Ο Finwe ήταν ο πρώτος Υψηλός Βασιλέας των Noldor, ο οποίος οδήγησε το λαό του στο ταξίδι από τη Μέση-Γη στο Valinor στο Ευλογημένο Βασίλειο του Aman. Ήταν πολύ καλός φίλος του Elu Thingol, ο οποίος αργότερα έγινε ο βασιλιάς του Doriath. Τον σκότωσε ο Melkor στο Formenos.
Τα πρώτα Ξωτικά ξύπνησαν στη Μέση-Γη κοντά στον κόλπο της Θάλασσας του Χέλκαρ, που ονομάζεται Κουιβιένεν, το 1050 των Χρόνων των Δέντρων. Όταν ο Βάλα Όρομε βρήκε τα Ξωτικά κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στη Μέση-Γη, τα αγάπησε και τους προέτρεψε να ταξιδέψουν μαζί του για το Βάλινορ ώστε να δουν την θαυμάσια ομορφιά του. Τα Ξωτικά, ωστόσο, υποπτεύθηκαν την πρόσκληση αυτή και φοβήθηκαν, έτσι ώστε επελέγησαν τρεις πρεσβευτές από τις ομάδες συγγενών τους για να πάνε στη θέση τους και να αναφέρουν αυτά που είχαν δει όταν θα επέστρεφαν. Ένας από αυτούς ήταν ο Φίνγουε ο οποίος μαζί με τον Ίνγκουε και τον Έλγουε πήγαν στο Ευλογημένο Βασίλειο με τον Όρομε. Όταν επέστρεψαν ήταν εις θέση να πείσουν τα Ξωτικά να πάνε στο μεγάλο ταξίδι στη Δύση. Ο Φίνγουε έγινε αρχηγός των Νόλντορ και τελικά έφτασαν στο Βάλινορ ακριβώς μετά από τους Βάνυαρ. Εκεί εγκαταστάθηκαν αυτός και οι δικοί του και ο Φίνγουε έγινε βασιλιάς του λαού του.
Ερωτευμένοι με το Βάλινορ, ο Φίνγουε και οι άλλοι δύο σύντροφοί του επέστρεψαν στη Μέση-Γη και προσπάθησαν να πείσουν τους αντίστοιχους λαούς τους να τους ακολουθήσουν πίσω στο Άμαν. Εκείνοι που συμφώνησαν να ακολουθήσουν τον Όρομε πήραν το όνομα Έλνταρ. Ανάμεσά τους ήταν τα Ξωτικά των οποίων ηγούταν ο Φίνγουε, οι οποίοι τελικά έγιναν γνωστοί με το όνομα Νόλντορ. Αργότερα έγιναν μαθητές του Άουλε του Μεταλλουργού. Ο μεγαλύτερος γιος του Φίνγουε, ο Φέανορ, θα γίνει ο μεγαλύτερος τεχνίτης μεταξύ των Ξωτικών του Βάλινορ. Κατά την άφιξή του στο Άμαν, ο Φίνγουε ενοχλήθηκε από το χωρισμό από τον φίλο του, τον Έλγουε, ο οποίος επέλεξε να παραμείνει στο Μπελέριαντ. Οι Νόλντορ εγκαταστάθηκαν στο λόφο του Τούνα, που ύψωσαν για αυτούς οι Βάλαρ και, υπό την ηγεσία του Φίνγουε, ζούσαν στην πόλη της Tίριον, την οποία μοιράστηκαν με τους Βάνυαρ. Κατά την κατασκευή του σπιτιού του Φίνγουε, οι κτίστες βρήκαν πολύτιμους λίθους από τους οποίους δημιούργησαν αμέτρητα κοσμήματα που δόθηκαν ελεύθερα για τον εμπλουτισμό του Βάλινορ. Αργότερα, ο Ίνγκουε και οι δικοί του έφυγαν από την πόλη της Tίριον και ο Φίνγουε παρέμεινε ο μόνος βασιλιάς να διοικεί την Τίριον.
