τον Γκίλντορ Ινγκλόριον ότι ο Φρόντο Μπάγκινς όδευε για το Ρίβεντελ καταδιωκόμενος από τους Νάζγκουλ και τον Μάγο-βασιλιά. Ο Γκλορφίντελ ήταν ένας από τους λίγους στο Ρίβεντελ που ήταν αρκετά ισχυροί για να αντιμετωπίσουν τους εννέα Νάζγκουλ. Στις 9 Οκτωβρίου, έφυγε πάνω στο λευκό άλογό του, Άσφαλοθ, και ακολούθησε τον Μεγάλο Ανατολικό Δρόμο προς την τελευταία γέφυρα στον ποταμό Χόργουελ. Εκεί, στις 11 Οκτωβρίου, ο Γκλορφίντελ βρήκε τρεις Νάζγκουλ συμπεριλαμβανομένου και του Καμούλ. Ο Γκλορφίντελ άφησε μια πράσινη πέτρα στη γέφυρα ως ένδειξη ότι ήταν πλέον ασφαλής προς διάβαση, και καταδίωξε τους Νάζγκουλ δυτικά.

Ο Άραγκορν βρήκε την πράσινη πέτρα στις 13 Οκτωβρίου και οδήγησε τα Χόμπιτς με ασφάλεια παραπέρα. Ο Γκλορφίντελ ακολούθησε τα ίχνη τους στις 16 Οκτωβρίου και κατά το σούρουπο στις 18 Οκτωβρίου τους έφτασε. Στον Φρόντο, ο Γκλορφίντελ φάνηκε να λάμπει με ένα εσωτερικό φως, και όταν το Ξωτικό άγγιξε την πληγή που του είχε κάνει ο Μάγος-βασιλιάς, ο Φρόντο ένιωσε την ψύχρα και τον πόνο να μειώνονται και η όρασή του καθάρισε. Ο Γκλορφίντελ έβαλε τον Φρόντο στον Άσφαλοθ και κατευθύνθηκε προς το Ρίβεντελ. Στις Διαβάσεις του Μπρούινεν στις 20 Οκτωβρίου, οι Εννέα Νάζγουλ εμφανίστηκαν. Ο Φρόντο αισθάνθηκε υποχρεωμένος να σταματήσει, αλλά ο Γκλορφίντελ φώναξε τον Άσφαλοθ και το άλογο μετέφερε τον Φρόντο κατά μήκος του ποταμού. Από την άλλη μεριά, ο Φρόντο και πάλι ένιωσε την εντολή να σταματήσει και γύρισε να αντιμετωπίσει τους Νάζγκουλ. Ο Γκλορφίντελ γνώριζε ότι ο Έλροντ θα πρόσταζε τα νερά του ποταμού να σηκωθούν εναντίον των Νάζγκουλ, και έτσι οδήγησε τους Νάζγκουλ στο ποτάμι. Ο Γκλορφίντελ αποκάλυψε τον εαυτό του ως έναν ισχυρό οργισμένο Ξωτικό-άρχοντα, και καθώς ο ίδιος προχωρούσε έλαμπε με ένα λαμπρό λευκό φως. Οι Νάζγκουλ παρασύρθηκαν από νερά της πλημμύρας και επέστρεψαν στη Μόρντορ.

Ο Γκλορφίντελ παρακολούθησε το Συμβούλιο του Έλροντ στις 25 Οκτωβρίου. Όταν προτάθηκε ότι το Δαχτυλίδι θα μπορούσε να σταλεί στον Τομ Μπομπαντίλ, ο Γκλορφίντελ απάντησε ότι ο Τομ δεν θα είναι εις θέση να το κρατήσει ασφαλές από τον Σάουρον για πάντα. Είπε ότι το Δαχτυλίδι θα πρέπει να σταλεί στη Θάλασσα ή να ριχτεί στη Θάλασσα ή να καταστραφεί - ακόμη και αν η καταστροφή του Ενός Δαχτυλιδιού θα σήμαινε ότι τα Τρία Δαχτυλίδια των Ξωτικών θα έχαναν τη δύναμή τους. Τελικά αποφάσισαν ότι η μόνη λύση ήταν να καταστραφεί το Δαχτυλίδι, και ο Φρόντο Μπάγκινς προσφέρθηκε εθελοντικά για το έργο αυτό.

Τίποτα περισσότερο δεν είναι γνωστό για τις δραστηριότητες του Γκλορφίντελ κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Δαχτυλιδιού. Μετά τον πόλεμο, πήγε στη Μίνας Τίριθ για το γάμο της Άργουεν και του Άραγκορν. Η μοίρα του δεν είναι γνωστή, αλλά φαίνεται πολύ πιθανό ότι τελικά επέστρεψε στους Αθάνατους Τόπους περνώντας τη θάλασσα.