Τα Βασίλεια της Εξορίας και η Γενεαλογία τους

ΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΡΙΑΣ

Η γενεαλογία του Βορείου Βασιλείου

Οι κληρονόμοι του Ισίλντουρ

Άρνορ: Ελέντιλ (♱3441 Δ.Ε.), Ισίλντουρ (♱2 Τ.Ε.), Βαλάντιλ (♱249), Έλντακαρ (♱339), Άρανταρ (♱435), Τάρκιλ (♱515), Ταρόντορ (♱602), Βαλάντουρ (♱652), Ελέντουρ (♱777), Εαρέντουρ (♱861).

Αρθεντάιν (Βασίλειο των Ντουνεντάιν): Άμλαϊθ του Φόρνοστ (ο μεγαλύτερος γιος του Εαρέντουρ) (♱946), Μπέλεγκ (♱1029), Μάλορ (♱1110), Κέλεφαρν (♱1191), Κελεμπρίντορ (♱1272), Μαλβέγκιλ (♱1349), 'Αργκελεμπ Α' (♱1356), Άρβελεγκ Ά (♱1409), Άραφορ (♱1589), Άραφαντ (♱1964), Αρβέντουι (ο τελευταίος βασιλιάς) (♱1975). Τέλος του Βορείου Βασιλείου.

Άρνορ

H Arnor, γνωστή και ως Βόρειο Βασίλειο, ήταν το βασίλειο των Dúnedain που βρισκόταν στη γη του Eriador στη Μέση-Γη. Ιδρύθηκε από τον Elendil μετά την διαφυγή του από τον Καταποντισμό του Numenor. Ήταν η αρχική έδρα του Υψηλού Βασιλιά της Arnor που κυβερνούσε τόσο την Arnor όσο και την Gondor. Συνδέθηκε με τους Υψηλούς Βασιλείς της Γραμμής του Elendil, η βασιλεία της οποίας αποκαταστάθηκε με την στέψη του Εlessar, μετά τον Πόλεμο του Δαχτυλιδιού, στο ξεκίνημα της Τέταρτης Εποχής. Arnor σημαίνει "Γη του Βασιλιά" στη Sindarin.

Η Άρνορ ιδρύθηκε το 3320 της Δεύτερης Εποχής από τον Ελέντιλ, ενώ οι γιοί του, Ισίλντουρ και Ανάριον, ίδρυσαν το νότιο βασίλειο της Γκόντορ την ίδια εποχή. Και τα δύο βασίλεια είναι γνωστά ως "Τα Βασίλεια των Ντουνεντάιν στην Εξορία". Στις μέρες της δόξας της, η Άρνορ περιλάμβανε σχεδόν ολόκληρη την περιοχή του Ερίαντορ μεταξύ των ποταμών Μπρούινεν και Γκουαθλό στα ανατολικά (ανατολικά των οποίων ήταν το Ρίβεντελ), και τον Λούν στα δυτικά (δυτικά του οποίου ήταν το Λίντον). Περιλάμβανε επίσης το Μπρι και την περιοχή που αργότερα θα γινόταν γνωστή ως Σάιρ. Ο πληθυσμός της Άρνορ περιλάμβανε τους Ντουνεντάιν στις δυτικές κεντρικές περιοχές και τους μικτούς ή αυτόχθονες πληθυσμούς. Η αρχική πρωτεύουσα ήταν η Αννούμινας κοντά στη λίμνη Νενούιαλ, ενώ το βασίλειο περιλάμβανε πόλεις όπως τις Φόρνοστ, Θάρμπαντ και Λοντ Ντάερ, αλλά και παρατηρητήρια όπως το Άμον Σούλ και το Ελοστίριον.

Αντούνιε

To Andúnië ήταν μια σημαντική πόλη και λιμάνι στο δυτικό μέρος της Νήσου του Númenor. Βρισκόταν στον Κόλπο του Andúnië στην περιοχή Andustar. Ήταν μία από τις κυριότερες πόλεις του Númenor και ήταν περισσότερο γνωστό ως το λιμάνι όπου τα Ξωτικά του Tol Eressëa κατέφταναν πιο συχνά για να επισκεφτούν τους Númenóreans. Andúnië σημαίνει "Ηλιοβασίλεμα" στην Quenya.