Η πρώτη σύζυγος του Φίνγουε ήταν η Μίριελ Σέριντε, εξειδικευμένη σε όλα τα πράγματα που απαιτούσαν λεπτότητα. Από την αγάπη τους γεννήθηκε ο γιος τους, ο Κουρουφίνγουε, ο οποίος αργότερα θα γίνει γνωστός ως Φέανορ. Καθώς ήρθε στον κόσμο, εξάντλησε τη δύναμη της Mίριελ και την όρεξή της για ζωή, και εκείνη ζήτησε να της επιτραπεί να ξεκουραστεί στον Κήπο του Λόριεν. Ο Φίνγουε ήταν βαθύτατα θλιμμένος από αυτό το γεγονός. Ο ίδιος δεν θέλησε να αφήσει το παιδί χωρίς μητέρα, ούτε όμως ήθελε να είναι και το τελευταίο τους. Αλλά όταν εκείνη του εξήγησε ότι η δύναμη που θα μπορούσε να θρέψει πολλά παιδιά, είχε όλη δοθεί στον Φέανορ, εκείνος δεν είχε άλλη επιλογή από το να αποδεχθεί το αίτημά της. Και έτσι η Μίριελ κοιμήθηκε στους Κήπους του Ίρμο. Το πνεύμα της τελικά έφυγε από το σώμα της και έγινε το πρώτο πρόσωπο που πέθανε στο Άμαν.
Ήταν ένα σοκαριστικό γεγονός για όλους εκείνους που ζούσαν στο Βάλινορ, καθότι ποτέ κανείς δικός τους δεν είχε πεθάνει από ελεύθερη βούληση. Για αρκετό καιρό ο Φίνγουε έζησε μέσα στη θλίψη και επισκεπτόταν συχνά το σώμα της Μίριελ, αλλά καθώς η μοναξιά και η έλλειψη χαράς ολοένα και αυξάνονταν, σταμάτησε να την επισκέπτεται. Ολόκληρη η αγάπη του δόθηκε στο γιο του, τον Φέανορ, ο οποίος μεγάλωσε και έγινε ισχυρός και εξειδικευμένος σε ό,τι απαιτούσε χέρια και μυαλό. Παντρεύτηκε τη Νέρντανελ και έδωσε στον Φίνγουε επτά εγγόνια.
Ο Φίνγουε δεν μπορούσε να ζει μόνος του και επιζητούσε να παντρευτεί για δεύτερη φορά. Η δεύτερη σύζυγός του ήταν η Ίντις η Δίκαιη, μια Βάνυα με χρυσά μαλλιά, και τον αγάπησε πολύ. Του έδωσε δύο γιους, τον Φινγκόλφιν και τον Φινάρφιν, καθώς και δύο κόρες, την Φίντις και την Ίριμε. Όμως παρόλο που ο Φίνγουε ήταν ευτυχισμένος και πάλι, η σκιά της Μίριελ δεν έφυγε ποτέ από τον Οίκο του, ειδικότερα μάλιστα αφότου ο Φέανορ εξέφρασε την αντίθεσή του με το δεύτερο γάμο του πατέρα του. Οι γιοι του Φίνγουε ποτέ δεν έζησαν μαζί και ποτέ δεν είχαν στενούς δεσμούς μεταξύ τους.
Μετά από τρεις εποχές φυλάκισης, ο Μέλκορ απελευθερώθηκε από την φυλάκισή του στο Μάντος και, επειδή κέρδισε την εμπιστοσύνη των Βάλαρ και πάλι, του επετράπει τελικά να περιφέρεται ελεύθερα στο Βάλινορ. Ο Μέλκορ επιθυμούσε τα Σίλμαριλς, τα τρία μεγάλα κοσμήματα που ήταν φτιαγμένα με τεράστια δεξιοτεχνία από τα χέρια του Φέανορ, και αναζητούσε έναν τρόπο να τα κλέψει. Έτσι για αρκετό καιρό έσπερνε τόσα πολλά ψέματα, ώστε στο τέλος όλοι οι Νόλντορ άρχισαν τις διαμάχες μεταξύ τους, εναντίον των άλλων Ξωτικών, ακόμη και εναντίον των Βάλαρ.