Το Αντούνιε βρισκόταν στον Κόλπο του Αντούνιε στην περιοχή Άντουσταρ και ήταν το σπίτι των Αρχόντων του Αντούνιε, οι οποίοι κατάγονταν από τον Βαλάντιλ, και που ήταν φημισμένοι και αξιοσέβαστοι ευγενείς του Νούμενορ, καθώς και μέλη του Συμβουλίου του Σκήπτρου. Εκεί, στην πόλη-λιμάνι, έφταναν τα Ξωτικά του Τολ Ερεσσέα φέρνοντας δώρα στους Νουμενόριανς, σε μια εποχή προτού πέσει η Σκιά πάνω στο Νούμενορ. Μέρος της πόλης βρισκόταν δίπλα στην ακτή, αλλά πολλές κατοικίες βρίσκονταν στις παρυφές των πλαγιών. Ο κεντρικός δρόμος του Νούμενορ, ο οποίος περνούσε από τη Ρόμεννα προς τα δυτικά και μέσα από το Αρμένελος, συνέχιζε ως το Αντούνιε. Την περίοδο μετά τον Βασιλιά Ταρ-Ανκάλιμον, το Αντούνιε έγινε λιμένας των Πιστών.

Βαλάντιλ

O Valandil, ο νεότερος γιος του Isildur, ήταν ο 3ος Βασιλιάς της Arnor και ο μακροβιότερος Βασιλιάς σε Βορρά και Νότο, μιας και κυβέρνησε για 239 χρόνια. Τον διαδέχτηκε ο γιος του, ο Eldacar. Valandil σημαίνει "Φίλος των Valar" στην Quenya.

Ο Βαλάντιλ ήταν ο νεότερος από τους τέσσερεις γιούς του Ισίλντουρ. Ήταν ακόμα παιδί στην περίοδο του Πολέμου της Τελευταίας Συμμαχίας, στον οποίο σκοτώθηκε ο παππούς του, ο Ελέντιλ. Εξαιτίας αυτού, παρέμεινε στο Ρίβεντελ όταν ο πατέρας του και οι αδερφοί του πήγαν στο νότο, και ήταν ακολούθως ο μοναδικός γιος του Ισίλντουρ που επέζησε της Πανωλεθρίας των Γκλάντεν Φιλντς. Όταν ενηλικιώθηκε παρέλαβε τα θραύσματα του Νάρσιλ ως κειμήλιο των Κληρονόμων του Ισίλντουρ. Ο Βαλάντιλ στέφθηκε Βασιλιάς το έτος 10 της Τρίτης Εποχής και κυβέρνησε την Άρνορ για 239 χρόνια, περισσότερο από οποιονδήποτε Βασιλιά στο Βορρά ή στο Νότο. Όταν πέθανε, το 249 της Τρίτης Εποχής, ήταν 260 ετών. Στον θρόνο τον διαδέχτηκε ο γιος του, Έλντακαρ.

Σιλμάριεν

Η Silmariën ήταν το πρώτο παιδί του Tar-Elendil, του τέταρτου Βασιλιά του Númenor, και η μητέρα του Valandil, του πρώτου Άρχοντα του Andúnië. Το όνομα Silmariën είναι στην Quenya και, αν και δεν αποδίδεται καμία μετάφραση, πιθανότατα σημαίνει "Ασημένια Κόρη".

 
Η Σιλμάριεν ήταν το μεγαλύτερο παιδί του βασιλιά Ταρ-Ελέντιλ. Τα άλλα αδέλφια της ήταν η Ισίλμε και ο Μενέλντουρ. Εκείνο τον καιρό οι γυναίκες δεν είχαν τη δυνατότητα να κυβερνήσουν, έτσι όταν ο Ταρ-Ελέντιλ παραιτήθηκε του σκήπτρου, τον θρόνο ανέλαβε ο μικρότερος αδερφός της, ο Ταρ-Μενέλντουρ. Μετά το γάμο της με τον Έλαταν απέκτησαν ένα γιο, τον Βαλάντιλ, ο οποίος έγινε ο πρώτος Άρχοντας του Αντούνιε.