Ο Οίκος του Φίνγουε δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Υπήρχαν ήδη διαφωνίες μεταξύ των γιων του, και τα γεγονότα αυτά μόνο να τις χειροτερέψουν μπορούσαν. Ο Φίνγουε συγκάλεσε συμβούλιο και προσπάθησε να μετριάσει λίγο τα πράγματα. Προς το παρόν, η απόφασή του αυτή φάνηκε να στέφεται με επιτυχία, καθότι ο Φινγκόλφιν γονάτισε μπροστά στον Φίνγουε, φιμώνοντας έτσι τις σκέψεις και τις διαφωνίες που είχε εν σχέσει με τον μεγαλύτερο αδελφό του. Μετά από αυτό, οι Βάλαρ κάλεσαν τον Φέανορ να απολογηθεί για τα λόγια που είπε εναντίον τους, και τότε οι πράξεις του Μέλκορ αποκαλύφθηκαν. Ωστόσο, και ο Φέανορ καταδικάστηκε σε δώδεκα χρόνια εξορίας, και απομακρύνθηκε βόρεια, στο φρούριο του Φόρμενος. Λόγω της μεγάλης αγάπης που είχε για τον πρωτότοκο γιο του, ο Φίνγουε παραιτήθηκε από το θρόνο ως βασιλιάς των Νόλντορ και ακολούθησε τον Φέανορ στην εξορία.
Ο Μέλκορ , λόγω της εμμονής του να έχει τα Σίλμαριλς για τον εαυτό του, πήγε τόσο μακριά ώστε να τα διεκδικήσει στις πύλες του Φόρμενος. Ο Φέανορ τον απέρριψε με μανία, ενώ ο Φίνγουε έστειλε αγγελιοφόρους στον Μάνγουε. Ήταν κατά τη διάρκεια μιας γιορτής όταν ο Μέλκορ επέστρεψε. Όλοι στο Βάλινορ συμμετείχαν στις εορταστικές εκδηλώσεις, εκτός από τον Φίνγουε, ο οποίος, λόγω της αφοσίωσής του στον Φέανορ και γεμάτος πικρία για την εξορία του γιου του, επέλεξε να παραμείνει στο Φόρμενος, αρνούμενος έτσι να υπακούσει στο κάλεσμα του Μάνγουε. Αφότου ο Μέλκορ και η Ουνγκόλιαντ κατέστρεψαν τα Δύο Δέντρα του Βάλινορ, κατευθύνθηκαν προς το Φόρμενος. Μόνος του, ο Φίνγουε είχε το θάρρος να σταθεί μπροστά στον Τρόμο του Σκότους. Εκεί, μπροστά από τις πύλες του Φόρμενος, ο πρώτος βασιλιάς των Νόλντορ σκοτώθηκε και έτσι το πρώτο αίμα χύθηκε στο βασίλειο του Άμαν. Ο Μέλκορ μπήκε δυναμικά στο φρούριο και έκλεψε τα Σίλμαριλς, βυθίζοντας το Ευλογημένο Βασίλειο στο σκοτάδι και κινητοποιώντας τους Νόλντορ να απομακρυνθούν από το Βάλινορ.
Μετά το θάνατό του, ο Φίνγουε έμεινε για κάποιο διάστημα στις Αίθουσες του Μάντος όπου συναντήθηκε με την Μίριελ, την πρώτη του σύζυγο. Αργότερα, όταν οι Βάλαρ συμφώνησαν ότι ο Φίνγουε πρέπει να γυρίσει πίσω στη ζωή, εκείνος αρνήθηκε, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στη Μίριελ να μετενσαρκωθεί.
Ερωτευμένοι με το Βάλινορ, ο Φίνγουε και οι άλλοι δύο σύντροφοί του επέστρεψαν στη Μέση-Γη και προσπάθησαν να πείσουν τους αντίστοιχους λαούς τους να τους ακολουθήσουν πίσω στο Άμαν. Εκείνοι που συμφώνησαν να ακολουθήσουν τον Όρομε πήραν το όνομα Έλνταρ. Ανάμεσά τους ήταν τα Ξωτικά των οποίων ηγούταν ο Φίνγουε, οι οποίοι τελικά έγιναν γνωστοί με το όνομα Νόλντορ. Αργότερα έγιναν μαθητές του Άουλε του Μεταλλουργού. Ο μεγαλύτερος γιος του Φίνγουε, ο Φέανορ, θα γίνει ο μεγαλύτερος τεχνίτης μεταξύ των Ξωτικών του Βάλινορ. Κατά την άφιξή του στο Άμαν, ο Φίνγουε ενοχλήθηκε από το χωρισμό από τον φίλο του, τον Έλγουε, ο οποίος επέλεξε να παραμείνει στο Μπελέριαντ. Οι Νόλντορ εγκαταστάθηκαν στο λόφο του Τούνα, που ύψωσαν για αυτούς οι Βάλαρ και, υπό την ηγεσία του Φίνγουε, ζούσαν στην πόλη της Tίριον, την οποία μοιράστηκαν με τους Βάνυαρ. Κατά την κατασκευή του σπιτιού του Φίνγουε, οι κτίστες βρήκαν πολύτιμους λίθους από τους οποίους δημιούργησαν αμέτρητα κοσμήματα που δόθηκαν ελεύθερα για τον εμπλουτισμό του Βάλινορ. Αργότερα, ο Ίνγκουε και οι δικοί του έφυγαν από την πόλη της Tίριον και ο Φίνγουε παρέμεινε ο μόνος βασιλιάς να διοικεί την Τίριον.
Η πρώτη σύζυγος του Φίνγουε ήταν η Μίριελ Σέριντε, εξειδικευμένη σε όλα τα πράγματα που απαιτούσαν λεπτότητα. Από την αγάπη τους γεννήθηκε ο γιος τους, ο Κουρουφίνγουε, ο οποίος αργότερα θα γίνει γνωστός ως Φέανορ. Καθώς ήρθε στον κόσμο, εξάντλησε τη δύναμη της Mίριελ και την όρεξή της για ζωή, και εκείνη ζήτησε να της επιτραπεί να ξεκουραστεί στον Κήπο του Λόριεν. Ο Φίνγουε ήταν βαθύτατα θλιμμένος από αυτό το γεγονός. Ο ίδιος δεν θέλησε να αφήσει το παιδί χωρίς μητέρα, ούτε όμως ήθελε να είναι και το τελευταίο τους. Αλλά όταν εκείνη του εξήγησε ότι η δύναμη που θα μπορούσε να θρέψει πολλά παιδιά, είχε όλη δοθεί στον Φέανορ, εκείνος δεν είχε άλλη επιλογή από το να αποδεχθεί το αίτημά της. Και έτσι η Μίριελ κοιμήθηκε στους Κήπους του Ίρμο. Το πνεύμα της τελικά έφυγε από το σώμα της και έγινε το πρώτο πρόσωπο που πέθανε στο Άμαν.
Ήταν ένα σοκαριστικό γεγονός για όλους εκείνους που ζούσαν στο Βάλινορ, καθότι ποτέ κανείς δικός τους δεν είχε πεθάνει από ελεύθερη βούληση. Για αρκετό καιρό ο Φίνγουε έζησε μέσα στη θλίψη και επισκεπτόταν συχνά το σώμα της Μίριελ, αλλά καθώς η μοναξιά και η έλλειψη χαράς ολοένα και αυξάνονταν, σταμάτησε να την επισκέπτεται. Ολόκληρη η αγάπη του δόθηκε στο γιο του, τον Φέανορ, ο οποίος μεγάλωσε και έγινε ισχυρός και εξειδικευμένος σε ό,τι απαιτούσε χέρια και μυαλό. Παντρεύτηκε τη Νέρντανελ και έδωσε στον Φίνγουε επτά εγγόνια.
Ο Φίνγουε δεν μπορούσε να ζει μόνος του και επιζητούσε να παντρευτεί για δεύτερη φορά. Η δεύτερη σύζυγός του ήταν η Ίντις η Δίκαιη, μια Βάνυα με χρυσά μαλλιά, και τον αγάπησε πολύ. Του έδωσε δύο γιους, τον Φινγκόλφιν και τον Φινάρφιν, καθώς και δύο κόρες, την Φίντις και την Ίριμε. Όμως παρόλο που ο Φίνγουε ήταν ευτυχισμένος και πάλι, η σκιά της Μίριελ δεν έφυγε ποτέ από τον Οίκο του, ειδικότερα μάλιστα αφότου ο Φέανορ εξέφρασε την αντίθεσή του με το δεύτερο γάμο του πατέρα του. Οι γιοι του Φίνγουε ποτέ δεν έζησαν μαζί και ποτέ δεν είχαν στενούς δεσμούς μεταξύ τους.
Μετά από τρεις εποχές φυλάκισης, ο Μέλκορ απελευθερώθηκε από την φυλάκισή του στο Μάντος και, επειδή κέρδισε την εμπιστοσύνη των Βάλαρ και πάλι, του επετράπει τελικά να περιφέρεται ελεύθερα στο Βάλινορ. Ο Μέλκορ επιθυμούσε τα Σίλμαριλς, τα τρία μεγάλα κοσμήματα που ήταν φτιαγμένα με τεράστια δεξιοτεχνία από τα χέρια του Φέανορ, και αναζητούσε έναν τρόπο να τα κλέψει. Έτσι για αρκετό καιρό έσπερνε τόσα πολλά ψέματα, ώστε στο τέλος όλοι οι Νόλντορ άρχισαν τις διαμάχες μεταξύ τους, εναντίον των άλλων Ξωτικών, ακόμη και εναντίον των Βάλαρ.
Ο Οίκος του Φίνγουε δεν αποτέλεσε εξαίρεση. Υπήρχαν ήδη διαφωνίες μεταξύ των γιων του, και τα γεγονότα αυτά μόνο να τις χειροτερέψουν μπορούσαν. Ο Φίνγουε συγκάλεσε συμβούλιο και προσπάθησε να μετριάσει λίγο τα πράγματα. Προς το παρόν, η απόφασή του αυτή φάνηκε να στέφεται με επιτυχία, καθότι ο Φινγκόλφιν γονάτισε μπροστά στον Φίνγουε, φιμώνοντας έτσι τις σκέψεις και τις διαφωνίες που είχε εν σχέσει με τον μεγαλύτερο αδελφό του. Μετά από αυτό, οι Βάλαρ κάλεσαν τον Φέανορ να απολογηθεί για τα λόγια που είπε εναντίον τους, και τότε οι πράξεις του Μέλκορ αποκαλύφθηκαν. Ωστόσο, και ο Φέανορ καταδικάστηκε σε δώδεκα χρόνια εξορίας, και απομακρύνθηκε βόρεια, στο φρούριο του Φόρμενος. Λόγω της μεγάλης αγάπης που είχε για τον πρωτότοκο γιο του, ο Φίνγουε παραιτήθηκε από το θρόνο ως βασιλιάς των Νόλντορ και ακολούθησε τον Φέανορ στην εξορία.
Ο Μέλκορ , λόγω της εμμονής του να έχει τα Σίλμαριλς για τον εαυτό του, πήγε τόσο μακριά ώστε να τα διεκδικήσει στις πύλες του Φόρμενος. Ο Φέανορ τον απέρριψε με μανία, ενώ ο Φίνγουε έστειλε αγγελιοφόρους στον Μάνγουε. Ήταν κατά τη διάρκεια μιας γιορτής όταν ο Μέλκορ επέστρεψε. Όλοι στο Βάλινορ συμμετείχαν στις εορταστικές εκδηλώσεις, εκτός από τον Φίνγουε, ο οποίος, λόγω της αφοσίωσής του στον Φέανορ και γεμάτος πικρία για την εξορία του γιου του, επέλεξε να παραμείνει στο Φόρμενος, αρνούμενος έτσι να υπακούσει στο κάλεσμα του Μάνγουε. Αφότου ο Μέλκορ και η Ουνγκόλιαντ κατέστρεψαν τα Δύο Δέντρα του Βάλινορ, κατευθύνθηκαν προς το Φόρμενος. Μόνος του, ο Φίνγουε είχε το θάρρος να σταθεί μπροστά στον Τρόμο του Σκότους. Εκεί, μπροστά από τις πύλες του Φόρμενος, ο πρώτος βασιλιάς των Νόλντορ σκοτώθηκε και έτσι το πρώτο αίμα χύθηκε στο βασίλειο του Άμαν. Ο Μέλκορ μπήκε δυναμικά στο φρούριο και έκλεψε τα Σίλμαριλς, βυθίζοντας το Ευλογημένο Βασίλειο στο σκοτάδι και κινητοποιώντας τους Νόλντορ να απομακρυνθούν από το Βάλινορ.
Μετά το θάνατό του, ο Φίνγουε έμεινε για κάποιο διάστημα στις Αίθουσες του Μάντος όπου συναντήθηκε με την Μίριελ, την πρώτη του σύζυγο. Αργότερα, όταν οι Βάλαρ συμφώνησαν ότι ο Φίνγουε πρέπει να γυρίσει πίσω στη ζωή, εκείνος αρνήθηκε, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στη Μίριελ να μετενσαρκωθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου